STAN FAKTYCZNY
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż spółka prowadzi działalność w zakresie hurtowej sprzedaży mięsa i wędlin. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego. W celu zwiększenia sprzedaży towarów firma zakupuje urządzenia AGD (krajalnica, lady chłodnicze) i przekazuje je do nieodpłatnego korzystania wybranym znaczącym odbiorcom firmy. Przekazanie następuje protokołem zdawczo - odbiorczym, w którym zastrzega się wykorzystywanie urządzenia tylko i wyłącznie do wyrobów dostarczanych przez firmę " ...." (krajalnica do krojenia wędlin, ladado przechowywania dostarczanych przez firmę towarów). Pracownik firmy dostarczający towar jest zobowiązany do kontrolowania czy klient przestrzega warunków umowy. Kliencinie wystawiają faktur za udostępnianie powierzchni np. pod ladę chłodniczą.
W tak przedstawionym stanie faktycznym pytanie brzmi: czy wydatki na zakup w/w urządzeń stanowią koszt uzyskania przychodu?

STANOWISKO PODATNIKA
" Wydatki poniesione na zakup wymienionych urządzeń stanowią koszt uzyskania przychodu. Urządzenia są własnością firmy i w przypadku niezgodnego z umową ich wykorzystywania są natychmiast zwracane. Firma osiąga wymierne korzyści z tytułu przekazania do użytkowania w/w urządzeń w postaci zwiększenia obrotów z danym odbiorcą. Hurtownia sprzedaje towary w opakowaniach zbiorczych, nie zajmuje się porcjowaniem asortymentów ze względu na wysokie jego koszty. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klientów, którzy preferują zakup nie całej sztuki towaru a jedynie jego części (najlepiejw formie plasterkowanej) dostarczamy znaczącym klientom urządzenie, które pomagaje zrealizować, zwiększając tym samym obroty z naszą firmą"

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA
Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /tekst jednolity: Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn.zm./ kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust.1 ustawy.
W związku z powyższym pamiętać należy, że nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, kosztów wprawdzie nie wymienionych w art. 23 ust. 1, ale nie związanych z uzyskaniem przychodów.
Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy podatkowej nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisamido środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.
Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, bo to na nim w ostateczności spoczywa ciężar udowodnienia tego faktu. Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.
Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami.Są nimi koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkie koszty, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkośc osięgniętego przychodu.
Orzecznictwo sądowe wskazuje, że przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek, poza wyraźnie wymienionymi w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodem i racjonalności działania dla osiągnięcia tego przychodu.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że firma nabywa urządzenia AGD, które zalicza do wyposażenia, a następnie przekazuje je do nieodpłatnego korzystania wybranym, znaczącym odbiorcom firmy. Urządzenia są własnością firmy i w przypadku niezgodnegoz umową ich wykorzystywania są natychmiast zwracane. Z pisma wynika, iż wydatki poniesione na zakup w/w urządzeń mają na celu zapewnienie wzrostu sprzedaży produktów firmy.
Fakt połączenia sprzedaży wyrobów firmy z udostępnieniem klientom do używania urządzeń AGD niewątpliwie ma (lub może mieć) wpływ na wielkość przychodów osiąganych przez firmę.
Uwzględniając powyższe, firma - stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione wydatki na zakup przedmiotowych urządzeń AGD.
W związku z powyższym stanowisko przedstawione w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznymi wiąże organy podatkowe do czasu zmiany przepisów.