Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając z urzędu na podstawie przepisu art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), uchyla postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Strzyżowie z dnia 01.08.2005r. znak: US-III-443/15/2005, w sprawie interpretacji prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług, wydane Laboratorium Komputerowemu.

Wnioskiem z dnia 10.05.2005 r., Laboratorium Komputerowemu zwróciło się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Strzyżowie o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynikało, iż Spółka prowadzi sprzedaż towarów objętych 22% stawką podatku VAT, które dostarczane są do kontrahen-tów za pośrednictwem Poczty Polskiej, a koszt tej usługi doliczany jest do wartości sprzedawanych towarów. Za świadczone usługi Poczta Polska wystawia Spółce faktury; w dokumentach tych przedmiotowe usługi wykazywane są jako zwolnione z podatku VAT ze wskazaniem PKWiU 64.11. W ocenie Strony ma ona prawo do refakturowania kosztów pocztowych z zastosowaniem zwolnienia przewidzianego w ustawie VAT dla "tego typu usług". Równocześnie Strona uznała, iż nie ma obo-wiązku wystawiania każdemu kontrahentowi faktury VAT, wystarczającym bowiem dokumentem potwierdzającym refakturowanie jest paragon fiskalny. Ponadto refakturowanie usług zwolnionych z podatku od towarów i usług nie rodzi zdaniem Spółki konieczności rozliczania podatku naliczonego wg struktury zakupów. Opisany wniosek podpisany został przez Tomasza P., prowadzącego wraz z Mirosławem L., Laboratorium Komputerowe.

Postanowieniem z dnia 01.08.2005 r. US-III-443/15/2005, działając na podstawie art. 14a § 1 Ordyna-cji podatkowej, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzyżowie uznał zaprezentowane przez Stronę stanowisko za nieprawidłowe. Z treści art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), organ ten wywiódł brak uprawnień Strony do refaktury usług poczty państwowej z zastosowaniem zwolnienia. Wobec takiego stanowiska w kwestii braku uprawnień Spółki do stosowania zwolnienia, wniosek Jednostki w zakresie pozostałych podjętych w nim zagadnień uznany został za bezprzedmiotowy. Rozstrzygnięcie to nie zostało przez Stronę zaskarżone.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie stwierdza, iż poddane jego ocenie rozstrzygnięcie z dnia 01.08.2005r. wymaga eliminacji z obrotu prawnego. Ustalono bowiem, iż Spółka była nieprawidłowo reprezentowana przed organem pierwszej instancji. Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, naczelnik urzędu skarbowego, stosownie do swojej właściwości, ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego na pisemny wniosek podmiotów wymienionych w tym przepisie, w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Podmiotami uprawnionymi do złożenia przedmiotowego wniosku są podatnicy, płatnicy i inkasenci, a także - na mocy art. 14d Ordynacji podatkowej - następcy prawni podatnika, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe. Należy nadmienić, iż podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004 r. (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zmian.) są m.in. jednostki niemające osobowości prawnej, do których zalicza się spółkę cywilną, jeżeli wykonują czynności określone w tej ustawie. Jednym z braków formalnych, który uniemożliwia nadanie wnioskowi o interpretację właściwego biegu i obliguje organ podatkowy do podjęcia określonych działań, jest wadliwa reprezentacja wnioskodawcy. W tego rodzaju sytuacji, organ podatkowy winien wezwać wnoszącego podanie do usunięcia braków formalnych wniosku w terminie 7 dni, pouczając jednocześnie o skutkach niespełnienia tego warunku, stosownie do art. 169 Ordynacji podatkowej. W razie uchybienia temu wymogowi, organ podatkowy powinien wydać postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia. Ponieważ w analizowanej sprawie podatnikiem podatku VAT jest spółka cywilna, należy na wstępie nawiązać do przepisów dotyczących spraw reprezentacji tej spółki. Zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych w sprawach podatkowych ocenia się według przepisów prawa cywilnego, jeżeli przepisy prawa podatkowego nie stanowią inaczej - art. 135 Ordynacji podatkowej. Przepisy art. 865 i art. 866 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) rozróżniają "prowadzenie spraw spółki" (art. 865) i "reprezentowanie spółki" (art. 866). "Prowadzenie spraw spółki" dotyczy stosunków wewnętrznych i zarządzania jej sprawami w tym zakresie, natomiast "reprezentowanie spółki" dotyczy składania i przyjmowania oświadczeń woli w sprawach prawno-majątkowych w dziedzinie stosunków zewnętrznych. Obydwa te uprawnienia pozostają ze sobą w ścisłym związku, ponieważ stosownie do art. 866 K.c. w braku odmiennej umowy lub uchwały wspólników, zakres umocowania do reprezentacji spółki uzależniony jest od zakresu uprawnień wspólnika do prowadzenia jej spraw. Bez podjęcia uprzedniej uchwały przez wszystkich wspólników każdy wspólnik może prowadzić sprawy nie przekraczające zwykłych czynności spółki oraz wykonać czynność nagłą, której zaniechanie mogłoby narazić spółkę na niepowetowane straty. Natomiast do prowadzenia spraw, które przekraczają zakres zwykłych czynności spółki wspólnik jest upoważniony, jeżeli wynika to z umowy spółki lub uchwały wspólników. Z uwagi na fakt, że reprezentowanie spółki przed organem podatkowym przekracza zakres zwykłych czynności spółki, nie może ona być reprezentowana przez pojedynczego wspólnika nie dysponującego uchwałą wspólników umocowującą go w ich imieniu do reprezentowania spółki, chyba że reprezentacja ta jest możliwa na podstawie samej umowy spółki. Stanowisko takie prezentowane jest również w orzecznictwie, np. wyrok NSA z dnia 31.01.2003 r. sygn. akt SA/Rz 1590/00 (System Informacji Prawnej Lex nr 102494) oraz z dnia 11.04.2003 r. sygn. akt SA/Rz 1066/01 (System Informacji Podatkowej nr 10695). Wniosek z dnia 10.05.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług został podpisany wyłącznie przez jednego ze wspólników spółki cywilnej. Okoliczność ta obligowała Naczelnika Urzędu do podjęcia stosownych działań, jednakże organ I instancji nie zastosował się do postanowień art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej i nie wezwał Spółki do usunięcia braków podania. Uchybienie to stanowi o naruszeniu ogólnych przepisów postępowania w stopniu obligującym organ II instancji do uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia. Stąd też Dyrektor Izby Skarbowej orzekł jak w sentencji.

W myśl zapisu art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej, uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi. Na podstawie przepisów art. 221 i art. 223 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Stronie służy prawo złożenia odwołania od niniejszego rozstrzygnięcia do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Odwołanie powinno odpowiadać wymogom przepisu art. 222 powołanej ustawy.