INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30.03.2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1941/10 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10.05.2012 r. sygn. akt I FSK 1137/11, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 08.01.2010 r. (data wpływu 13.01.2010 r.), uzupełnionym na wezwanie tut Organu z dnia 18.09.2012 r., pismem z dnia 27.09.2012 r. (data wpływu 01.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.01.2010 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 27.09.2012 r. (data wpływu 01.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi m.in. działalność gospodarczą sklasyfikowaną w Polskiej Klasyfikacji Działalności jako „pozostała działalność pocztowa” pod numerem 53.20.Z, figurującą w statucie Spółki. Strona prowadzi działalność pocztową, która nie wymaga zezwolenia Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Spółka jest wpisana do rejestru operatorów pocztowych prowadzonego przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w zakresie tej działalności.

Spółka zamierza rozszerzyć wachlarz świadczonych usług i wystąpić do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej o zezwolenie na świadczenie usług pocztowych wymagających zezwolenia, uregulowanych w przepisach ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1159 ze zm.) Prawo pocztowe. Usługi pocztowe obecnie świadczone przez Wnioskodawcę, jak również te, które będą wykonywane w przyszłości po uzyskaniu stosownego zezwolenia, to usługi dostępne dla ogółu społeczeństwa. Spółka jest przystosowana organizacyjnie do wykonywania ww. czynności (wprowadziła odpowiednią infrastrukturę, prowadzi punkty obsługi klienta w całej Polsce itd.). Stosownie do art. 31 Prawa pocztowego operatorzy pocztowi mogą stosować własne znaki służące do potwierdzenia opłacenia usługi pocztowej, zwane znakami opłaty pocztowej.

W związku z powyższym, Spółka zamierza stosować własne znaki opłaty pocztowej, które zostaną zgłoszone Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej, który prowadzi ich wykaz.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku z dnia 27.09.2012 r. Spółka wskazała, iż w obecnej chwili, zakres usług świadczonych przez Spółkę obejmuje usługi sklasyfikowane w grupie PKD 53.20.Z (pozostała działalność pocztowa i kurierska) i obejmuje w szczególności zbieranie, sortowanie, przewóz i doręczanie listów, kopert, paczek i palet.

W ofercie Spółki, usługi kurierskie podzielone są na usługi: (1) lokalne, (2) krajowe, (3) specjalne, oraz (4) dodatkowe.

(1) Usługi lokalne

Usługi lokalne świadczone są w granicach działania właściwego Oddziału Spółki. W ramach serwisu lokalnego, Spółka świadczy usługi miejskie (tj. takie, w których przesyłki są odbierane i doręczane w granicach administracyjnych miasta — siedziby Oddziału Spółki) oraz podmiejskie (tj. takie, w których przesyłki są odbierane i doręczane na terenie działania lokalnego Oddziału Spółki).

(2) Usługi krajowe

Usługi krajowe świadczone są na terenie całego kraju.

(3) Usługi specjalne

Usługi specjalne świadczone są w odpowiedzi na indywidualne potrzeby różnych sektorów rynku.

(4) Usługi dodatkowe

Usługi dodatkowe dostosowane są do indywidualnych potrzeb klientów Spółki. Usługi dodatkowe obejmują wsparcie w procesie obsługi przesyłek, specjalne czasy odbioru i doręczenia oraz opcje finansowe.

Bez względu na powyższe, Spółka świadczy w chwili obecnej niektóre kategorie usług wymienione w art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. Prawo pocztowe, tj. Dz. U. z 2008 r., Nr 189, poz. 1159, ze zm., (dalej: „Prawo pocztowe”), w tym w szczególności usługi przyjmowania, przemieszczania i doręczania przesyłek listowych do 2.000 g; z uwagi na obowiązujący do 1 stycznia 2013 r. monopol Poczta Polska S.A. na przesyłki poniżej 50g, Spółka nie przyjmuje tego rodzaju przesyłek, (np. usługi przesyłek poleconych świadczone na rzecz banków w związku z zawieraniem z klientami umów z wykorzystywaniem środków komunikacji elektronicznej). W chwili obecnej, z uwagi na dyspozycję art. 6 ust. 1 pkt 2 Prawa pocztowego, Spółka nie musi uzyskiwać zezwolenia na prowadzenie tego rodzaju działalności. Spółka poprzestaje jedynie na zgłoszeniu, o którym mowa w art. 6 ust. 2 Prawa pocztowego.

