INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. organu 23 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wykazania w zeznaniu rocznym uzyskanych przychodów oraz pobranych przez płatnika składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wykazania w zeznaniu rocznym uzyskanych przychodów oraz pobranych przez płatnika składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 marca 2010 r. Wnioskodawczyni została zatrudniona na umowę o pracę w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. W ramach niniejszej umowy o pracę Wnioskodawczyni pełniła funkcję prezesa zarządu oraz zarządzała Spółką. Na dzień zawarcia umowy o pracę była większościowym udziałowcem, posiadającym ponad 80% udziałów Spółki. W imieniu Spółki umowa o pracę z dnia 1 marca 2010 r. została podpisana z Wnioskodawczynią przez pełnomocnika wybranego przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników. Od początku zawarcia umowy o pracę Spółka pobierała oraz naliczała składki na ubezpieczenia społeczne od wypłacanego wynagrodzenia. W dniu 20 maja 2010 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, decyzją ustalił, iż wynagrodzenie za pracę podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. Na niniejszą decyzję Spółka wniosła odwołanie. Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 16 grudnia 2010 r. (sygn. akt ...) zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustalił, iż wynagrodzenie wypłacane dla Wnioskodawczyni nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. Postanowieniem z dnia 5 lipca 2011 r. Sąd Apelacyjny w (sygn. akt ... ) oddalił apelację Spółki od orzeczenia Sądu Okręgowego z dnia 16 grudnia 2010 r. Na podstawie wskazanych powyżej orzeczeń sądowych Spółka wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o zwrot nadpłaconych składek między innymi na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne. Nadpłacone składki na ubezpieczenia społeczne za okres od dnia 1 marca 2010 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. zostały zwrócone dla Spółki w miesiącu lipcu 2011 r. a ich część w kwocie brutto 18.600,26 zł została wypłacona Wnioskodawczyni przez Spółkę w roku 2011 r. Spółka wypłacając Wnioskodawczyni zwrócone przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pobrała zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w kwocie 3.348,00 zł. W dniu 16 września 2011 r. Wnioskodawczyni większość posiadanych przez siebie udziałów podarowała dla córki, co skutkowało, iż od dnia 16 września 2011 r. Wnioskodawczyni nie jest większościowym udziałowcem Spółki. Od dnia 16 września 2011 r. Spółka rozpoczęła ponowne naliczanie składek na ubezpieczenia społeczne od wypłacanego wynagrodzenia Wnioskodawczyni. Za okres pracy Wnioskodawczyni od dnia 1 marca 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. Spółka sporządziła informację na druku (PIT -11), w której zostały wykazane następujące dane: przychód brutto z tytułu stosunku pracy 54.284,12 zł, potrącone zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych przez płatnika 4.262,00 zł, zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne 7.185,28 zł oraz zapłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne 3.504,87 zł. Na podstawie przedmiotowej informacji Wnioskodawczyni sporządziła i wysłała w dniu 5 kwietnia 2011 r. do Urzędu Skarbowego zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (PIT-37) za rok podatkowy 2010 r. W zeznaniu tym w części C Wnioskodawczyni wykazała między innymi, iż za rok podatkowy 2010 uzyskała ze stosunku pracy przychód w kwocie 54.284,12 zł, w części D wykazała, że pomniejsza podstawę opodatkowania za rok podatkowy 2010 r. o pobrane przez płatnika składki na ubezpieczenia społeczne w kwocie 7.185,28 zł, natomiast w części F, że odlicza od podatku należnego za rok podatkowy 2010 r. pobrane przez płatnika składki na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 3.504,87 zł. Do dnia złożenia niniejszego wniosku sąd powszechny nie stwierdził nieważności lub też pozorności zawartej przez Wnioskodawczynię w dniu 1 marca 2010 r. umowy o pracę.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy na Wnioskodawczyni - z uwagi na fakt ustalenia przez Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 16 grudnia 2010r, iż wypłacane przez Spółkę dla Niej wynagrodzenie za rok podatkowy 2010 r. nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym - spoczywał obowiązek wykazania w części C zeznania podatkowego, że za rok podatkowy 2010 r. uzyskała ze stosunku pracy przychód w kwocie 54.284,12 zł, który to przychód w części D zeznania podatkowego miała prawo pomniejszyć przy ustalaniu podstawy opodatkowania za rok podatkowy 2010 r. o pobrane przez płatnika składki na ubezpieczenia społeczne w kwocie 7.185,28 zł. oraz czy w części F miała prawo wykazania, że odlicza od podatku należnego za rok podatkowy 2010r. pobrane przez płatnika składki na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 3.504,87 zł ...

