P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 30.06.2005 r. (data wpływu 05.07.2005 r.)

p o s t a n a w i a

uznać za nieprawidłowe stanowisko Podatnika.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że Spółka została zawiązana aktem notarialnym z dnia 02.08.2004 r., zarejestrowana w Rejestrze Przedsiębiorców w dniu 16.08.2004 r., a decyzja w sprawie nadania Spółce numeru identyfikacji podatkowej została wydana przez Naczelnika US Warszawa-Mokotów w dniu 27.08.20004 r. Pierwsze czynności dotyczące zakupu towarów i usług na potrzeby Spółki (w organizacji) zostały dokonane w sierpniu 2004 r., natomiast pierwsze faktury sprzedaży zostały wystawione w listopadzie 2004 r.Pierwsza deklaracja CIT-2 sporządzona przez Spółkę została złożona do właściwego US za miesiąc sierpień 2004 r. Jak wynika z wyżej przedstawionych faktów, Spółka podjęła po raz pierwszy działalność gospodarczą w drugiej połowie roku kalendarzowego.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 2a Spółka mogła wybrać w tej sytuacji rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym i przyjąć za pierwszy rok podatkowy okres od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność. Podatnik wskazuje, że § 11 umowy Spółki zawiera następujący zapis: "Rok obrachunkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Pierwszy rok obrachunkowy rozpocznie się w dacie zarejestrowania Spółki tj. 16.08.2004 r. i zakończy się dnia 31.12.2005 r." Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny.

Również dyspozycja zawarta w treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym określa, że podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy - z treści przepisu wynika zatem, że rok obrotowy powinien być zgodny z rokiem podatkowym (podobnie - Pismo Sekretarza Stanu z dnia 31.10.1995 r. nr DR-I/JDa/309a/95, Biuletyn Skarbowy 1996.2.24). Jak wynika z wyżej przedstawionych faktów, Spółka podjęła po raz pierwszy działalność gospodarczą w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrała rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym (art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych).

Jednakże Spółka nie złożyła Naczelnikowi właściwego US w terminie 30 dni od daty rozpoczęcia działalności odrębnego zawiadomienia, że w umowie spółki został określony pierwszy rok obrachunkowy (a zatem podatkowy), trwający do końca następnego roku kalendarzowego. Mając na uwadze ten fakt Spółka zamknęła swój pierwszy rok podatkowy z dniem 31.12.2004 r. i w dniu 17.06.2005 r. złożyła do IIMUS zeznanie CIT-8 za okres 26.08-31.12.2004 r. - ale nie zakończyła w tej dacie roku obrotowego i nie sporządziła na koniec tego okresu sprawozdania finansowego - uznając w tym zakresie za obowiązujący zapis zawarty w § 11 umowy Spółki. W związku z tym faktem wraz z zeznaniem podatkowym za rok 2004 nie zostało przez Spółkę złożone (wymagane przepisem art. 27 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym) sprawozdanie finansowe. Sprawozdanie to zostanie sporządzone po zakończeniu roku obrotowego określonego w umowie spółki i złożone wraz z zeznaniem rocznym CIT-8 za rok podatkowy 2005.

Wobec przedstawionego powyżej zaistniałego stanu faktycznego Podatnik zwrócił się z zapytaniem, czy wyżej opisany przyjęty przez Spółkę tryb postępowania należy uznać za prawidłowy w świetle przepisów art. 8 i 9 ust. 1 oraz art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. czy Spółka powinna w zaistniałej sytuacji złożyć zeznanie roczne w podatku dochodowym od osób prawnych za pierwszy rok podatkowy kończący się w dniu 31.12.2004 r., a sprawozdanie finansowe za okres 26.08.2004-31.12.2005 złożyć wraz z zeznaniem za następny rok podatkowy (2005)?

Zdaniem Podatnika istotą przedstawionego problemu jest fakt, że Spółka nie dopełniła obowiązku zawiadomienia Naczelnika właściwego US o fakcie, iż w umowie Spółki pierwszy rok obrotowy zakończy się 31.12.2005 r., co oznacza, że przyjęty pierwszy rok obrotowy powinien zostać zakończony w tej samej dacie. W tej sytuacji nie jest - zdaniem Spółki - możliwe, aby za pierwszy rok podatkowy przyjęty został okres upływający z końcem 2005 roku - z przyczyny formalnej, wynikającej z niedopełnienia obowiązku informacyjnego.

