Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku spółki akcyjnej "K." w K. z dnia 17.05.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 19.05.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodów prowizji wypłaconej firmie "B." za zorganizowanie i realizację umowy o ustanowieniu przekazu, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, co następuje: spółka "K." w K. jest głównym dostawcą urządzeń cięgłowo-zderznych dla P. S.A. - sprzedaż na rzecz P. stanowi 70 - 80 % sprzedaży ogółem. Od 2002 r. odbiorcą urządzeń były P. C. S.A. - spółka zależna od P. S.A. w 100 %. Od 1998 r. stale pogarszała się kondycja finansowa P. i 100 % należności od P. było windykowane w formie kompensat finansowych. W 2001 r. załamała się płynność finansowa P. i stan przeterminowanych należności przekroczył 22 mln zł. W tym okresie większość kompensat finansowych była organizowana przez firmę "B." Andrzej G. z C. W celu zapewnienia sobie stałej pomocy w ściągalności należności od P. C. S.A. spółka podpisała w dniu 20.08.2002 r. z firmą "B." umowę o współpracy, która polegała min. na windykacji trudno ściągalnych należności od dłużnika w tym od P. C. W tym też czasie P. C. S.A. wydało nowe regulacje, które wykluczały windykację należności w formie dotychczasowych porozumień kompensacyjnych. W celu zapewnienia sobie odpowiedniej ściągalności należności od P. C. S.A. spółka zawarła umowę o ustanowienie przekazu pomiędzy F. "K." S.A., P. C. S.A. i Przedsiębiorstwem Spedycyjnym T. sp. z o.o. w W. dotyczącą zapłaty za należności od P. C. S.A. dla F. "K." S.A. w 2003 r. W wyniku tej umowy bezpośrednim płatnikiem należności od P. C. S.A. zostało Przedsiębiorstwo T. sp. z o.o. Podpisanie ww. umowy było wynikiem działań prowadzonych przez firmę "B." Andrzej G. z C., która zaproponowała windykację należności od P. C. S.A. w oparciu o umowę przekazu. W wyniku przeprowadzonych z firmą "B." negocjacji ustalono należną dla niej prowizję w wysokości 3 % z windykowanych kwot i podpisano aneks nr 1 do umowy o współpracy z dnia 20.08.2002 r. Windykacja należności od P. C. S.A. była kontynuowana w formie umowy o ustanowienie przekazu również w 2004 r. W wyniku podjęcia decyzji o windykacji należności z P. C. S.A. w powyższej formie nastąpiła radykalna poprawa płynności finansowej F. "K." S.A. Tym samym spółka w II półroczu 2003 i 2004 r. nie zaciągała kredytów bankowych, a zamiast kosztów finansowych w postaci odsetek od kredytów pojawiły się przychody finansowe, tj. odsetki od lokat bankowych. Od 2003 r. F. "K." S.A. nie posiada przeterminowanych należności w P. C. S.A. Również w 2005 r., z uwagi na niepewną sytuację finansową P., konieczność dokonywania przedpłat na wsad do materiałów hutniczych oraz konieczność sfinansowania długich cykli płatniczych należności eksportowych, a także, aby zachować wiarygodność płatniczą wobec dostawców, zarząd F. "K." S.A. podjął decyzję o windykacji należności z P. C. S.A. w formie umowy o ustanowienie przekazu (umowa została zawarta 1.01.2005 r.) ze spółką T. W celu doprowadzenia do zawarcia tej umowy oraz jej realizacji (tj. między innymi do uzgadniania wzajemnych zobowiązań i należności stron, monitorowania i egzekwowania przypadających terminów rozliczeń, pokrywania kosztów związanych z realizacją "umowy o ustanowienie przekazu") spółka "K." 30.12.2004 r. podpisała umowę z firmą "B.", w której ustalono wynagrodzenie w wysokości każdorazowo 2,7 % od kwot, jakie wpłynął na konto spółki "K." od firmy T. Zapytanie spółki dotyczy prawidłowości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji wypłaconej firmie "B." za zorganizowanie i realizację umowy przekazu w myśl art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem spółki koszty ww. prowizji są związane z przychodem spółki i należy je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, udzielając interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie przedstawionej w powyższym wniosku, stwierdza, co następuje.

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązuje generalna zasada wyrażona w art. 15 ust. 1 ustawy, który stanowi, że "kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1...". Jest to ustawowa definicja kosztów uzyskania przychodów, według której dokonuje się kwalifikacji wydatków ponoszonych przez podatnika jako kosztów związanych z uzyskanym przychodem. Kosztami takimi są koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskanymi przychodami oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z jego funkcjonowaniem. Zatem poniesione koszty windykacji należności mogą stanowić dla podatnika koszty uzyskania przychodów, o ile spełnione zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym w szczególności, jeśli podatnik wykaże istnienie bezpośredniego związku przyczynowego między wydatkiem a uzyskanym przychodem, a poniesienie wydatku będzie uzasadnione i właściwie udokumentowane. Podobne stanowisko zajęło Ministerstwo Finansów Departament Podatków Bezpośrednich w wyjaśnieniu z dnia 11.03.2004 r. (znak: PB3-530/8214-56/HR/04).

Zgodnie ze stanem faktycznym opisanym we wniosku podatnika działania windykacyjne prowadzone przez firmę "B." mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i pośrednio z osiąganymi przychodami, co zostało udokumentowane i uzasadnione przez stronę. Wobec powyższego tut. organ podatkowy stwierdza, iż poniesione koszty windykacji należności będą stanowić dla podatnika koszty uzyskania przychodów, a zatem stanowisko spółki w tym zakresie jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i udzielona została w oparciu o przepisy prawne obowiązujące na dzień złożenia wniosku i obowiązuje do czasu zmiany stanu prawnego. Zgodnie z przepisami art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.