W przyszłości, Spółka rozważa rozszerzenie zakresu działalności o świadczenie powszechnych usług pocztowych w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy Prawo pocztowe, tj. usług polegających na przyjmowaniu, przemieszczaniu i doręczaniu: (i) przesyłek listowych do 2.000 g, w tym przesyłek poleconych i przesyłek z zadeklarowaną wartością, (ii) paczek pocztowych do 10.000 g, w tym z zadeklarowaną wartością, (iii) doręczanie nadesłanych z zagranicy paczek pocztowych do 20.000 g. W przypadku podjęcia ostatecznej decyzji o rozpoczęciu działalności w zakresie powszechnych usług pocztowych, Spółka wystąpi do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z wnioskiem o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 Prawa pocztowego.

W opinii Spółki, zakres powszechnych usług pocztowych został zdefiniowany w Prawie pocztowym w taki sposób, aby spełniony był warunek zaspokojenia podstawowych potrzeb społeczeństwa. Zatem, jeśli w przyszłości Spółka uzyska stosowne zezwolenie na świadczenie powszechnych usług pocztowych należy uznać, iż usługi te odpowiadać będą ze swej natury (zdefiniowanej przepisami prawa) podstawowym potrzebom społeczeństwa.

W chwili obecnej, Spółka posiada 40 centrów dystrybucyjnych (placówek) oraz 475 punktów obsługi klienta. Przyjęty przez Spółkę plan rozwoju firmy zakłada, iż w styczniu 2013 r. liczba punktów obsługi klienta wzrośnie do 1000. Rozszerzenie działalności w zakresie powszechnych usług pocztowych będzie się wiązało z dalszym zwiększeniem liczby punktów obsługi klienta.

Podsumowując, w opinii Spółki, liczba punktów obsługi klienta będzie w stanie w przyszłości sprostać potrzebom użytkowników. Spółka zakłada, iż we wszystkich posiadanych punktach obsługi klienta użytkownicy będą mogli w sposób ciągły (w dni robocze, co najmniej pięć dni w tygodniu), korzystać z pełnego zakresu powszechnych usług pocztowych, po przystępnej dla nich cenie. Celem Spółki jest bowiem osiągnięcie sukcesu handlowego, zarówno poprzez konkurencję cenową jak i jakościową w stosunku do pozostałych dostawców usług powszechnych, w tym w szczególności w stosunku do operatora publicznego (po uwolnieniu rynku z dniem 1 stycznia 2013 r.).

W przypadku ostatecznego podjęcia decyzji o rozpoczęciu świadczenia powszechnych usług pocztowych, Spółka będzie świadczyła swoje usługi w każdy dzień roboczy i nie mniej niż 5 dni w tygodniu, poza okolicznościami lub warunkami geograficznymi uważanymi, przez krajowe organy regulacyjne, za wyjątkowe, jako minimum: jedno przyjmowanie, jedno doręczenie do domu lub siedziby każdej osoby fizycznej lub prawnej lub, w wyniku derogacji, na podstawie warunków ustalonych przez organ regulacyjny, jedno doręczenie do odpowiednich instalacji).

W chwili obecnej, usługi kurierskie świadczone przez Spółkę obejmują przyjmowanie, sortowanie, przemieszczanie i doręczania wszelkiego rodzaju przesyłek o wadze powyżej 50 g. W zakres powszechnych usług pocztowych, których świadczenie Spółka rozważa, wchodzić będzie w szczególności przyjmowanie, sortowanie, przemieszczenie oraz doręczanie przesyłek pocztowych do 10.000 g. w obrocie krajowym oraz doręczanie przesyłek do 20 000 g w obrocie zagranicznym.

Świadczone w przyszłości powszechne usługi pocztowe obejmować będą przesyłki polecone i przesyłki wartościowe. W chwili obecnej w ofercie Spółki również znajdują się przesyłki polecone i przesyłki wartościowe.