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z art. 12 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne dokonane przez pracodawcę. Z uwagi na fakt, iż Spółka wypłacała Jej, za rok podatkowy 2010 r. wynagrodzenie na podstawie zawartej w dniu 1 marca 2010 r. umowy o pracę, Wnioskodawczyni uważa, że spoczywał na Niej obowiązek wykazania w części C zeznania podatkowego, za rok podatkowy 2010 r. uzyskanego ze stosunku pracy przychodu w kwocie 54.284,12 zł, który to przychód w części D zeznania podatkowego miała prawo pomniejszyć, przy ustalaniu podstawy opodatkowania za rok podatkowy 2010 r. o pobrane przez płatnika składki na ubezpieczenia społeczne w kwocie 7.185,28 zł, natomiast w części F zeznania miała prawo odliczenia od podatku należnego za rok podatkowy 2010 r. pobranych przez płatnika składek na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 3.504,87 zł. W ocenie Wnioskodawczyni, bez znaczenia w niniejszej sprawie należy uznać fakt, iż w roku 2011 Zakład Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie wyroku Sądu Okręgowego z dnia 16 grudnia 2011 r., zwrócił pracodawcy nienależnie zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne za okres od dnia 1 marca 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Elementarną zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Do przychodów ze stosunku pracy należy zatem zaliczyć wszelkie świadczenia otrzymywane w związku z wykonywaną pracą. Przychody te za wyjątkiem zwolnionych od podatku lub od których zaniechano jego poboru podlegają więc opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2010 r. podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi, iż dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.) potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2010 r. stanowi, iż podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z zasadami opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek po upływie roku podatkowego złożyć zeznanie i zapłacić należny podatek od uzyskanych dochodów w poprzednim roku podatkowym.

W myśl bowiem art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 1 marca 2010 r. Wnioskodawczyni została zatrudniona na umowę o pracę w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. W ramach niniejszej umowy o pracę Wnioskodawczyni pełniła funkcję prezesa zarządu oraz zarządzała Spółką. Na dzień zawarcia umowy o pracę była większościowym udziałowcem, posiadającym ponad 80 % udziałów Spółki. W imieniu Spółki umowa o pracę z dnia 1 marca 2010 r. została podpisana z Wnioskodawczynią przez pełnomocnika wybranego przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników. Od początku zawarcia umowy o pracę Spółka pobierała oraz naliczała składki na ubezpieczenia społeczne od wypłacanego wynagrodzenia. W dniu 20 maja 2010 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, decyzją ustalił, iż wynagrodzenie za pracę podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. Na niniejszą decyzję Spółka wniosła odwołanie. Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 16 grudnia 2010 r. (sygn. akt ...) zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustalił, iż wynagrodzenie wypłacane dla Wnioskodawczyni nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. Postanowieniem z dnia 5 lipca 2011 r. Sąd Apelacyjny (sygn. akt ... ) oddalił apelację Spółki od orzeczenia Sądu Okręgowego z dnia 16 grudnia 2010 r. Na podstawie wskazanych powyżej orzeczeń sądowych Spółka wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o zwrot nadpłaconych składek między innymi na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne. Nadpłacone składki na ubezpieczenia społeczne za okres od dnia 1 marca 2010 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. zostały zwrócone dla Spółki w miesiącu lipcu 2011 r. a ich część w kwocie brutto 18.600,26 zł została wypłacona Wnioskodawczyni przez Spółkę w roku 2011 r. Spółka wypłacając Wnioskodawczyni zwrócone przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pobrała zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w kwocie 3.348,00 zł. W dniu 16 września 2011 r. Wnioskodawczyni większość posiadanych przez siebie udziałów podarowała dla córki, co skutkowało, iż od dnia 16 września 2011 r. Wnioskodawczyni nie jest większościowym udziałowcem Spółki, Od dnia 16 września 2011 r. Spółka rozpoczęła ponowne naliczanie składek na ubezpieczenia społeczne do wypłacanego wynagrodzenia Wnioskodawczyni. Za okres pracy Wnioskodawczyni od dnia 1 marca 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. Spółka sporządziła informację na druku (PIT -11), w której zostały wykazane następujące dane: przychód brutto z tytułu stosunku pracy 54.284,12 zł, potrącone zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych przez płatnika 4.262,00 zł., zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne 7.185,28 zł oraz zapłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne 3.504,87 zł. Na podstawie przedmiotowej informacji Wnioskodawczyni sporządziła i wysłała w dniu 5 kwietnia 2011 r. do Urzędu Skarbowego zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (PIT-37) za rok podatkowy 2010 r. W zeznaniu tym w części C Wnioskodawczyni wykazała między innymi, iż za rok podatkowy 2010 uzyskała ze stosunku pracy przychód w kwocie 54.284,12 zł, natomiast w części D wykazała, że pomniejsza podstawę opodatkowania za rok podatkowy 2010 r. o pobrane przez płatnika składki na ubezpieczenia społeczne w kwocie 7.185,28 zł, natomiast w części F, że odlicza od podatku należnego pobrane przez płatnika składki na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 3.504,87 zł. Do dnia złożenia niniejszego wniosku sąd powszechny nie stwierdził nieważności lub też pozorności zawartej przez Wnioskodawczynię w dniu 1 marca 2010 r. umowy o pracę.

Uwzględniając zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny, w szczególności fakt istnienia pomiędzy Wnioskodawczynią a Spółką umowy o pracę oraz powołane uregulowania prawne stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy źródłem wypłaty była istotnie łącząca strony umowa o pracę, to uzyskane z tego tytułu wynagrodzenie stanowiło przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawczyni zobowiązana była do wykazania tego przychodu w zeznaniu rocznym za 2010 r. jako należności ze stosunku pracy, jak również miała prawo odliczyć, pobrane przez płatnika składki na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) oraz art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia jednakże, wymaga, iż o pobrane przez płatnika składki na ubezpieczenia społeczne pomniejsza się dochód, a nie, jak Wnioskodawczyni wskazała we wniosku, przychód.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.