Dnia 22 czerwca 2005r. Spółka złożyła w trybie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z treści wniosku wynika, że Strona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła umowy z kontrahentami z Czech na dostawy jęczmienia browarnego (dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów) i zobowiązała się do zapłaty za dostawę w złotówkach za każdą tonę. W maju podatnik otrzymał pierwsze partie towaru (w postaci jęczmienia) - czynności te udokumentowane są fakturami, w których dostawca podaje wartość w walucie polskiej ( tylko w nielicznych przypadkach wartość podana jest w koronach czeskich).

Zdaniem wnioskodawcy, jeżeli z umowy z kontrahentem wynika obowiązek zapłaty w złotówkach, a faktury również opiewają na walutę polską ( w większości z nich nie ma możliwości ustalenia kwoty jaką należałoby zapłacić w koronach czeskich ) - podstawą opodatkowania z tytułu WWNT jest kwota wyrażona na fakturze w walucie polskiej, jaką nabywający, tj. Spółka jest obowiązana zapłacić.

Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego podziela stanowisko podatnika zawarte w przedmiotowym wniosku i stwierdza co następuje:

Przepis art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) stanowi, iż podstawą opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów (WWNT) jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Dla dokumentowania WWNT, na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, nabywca jest zobowiązany wystawić fakturę wewnętrzną. Zasady sporządzania faktur wewnętrznych zostały uregulowane w § 25 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005r. 95, poz. 798). Przepis ten stanowi, że do faktur wewnętrznych stosuje się odpowiednio przepisy § 9, 13-17, 19, 20 i 23 ww. rozporządzenia. Natomiast § 9 ust. 6 cytowanego wyżej rozporządzenia mówi, iż kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Powyższy zapis nakłada obowiązek przeliczania kwot podatku wykazywanych na fakturze na złote, w przypadku gdy należność została określona w innej walucie.

Z kolei sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, w sytuacji gdy kwoty te wykazywane są w walutach obcych, określony został w przepisie § 37 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić - (por. art. 31 ust. 1 ustawy o VAT). Podatnik otrzymuje od kontrahenta z Czech faktury, na których kwota wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wyrażona jest w złotówkach.

W opinii tut. organu podatkowego, w przypadku Spółki nie mają zastosowania przepisy dotyczące przeliczania kwot wykazywanych na fakturach - (por. § 37 rozp. MF z 27.04.2004r.), ponieważ transakcja została udokumentowana fakturą wyrażoną w walucie polskiej. Dla podatnika oznacza to, że podstawą opodatkowania WWNT jest kwota wyrażona na fakturze w walucie polskiej, którą jednocześnie jest obowiązany zapłacić kontrahentowi z Czech.

Mając na uwadze powyższy stan prawny i faktyczny orzeczono jak w sentencji.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań Nowe - Miasto informuje, że powyższa interpretacja jest oparta o stan faktyczny przedstawiony we wniosku podatnika oraz stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia przedstawionego zdarzenia.