Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia 17.12.2004 r. (wpływ: 30.12.2004 r.) w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług usług wykonywanych na ruchomym majątku rzeczowym na rzecz kontrahenta pochodzącego z Czech, uprzejmie wyjaśnia:

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.
Przepis art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d cytowanej ustawy określa miejsce świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym – w miejscu, gdzie usługa jest faktycznie świadczona, z zastrzeżeniem art. 28.
Zgodnie z art. 28 ust. 7 w/w ustawy w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi, numer pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. Wywóz towarów, na których wykonano usługę winien nastąpić niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od dnia wykonania usługi, co wynika z art. 28 ust. 8 w/w ustawy. Wówczas wykonana na majątku ruchomym usługa nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

Przedstawiając stan faktyczny Spółka nie podaje, czy zleceniodawca usługi jest podatnikiem podatku od wartości dodanej i czy dla celów wykonania tej usługi podał numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby tego podatku.

Należy zatem rozważyć dwie sytuacje mające znaczenie dla określenia miejsca świadczenia usługi:
1) jeżeli usługa na rzeczowym majątku ruchomym wykonana została na rzecz kontrahenta, który podał dla tej czynności numer, pod którym został zidentyfikowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium Czech lub innego państwa członkowskiego (z wyłączeniem Polski), wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest kraj, który nadał ten numer (przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 28 ust. 7). W sytuacji takiej podatnik świadczący usługę zobowiązany jest wystawić fakturę zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Faktura taka winna zawierać dane określone w § 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971), z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem (§ 30 ust. 2 w/w rozporządzenia);
2) jeżeli nabywca usługi nie podał wykonującemu usługę numeru, pod którym jest zidentyfikowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej, wówczas miejscem świadczenia jest miejsce, w którym usługa ta została wykonana. W sytuacji takiej świadczący usługę zobowiązany jest do naliczenia podatku od towarów i usług według stawki właściwej dla dostawy krajowej i udokumentować ją według zasad wyrażonych w art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisach § 12-26 w/w rozporządzenia.