POSTANOWIENIE

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Kraków działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 2 lutego 2005 r. (wpływ do tut. Urzędu 03.02.2005 r.), w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie nieopodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy towarów w składzie celnym w oparciu o przepisy ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Przedmiotem wniosku Podatnika jest zapytanie:
czy dostawę towarów w składzie celnym w oparciu o przepisy ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług należy traktować jako niepodlegającą opodatkowaniu tym podatkiem...

Podatnik jest importerem obuwia i odzieży z krajów trzecich. Importowany towar jest objęty procedurą celną składu celnego z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych.

W miesiącu październiku 2004 r. Podatnik dokonał dostawy części towaru w składzie celnym (znajdującym się w Polsce), polskiemu kontrahentowi. Dostawa ta została udokumentowana fakturą VAT, w której określono ją jako niepodlegającą podatkowi od towarów i usług.

Stosownie do postanowień zawartych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług towarami są rzeczyruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będąceprzedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, któresą wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej,a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jednocześnie w art. 2 pkt. 1 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca zdefiniował „terytorium kraju" jako terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jeżeli chodzi o pojęcie „terytorium Rzeczypospolitej Polskiej", to w ustawie o podatku od towarów i usług nie zostało zdefiniowane to pojęcie. W tej sytuacji należy uznać, że ustawa tym pojęciem posługuje się w znaczeniu określonym w innych ustawach, w szczególności w ustawie z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U. nr 78, poz. 461 ze zm.).
Zgodnie z tą ustawą granicą państwową jest powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną, oddzielającą terytorium państwa polskiego od terytoriów innych państw i od morza pełnego.

Rzeczypospolita Polska wykonuje swoje zwierzchnictwo nad terytorium lądowym oraz wnętrzem ziemi znajdującym się pod nim, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym oraz dnem i wnętrzem ziemi znajdującymi się pod nimi, a także w przestrzeni powietrznej znajdującej się nad terytorium lądowym, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym (art. 1, 2 i 6 ustawy o ochronie granicy państwowej). Obszary, nad którymi Rzeczypospolita Polska sprawuje swoje zwierzchnictwo stanowią jej terytorium.

Wobec braku w powołanej ustawie o podatku od towarów i usług szczególnych unormowań, skład celny położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest na potrzeby tej ustawy traktowany jako terytorium kraju.

Biorąc powyższe pod uwagę, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Kraków uznaje za nieprawidłowe Pana stanowisko zawarte w piśmie z dnia 02 lutego 2005 r.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:

Na powyższe postanowienie zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy zażalenie. Zgodnie z art. 236 § 1 zażalenie wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.