Jednocześnie - przy braku podstaw sporządzenia sprawozdania finansowego za rok 2004, wynikających z przepisów dotyczących rachunkowości (warunek przyjęcia wydłużonego pierwszego roku obrotowego, wymagany treścią art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości, został spełniony - Spółka rozpoczęła działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego) - nie jest konieczne sporządzenie i złożenie do US sprawozdania finansowego za rok 2004. Przepis art. 27 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nakazuje złożenie sprawozdania wyłącznie wówczas, gdy podatnik jest zobowiązany do sporządzenia tego dokumentu, a taki obowiązek w omawianej sytuacji nie wystąpił.W opinii Spółki pozostaje aktualną interpretacja przepisów podatkowych obowiązujących w zakresie omawianej sytuacji, przedstawiona w ww. piśmie nr DR-I/JDa/309a/95 z dnia 31.10.1995 r. opublikowanym w Biuletynie Skarbowym, mimo iż treść przepisów zawartych w treści art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zmieniła się od chwili, w której pismo to zostało wydane - jednakże nie w takim zakresie, jaki mógłby wpłynąć na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie. Zgodnie z konkluzją zawartą w wymienionym piśmie, wyjątkiem od zasady zakładającej zgodność roku podatkowego z rokiem obrachunkowym (obrotowym) jest sytuacja, w której podatnik rozpoczyna działalność "w drugiej połowie roku kalendarzowego przy jednoczesnym połączeniu ksiąg rachunkowych i sprawozdania finansowego za ten okres z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny i niedokonywaniu wyboru innego niż kalendarzowy roku podatkowego, gdyż - ze względu za zapis art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - w jednym roku obrotowym będą dwa lata podatkowe". W opinii Spółki samo dokonanie przez podatnika wyboru innego okresu podatkowego nie jest wystarczające - konieczne jest dopełnienie obowiązku zawiadomienia o fakcie dokonania wyboru Naczelnika właściwego US.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - uznając, że stanowisko Podatnika w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe - uprzejmie informuje, iż zgodnie z treścią art. 11 ustawy Ordynacja podatkowa rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwy urząd skarbowy; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność. Takie unormowanie wynika wprost z przepisu art. 8 ust. 2a ww. ustawy.

Zatem na podstawie powołanych powyżej przepisów należy wnioskować, że jeżeli Spółka rozpoczyna działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego, ma możliwość przedłużenia trwania roku podatkowego od dnia rozpoczęcia działalności do końca następnego roku kalendarzowego - co nie jest jednoznaczne ze zmianą roku podatkowego określoną w wyżej cytowanym art. 8 ust. 1 ustawy, ponieważ przysługuje tylko jednostkom, których rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, a więc podatnikom którzy takiej zmiany nie dokonali. W umowie Spółki wyraźnie określono, że rok obrachunkowy pokrywa się z kalendarzowym. Decyzja o przyjęciu okresu trwania pierwszego roku podatkowego według zasady określonej w art. 8 ust. 2a ustawy - należy jedynie do Podatnika (bez potrzeby zawiadamiania).

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że Spółka zgłosiła rozpoczęcie działalności 16.08.2004 r., natomiast zgodnie z umową Spółki pierwszy rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem podatkowym i obejmuje okres od 16.08.2004 r. do 31.12.2005 r. Spółka pomimo spełnienia warunków umożliwiających skorzystanie z opcji przyjęcia okresu trwania pierwszego roku podatkowego zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie skorzystała z tej możliwości. Świadczy o tym dokonane przez Spółkę rozliczenie podatku dochodowego poprzez sporządzenie i złożenie w tutejszym Urzędzie Skarbowym zeznania CIT-8 za rok podatkowy trwający od 26.08.2004 r. do 31.12.2004 r.

Jednak zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) za rok obrotowy uważa się okres stosowany również do celów podatkowych, a więc rok obrotowy musi być zgodny z przyjętym przez jednostkę rokiem podatkowym.

W myśl przepisu art. 27 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego przekazują do urzędu skarbowego sprawozdanie wraz z opinią i raportem podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych, w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego, a spółki - także odpis uchwały zgromadzenia zatwierdzającej sprawozdanie finansowe. Obowiązek złożenia opinii i raportu nie dotyczy podatników, których sprawozdania finansowe, na podstawie odrębnych przepisów, są zwolnione z obowiązku badania.

Tutejszy organ podatkowy informuje, że w przedstawionym stanie faktycznym, sprawozdania finansowe winny obejmować okresy tożsame z zeznaniami podatkowym, gdyż sprawozdania dotyczą okresów lat podatkowych - w związku z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości - odpowiadającym okresom lat obrotowych.

Reasumując, zdaniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego, biorąc pod uwagę przytoczone wyżej argumenty, Spółka dla celów podatkowych powinna sporządzić sprawozdanie finansowe za okres od 26.08.2004 r. do 31.12.2004 r. i przedstawić je do zatwierdzenia przez Zgromadzenie Wspólników, a zgodnie z art. 27 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego przekazać do urzędu skarbowego.

Niniejsza interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z art. 14b § 1 - 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł (ustawa z dnia 09.09.2000 r. o opłacie skarbowej - Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).