Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit.g ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia 09.09.2000r. (tekst jednolity Dz.U. Nr 41, poz. 399) zwalnia się od podatku pożyczki udzielone na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej, pod warunkiem udokumentowania, że pieniądze będące przedmiotem pożyczki, zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków poniesionych na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej w ciągu 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy albo wykorzystania w tym okresie rzeczy oznaczonych co do gatunku stanowiących przedmiot pożyczki. Jak wynika z powyższego przepisu, warunkiem zastosowania zwolnienia jest udzielenie pożyczki przedsiębiorcy lub przyszłemu przedsiębiorcy, pod warunkiem, że otrzymane na podstawie umowy pożyczki pieniądze przeznaczone zostaną na rozpoczęcie lub dalsze prowadzenie działalności gospodarczej, przy czym wykorzystanie przedmiotu pożyczki, w tym celu udzielonej, nastąpić powinno w okresie 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy. Tylko takie kryterium celowe wydatków może być podstawą do zastosowania zwolnienia.

Dodatkowym warunkiem w przypadku pożyczek pieniężnych jest wymóg udokumentowania wydatków na wskazane w przepisie cele, ze środków pochodzących z pożyczki. Dokumenty te powinny spełniać wymogi określone dla dokumentów sporządzonych przez jednostki prowadzące działalność gospodarczą, które wynikają z następujących aktów prawnych:

- ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535)
- rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasady wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 971 z późn. zm.)
- ustawy z dnia 29.09.1994r. o rachunkowości (tekst jednolity Dz.U. Nr 76 poz. 694 z późn. zm.)
- rozporządzenia Min Fin. z dnia 26.08.2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. Nr 152 poz. 1475 z późn. zm.)

Wydatki, jak wynika z zacytowanego przepisu, powinny być ściśle związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i celem określonym umową pożyczki. Wskazane jest zatem, aby wydatki te spełniały warunki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów lub związane były z zakupem składników majątku dla potrzeb działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz.U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) lub ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U. Nr 14, poz 176 z późn. zm.). W związku tym, że przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie precyzują w jaki sposób pożyczkobiorca ma udokumentować fakt poniesienia określonych wydatków, przyjąć należy, że mogą to być wszelkiego rodzaju dokumenty potwierdzające rzeczywiste wydatkowanie wspomnianych środków, w szczególności zaś faktury i rachunki. Nie stanowi okoliczności uzasadniającej zastosowanie omawianego zwolnienia samo zawarcie umowy, której skutkiem ma być spełnienie świadczenia ze środków pochodzących z pożyczki, lecz dopiero wykonanie takiej umowy. Dokumentem potwierdzającym pożyczkę jest umowa pożyczki.