Stan faktyczny

Podatnik zarejestrowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych dokonał nabycia towarów od kontrahenta unijnego nie zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, który wystawia faktury wykazując na nich podatek VAT. Podatnik nie potraktował przedmiotowej transakcji jako nabycia wewnątrzwspólnotowego, nie wykazując tym samym ww. transakcji w kwartalnej informacji podsumowującej.

Ocena prawna stanu faktycznego

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy „Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.”

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, że „Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,
   2. (...)
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

W art. 9 ustawy brak jest zatem zastrzeżenia, iż z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów mamy do czynienia wówczas, gdy kontrahenci są podatnikami zarejestrowanymi dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabył towary od kontrahenta unijnego, niezarejestrowanego jako podatnik VAT-UE, który na fakturach dokumentujących przedmiotową transakcję wykazał podatek VAT.

Dodatkowo, wystawiona przez kontrahenta faktura z wykazanym podatkiem VAT świadczy, iż jest on podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z powyższym, przedmiotowa transakcja stanowić będzie dla polskiego podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, który na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy będzie zobowiązany do jego opodatkowania.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy „Podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów (...)”.

Ustawodawca w art. 100 ust. 3 ustawy wymieniając dane, które informacja podsumowująca powinna w szczególności zawierać w pkt 2 zapisał „właściwy i ważny numer identyfikacyjny kontrahenta nadany mu w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (...)”.

Mając powyższe na uwadze, podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zobowiązany jest do wykazania transakcji w informacji podsumowującej VAT UE podając właściwy i ważny numer identyfikacyjny nadany w państwie członkowskim, poprzedzony dwuliterowym kodem tego państwa, a w przypadku jego braku numer podatkowy świadczący o zidentyfikowaniu kontrahenta dla podatku od wartości dodanej nadanym w państwie członkowskim.

Takie stanowisko prezentuje Ministerstwo Finansów, Departament Podatków Pośrednich w piśmie znak PP-810-592-a/05/TZ/1350 z dnia 01.08.2005r.