INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2012r. (data wpływu 13 sierpnia 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2012r. (data wpływu 16 października 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przy zakupie złomu srebra i prawidłowości dokumentowania dostawy złomu srebra – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przy zakupie złomu srebra i prawidłowości dokumentowania dostawy złomu srebra.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 października 2012r. (data wpływu 16 października 2012r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowany kupuje od innych przedsiębiorców, też czynnych podatników VAT, złom srebra. Ponieważ sprzedawcy wystawiają Wnioskodawcy faktury z naliczonym 23% podatkiem VAT, Zainteresowany odlicza ten podatek. Zakupiony złom to używana i uszkodzona biżuteria, np.: kolczyki, bransolety, łańcuszki, łyżki oraz monety, które w wyniku użytkowania uległy zniszczeniu, uszkodzeniu. Przedmioty te Wnioskodawca przetapia i produkuje nowe wyroby, które sprzedaje już jako biżuterię.

Dostawcy złomu srebra, od których Wnioskodawca kupuje złom nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT, są czynnymi podatnikami VAT i wystawiają Zainteresowanemu faktury z 23% podatkiem VAT. Dostawy złomu srebra nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008r. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) złom srebra klasyfikuje się pod pozycją PKWiU 38.11.58.0 – „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal (odpady i złom metali szlachetnych lub metali platerowanych metalami szlachetnymi)”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca prawidłowo postępuje odliczając VAT wykazany na fakturach dotyczących zakupu złomu, czy raczej powinien mieć tu zastosowanie mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na Wnioskodawcę jako nabywcę złomu...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie mam prawa odliczać VAT z faktur dotyczących zakupu złomu, ponieważ zarówno dostawcą jak i odbiorcą złomu jest podatnik nie korzystający ze zwolnienia i obowiązuje tu mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego dokonywana jest dostawa złomu.

Towar, który Wnioskodawca kupuje na fakturze jest określony np. jako: złom srebrny pr. 0’925 i uważa, że mieści się on w pojęciu złomu. Bo „złom” to niepotrzebne, zużyte przedmioty, a istotą tego co uznajemy za złom jest przede wszystkim przeznaczenie danych rzeczy – w przypadku Zainteresowanego uzyskanie po przetopieniu nowych, pełnowartościowych wyrobów jubilerskich.

Analizując pkt 6) załącznika nr 11 do ustawy VAT, pod pozycją 38.11.58.0 PKWiU odnajdujemy: „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal”. Oprócz tego prawodawca wskazuje w PKWiU na kod Nomenklatury Scalonej (CN 7112). Kod Nomenklatury Scalonej CN 7112 określony został jako odpady i złom metali szlachetnych lub metali platerowanych metalami szlachetnymi; pozostałe odpady zawierające metale szlachetne lub związki metali szlachetnych, w rodzaju stosowanych zasadniczo do odzyskania metali szlachetnych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że dostawa złomu metali szlachetnych, w tym złota i srebra powinna być rozliczona z podatku od towarów i usług przy zastosowaniu mechanizmu odwróconego obciążenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu:

1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
   
   

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy lub usługobiorcy odpowiednio od świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest usługobiorca, od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowany kupuje od innych przedsiębiorców, też czynnych podatników VAT, złom srebra. Ponieważ sprzedawcy wystawiają Wnioskodawcy faktury z naliczonym 23% podatkiem VAT, Zainteresowany odlicza ten podatek. Zakupiony złom, to używana i uszkodzona biżuteria, np. kolczyki, bransolety, łańcuszki, łyżki oraz monety, które w wyniku użytkowania uległy zniszczeniu, uszkodzeniu. Przedmioty te Wnioskodawca przetapia i produkuje nowe wyroby, które sprzedaje już jako biżuterię. Dostawcy złomu srebra, od których Wnioskodawca kupuje złom nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT, są czynnymi podatnikami VAT i wystawiają Zainteresowanemu faktury z 23% podatkiem VAT. Dostawy złomu srebra nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Złom srebra klasyfikuje się pod pozycją PKWiU 38.11.58.0 – „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal (odpady i złom metali szlachetnych lub metali platerowanych metalami szlachetnymi)”.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zatem ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Z kolei w myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W oparciu o przepis art. 17 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Powyższe regulacje wprowadzają mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa złomu.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

1. nabywcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
2. dostawcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
3. dostawca złomu nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
4. dostawa złomu nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
   
   

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywca złomu nie powinien rozliczać VAT z tytułu dostaw złomu.

Należy zauważyć, że ustawodawca, na potrzeby stosowania ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2011r., odwołał się do klasyfikacji statystycznych, celem identyfikacji danej czynności.

W załączniku nr 11 do ustawy wymieniono bowiem towary, identyfikując je na podstawie symbolu PKWiU, co oznacza, że w obowiązującym stanie prawnym istotna jest klasyfikacja towaru.

I tak, w załączniku stanowiącym „Wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy” zostały wymienione następujące towary:

• w poz. 1 – PKWiU ex 24.10.14.0 „Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali – wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu”,

• w poz. 2 – PKWiU ex 24.45.30.0 „Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali – wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych”,

• w poz. 3 – PKWiU 38.11.51.0 „Odpady szklane”,

• w poz. 4 – PKWiU 38.11.54.0 „Pozostałe odpady gumowe”,

• w poz. 5 – PKWiU 38.11.55.0 „Odpady z tworzyw sztucznych”,

• w poz. 6 – PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal”,

• w poz. 7 – PKWiU 38.12.27 „Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,

• w poz. 8 – PKWiU ex 38.32.29.0 „Surowce wtórne z pozostałych metali – wyłącznie odpady i złom”.
  
  

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z kolei art. 106 ust. 1a ustawy, stanowi, że w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

Stosownie do art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem.

Zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT” – § 4 ust. 1 rozporządzenia.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

W myśl § 5 ust. 15 rozporządzenia, faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie”.
   
   

Ze opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonuje zakupu złomu srebra, sklasyfikowanego do grupowaniu PKWiU 38.11.58.0. Dostawcy złomu srebra, od których Wnioskodawca kupuje złom nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT, są czynnymi podatnikami VAT, a ww. dostawy nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 2 ustawy, Wnioskodawca obowiązany jest do rozliczenia podatku jako osoba nabywająca złom stosując tzw. mechanizm odwrotnego obciążenia.

Mając na uwadze stan faktyczny sprawy oraz powołane regulacje prawne, w sytuacji, gdy sprzedawca złomu srebra wystawia dla Wnioskodawcy (nabywcy) fakturę w której została wykazana kwota podatku wg stawki VAT 23%, to w świetle art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, faktura ta nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego.

Natomiast Wnioskodawcy, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, którą zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy stanowić będzie kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 podatnikiem jest ich nabywca czyli Wnioskodawca, o ile będą spełnione warunki z art. 86 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012r. poz. 749). Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z czym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane w złożonym wniosku. Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Końcowo należy wskazać, iż mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Wnioskodawca dokonujący zakupu opisanych towarów – złomu srebra, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla sprzedawców tych towarów. Podmioty te, aby uzyskać interpretację indywidualną powinni wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tych podmiotów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.