POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wieliczce, działając na podstawie art. 14a par. 1 oraz par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 11.08.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Przedsiębiorstwo posiada siedzibę i prowadzi działalność gospodarczą w B. Dla celów ochrony miejsca prowadzenia działalności, zwłaszcza w godzinach nocnych, spółka zakupiła psa. Spółka podejmując decyzje o zakupie psa, wzięła pod uwagę względy ekonomiczne. Utrzymanie psa jest znacznie tańsze niż zatrudnienie stróża czy zlecenie ochrony wyspecjalizowanej firmie.

Podatnik pyta: Czy koszty utrzymania psa (wyżywienie, opiekę weterynaryjną) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Zdaniem podatnika odpowiedź jest twierdząca.

Ocena stanowiska pytającego:
Zgodnie z generalną zasadą wyrażone w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity z 2000 r. Dz. U. nr 54 poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Ustawodawca w omawianym przepisie nie stawia wprost wymogu, aby poniesiony koszt przyniósł wymierny przychód a jedynie był poniesiony w celu jego osiągnięcia. Kosztem uzyskania przychodu są zatem uzasadnione racjonalnie i gospodarczo nakłady i wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika, który przez ich poniesienie zmierza do osiągnięcia przychodów z tego źródła. Wydatki, poniesione w związku z utrzymaniem psa mającego chronić majątek firmy, są uzasadnione i jako nie wyszczególnione w art. 16 ust. 1 w/w ustawy, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak na wstępie.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i traci swą moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących.
- nie wiąże podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem tut. organu w terenie 7 dni od daty otrzymania.