W chwili obecnej Spółka świadczy usługi bez udziału pośredników jedynie na terenie Polski W obrocie zagranicznym, Spółka współpracuje z niezależnymi podmiotami działającymi na zlecenie Spółki. W przyszłości, Spółka rozważa bezpośrednie świadczenie usług w obrocie zagranicznym lub kontynuować będzie współpracę z zagranicznymi podwykonawcami.

Obecnie, Spółka świadczy usługi obejmujące przyjmowanie, przemieszczenie i doręczanie w obrocie krajowym wszelkich przesyłek w tym przesyłek gabarytowych i dłużycowych. Waga przesyłek, co do zasady, nie jest limitowana. W przyszłości, w ramach świadczenia powszechnych usług pocztowych Spółka będzie przyjmować, przemieszczać i doręczać paczki pocztowe w obrocie krajowym o wadze do 10000 g. oraz doręczać paczki pocztowe w obrocie zagranicznym, w tym z krajów unijnych, o wadze do 20.000 g.

Spółka dopuszcza również, iż limity wagowe dostępne w ramach powszechnych usług pocztowych będą wyższe niż wskazane powyżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy opłata za dostarczenie przesyłki pocztowej zostanie uiszczona poprzez zakup za cenę równą wartości nominalnej, naklejanych na przesyłkę pocztową znaków opłaty pocztowej stosowanych przez Spółkę jako operatora pocztowego to transakcja ta będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy opłata za dostarczenie przesyłki pocztowej zostanie uiszczona poprzez zakup za cenę równą wartości nominalnej, naklejanych na przesyłkę pocztową, znaków opłaty pocztowej stosowanych przez Spółkę jako operatora pocztowego, to transakcja ta będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie stanowiska:

1. Analiza art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), zwalnia się od podatku dostawę za cenę równą wartości nominalnej znaczków pocztowych, znaków skarbowych i innych znaków tego typu.

Z brzmienia powyższego przepisu wynika, że przedmiotowym zwolnieniem jest nie tylko objęta dostawa znaczków pocztowych emitowanych przez Pocztę Polską ale również „innych znaków tego typu”. Zdaniem Spółki stosowane przez operatorów pocztowych znaki opłaty pocztowej mieszczą się w katalogu znaków, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Przy czym, podkreślić trzeba, że skoro ustawodawca nie uzależnił przedmiotowego zwolnienia od statusu podmiotu, który dokonuje dostawy znaków, to również w sytuacji, w której sam operator pocztowy dokonuje dostawy za cenę równą wartości nominalnej znaków opłaty pocztowej, należy uznać, że spełniona została dyspozycja art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Zatem transakcja ta podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie, nawet w sytuacji, w której uznano by - zdaniem Spółki błędnie - że taka transakcja nie będzie korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, to i tak, w opinii Spółki, przedmiotowa transakcja podlegałaby zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 2 załącznika nr 4 do ustawy o VAT.

2. Analiza art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 2 załącznika nr 4 do ustawy o VAT zwalnia się od podatku VAT usługi świadczone przez pocztę państwową. Przepis ten stanowi implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 13 (A) ust. 1 lit. a) VI Dyrektywy Rady 77/388EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (dalej: VI Dyrektywa), tj. odpowiednio art. 132 ust. 1 lit. a) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa 2006/112/WE), która zastąpiła VI Dyrektywę.

W ostatnim czasie przepis ten był przedmiotem rozstrzygnięcia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-357/07 dotyczącym sporu pomiędzy TNT Post UK Ltd a The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs przy udziale Royal Mail Group Ltd, działającym w Wielkiej Brytanii jako operator świadczący powszechne usługi pocztowe.

W wyroku tym, zapadłym w dniu 23 kwietnia 2009 r., ETS stwierdził, że: „Publiczne służby pocztowe w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy należy rozumieć jako operatorów publicznych lub prywatnych, którzy zobowiążą się do świadczenia usług pocztowych odpowiadających podstawowym potrzebom społeczeństwa i w związku z tym, w praktyce, do zapewnienia całości lub części powszechnych usług pocztowych w danym państwie członkowskim, zgodnie z definicją zawartą w art. 3 dyrektywy 97/67 .”

