P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art.14a § 1-4 w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r. ze zm.), postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Urzędowi Miasta X, oceniając jego stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29.08.2005 r. (data wpływu do Urzędu 31.08.2005 r.) o udzielenie interpretacji, jako prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę. Urząd Miasta zamierza przeprowadzić modernizację w zakresie centralnego ogrzewania budynku w X przy ul. Y. W budynku znajduje się zarówno przedszkole, jak i mieszkania. Część mieszkalna zajmuje 657,33 m² powierzchni użytkowej, natomiast przedszkole - 2419 m² powierzchni użytkowej. Obecnie budynek zasilany jest z jednego węzła cieplnego. Celem modernizacji jest rozdział zasilania w ciepło części przedszkolnej od części mieszkalnej. Istniejący węzeł zostanie zmodernizowany i będzie zasilał część mieszkalną. Natomiast dla przedszkola zostanie wykonane nowe przyłącze cieplne i nowy węzeł c.o.

2. Przedmiot interpretacji. Prawidłowość zastosowania stawki VAT w wysokości 22% dla powyższej usługi.

3. Stanowisko Wnioskodawcy. Jako własne stanowisko Podatnik przedstawił pogląd, iż zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) budynkiem mieszkalnym jest obiekt budowlany, którego co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Według kryterium klasyfikacyjnego, które zawiera Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, budynek przy ul. Y nie jest zatem budynkiem mieszkalnym. Dlatego też Podatnik uważa, że wobec wszystkich wykonywanych na tym obiekcie (i w ramach jego infrastruktury towarzyszącej) robót o charakterze budowlano-montażowym będzie miała zastosowanie stawka VAT 22%.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: � art. 2 pkt 6 i 12, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, � § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.). Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska Podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług, o którym w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę podatku VAT w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą temu budownictwu. W myśl art. 146 ust. 2 tej ustawy przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 12 ww. ustawy przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 1) 111 - budynki mieszkalne jednorodzinne, 2) 112 - budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 3) ex 113 - budynki zbiorowego zamieszkania.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza się zmianę w załączniku nr 1 rozporządzenia i dodaje się poz. 20 w brzmieniu: Budowa, remonty i bieżąca konserwacja budynków zbiorowego zamieszkania (PKOB ex 1130): 1) domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, 2) budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych.

Dla prawidłowego określenia wysokości podatku VAT konieczna jest więc precyzyjna identyfikacja obiektu, zgodnie z zasadami klasyfikacji statystycznych, a także zdefiniowanie czynności, których przedmiotem jest ten obiekt. Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż budynek przy ulicy Y nie jest budynkiem mieszkalnym. Zatem w przedmiotowym przypadku przytoczone powyżej przepisy o możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku VAT nie mają zastosowania i tym samym brak jest podstaw prawnych do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT. Dlatego też zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług właściwą jest stawka 22%. Tak więc stanowisko Podatnika, iż wobec wszystkich wykonywanych na tym obiekcie (i w ramach jego infrastruktury towarzyszącej) robót o charakterze budowlano-montażowym będzie miała zastosowanie 22% stawka podatku VAT, jest prawidłowe. Stąd postanowiono, jak w sentencji.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).