Zgodnie zatem z ww. orzeczeniem, art. 13 (A) ust. 1 lit. a) VI Dyrektywy (obecnie: art. 132 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE) należy interpretować w ten sposób, że zwolnienie z VAT obejmuje usługi pocztowe świadczone zarówno przez operatora publicznego, jak i prywatnego. Warunkiem jest jednak to, aby świadczone usługi pocztowe odpowiadały podstawowym potrzebom społeczeństwa, a w związku z tym w praktyce, aby operatorzy pocztowi dążyli do zapewnienia całości lub części powszechnych usług pocztowych w danym państwie członkowskim.

Warto również zwrócić uwagę, iż ETS wskazuje, że konieczne jest: „aby świadczenia (...) były wykonywane przez operatora, który może zostać zakwalifikowany jako <> w organizacyjnym sensie tego pojęcia”.

Ponadto, ETS dalej argumentuje, iż: „Wykładnia ta opiera się na samym brzmieniu art. 13 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy. Ponadto brak jest jakichkolwiek wskazówek, które pozwalałaby stwierdzić, że na zasadność tej wykładni mogłyby wpłynąć okoliczności takie jak liberalizacja sektora pocztowego.”

Można zatem odczytać z tego, że nawet jeśli powszechne usługi pocztowe są w danym państwie zastrzeżone dla operatorów państwowych (jak jest np. w Polsce), to i tak interpretacja pojęcia „powszechne usługi pocztowe” powinna odbywać się w oderwaniu od faktu, że w danym kraju rynek usług pocztowych nie został uwolniony. Istotne jest bowiem to, czy dany operator zobowiąże się do świadczenia usług pocztowych odpowiadających podstawowym potrzebom społeczeństwa i jest do tego przystosowany organizacyjnie. Dodatkowym argumentem potwierdzającym tezę, że przedmiotowe zwolnienie powinno odnosić się zarówno do operatorów publicznych, jak i prywatnych, jest podstawowa dla systemu VAT zasada neutralności tego podatku. Jak stwierdzono m.in. w wyroku z dnia 28 czerwca 2008 r. w sprawie C-363/05 „Zasada neutralności podatkowej sprzeciwia się temu, aby podmioty gospodarcze dokonujące tych samych czynności były traktowane w różny sposób pod względem poboru podatku VAT.” Istotne jest również, jak podkreślił ETS w tym samym wyroku, że „Zasada ta nie wymaga, by były to czynności identyczne. Z utrwalonego orzecznictwa wynika, że sprzeciwia się ona różnemu traktowaniu na gruncie podatku VAT świadczenia podobnych usług, znajdujących się przez to w stosunku konkurencji.”

Konsekwentnie, w świetle wyżej przytoczonych wyroków, nawet gdyby uznano, że analizowana transakcja nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT (zdaniem Siódemki błędnie), to i tak, w opinii Spółki, transakcja ta podlegałaby zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 2 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, gdyż Strona wykonuje przedmiotowe czynności na rzecz ogółu społeczeństwa. Jednocześnie należy wskazać, że jest do tego przygotowana organizacyjnie (m.in. poprzez wprowadzenie odpowiedniej infrastruktury), czego potwierdzeniem jest również uzyskanie wpisu do rejestru operatorów pocztowych prowadzonego przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

W tym miejscu należy podkreślić, że obowiązek uwzględniania orzecznictwa ETS przez organy podatkowe wynika wprost z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Ordynacja podatkowa. W szczególności stosownie do art. 14a OP, minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne). Ponadto, na podstawie art. 14e § 1 OP, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W kwestii tej wypowiedział się m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 stycznia 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1916/08) stwierdzając, iż: „Zgodnie bowiem z art. 14a O.p. minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne). Orzecznictwo to ma więc normatywne przełożenie na tworzenie warunków jednolitego stosowania prawa podatkowego w płaszczyźnie ogólnej. Jeszcze większa jest jego rola w zakresie eliminowania wadliwych interpretacji, o czym stanowi art. 14e § 1 O.p. Wolą ustawodawcy minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Tym samym orzecznictwo sądów stało się przesłanką do formułowania oceny poprawności funkcjonujących w obrocie prawnym interpretacji, także interpretacji indywidualnych, co szczególnie należy podkreślić w rozpoznanej sprawie. Skoro więc organ wydający interpretacje indywidualne może w ramach działania ex oficio zmienić wydaną już uprzednio interpretację z racji stwierdzenia jej wadliwości w świetle orzecznictwa sądowego, to tym bardziej ma obowiązek dokonywać analizy tego orzecznictwa w postępowaniu zmierzającym do wydania takiej interpretacji, a zwłaszcza w przypadku, gdy na takowe orzecznictwo powołuje się osoba składająca wniosek o jej wydanie.”

Zatem, w praktyce oznacza to, że również wydając indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego Minister Finansów ma obowiązek uwzględniania orzecznictwa ETS, co wynika pośrednio z art. 14e § 1 OP. Skoro bowiem, orzecznictwo ETS ma wpływ na wydawane interpretacje ogólne oraz zmianę interpretacji indywidualnych, to tym bardziej powinno być uwzględniane przy wydawaniu interpretacji indywidualnych. Biorąc pod uwagę ww. przepisy OP oraz fakt, że wyroki ETS jako element acquis communautaire, stanowią część systemu prawnego obowiązującego w Polsce, w opinii Spółki, przepis art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem dorobku orzeczniczego ETS. Oznacza to, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w zakresie zwolnienia z VAT usług pocztowych, dotyczyłoby również prywatnych operatorów pocztowych świadczących takie usługi dla potrzeb ogółu społeczeństwa (którzy organizacyjnie są do tego przygotowani).

3. Konkluzja
   
   

W świetle powyższego, w opinii Spółki, transakcja, o której mowa w niniejszym wniosku będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. W sytuacji, w której uznano by, że transakcja ta nie będzie korzystała z ww. zwolnienia (zdaniem Strony błędnie), to i tak, podlegałaby ona zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 2 załącznika nr 4 do ustawy o VAT.

Organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z dnia 12.04.2010 r. znak IPPP2-443-18/10-2/IZ uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania opłaty za dostarczenie przesyłki pocztowej, w sytuacji gdy zostanie ona uiszczona poprzez zakup za cenę równą wartości nominalnej naklejanych na przesyłkę pocztową znaków opłaty pocztowej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy, a także zastosowania zwolnienia dla tej czynności na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż Spółka nie jest pocztą polską.

Na powyższe rozstrzygnięcie Strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30.03.2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1941/10 uchylił zaskarżoną interpretację i uznał, że nie może być ona wykonana w całości.

Na powyższe rozstrzygnięcie Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10.05.2012 r. sygn. akt I FSK 1137/11 zgodził się z rozstrzygnięciem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30.03.2011 r. i oddalił skargę kasacyjną.

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zawartym w wyroku z dnia 30.03.2011 r. Minister Finansów, wydając zaskarżoną interpretację indywidualną oraz ustosunkowując się do stanowiska Spółki, powinien wziąć pod uwagę tezy zawarte w powołanym przez Spółkę wyroku ETS z 23 kwietnia 2009 r. w sprawie C-357/07. Wynika to zarówno z art. 14e § 1 Op., jak również zasad interpretacji przepisów prawa polskiego po przystąpieniu Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej.

Sąd stwierdził ponadto, że w związku z opisem przez Spółkę zdarzenia przyszłego, obowiązkiem organu podatkowego przy wydaniu nowej interpretacji indywidualnej będzie uwzględnienie obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. nowelizacji art. 43 ust.1 pkt 1 ustawy i likwidacji, w tej samej dacie, załącznika nr 4 do ustawy.

Sąd podzielił natomiast stanowisko Organu podatkowego, że Spółka jako operator pocztowy nie będzie dokonywała dostawy znaków opłaty pocztowej, niezależnie od sposobu uiszczania opłaty pocztowej, a będzie wyłącznie świadczyła usługi dostarczania przesyłki, stąd też w skarżonej interpretacji nie został naruszony zapis art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie Sądu jednak nie można uznać, że informacje zawarte we wniosku wyczerpująco przedstawiały stan faktyczny sprawy z uwagi na przesłanki wskazane w przepisach prawa wspólnotowego stąd też ocena stanowiska Spółki była przedwczesna.

Uwzględniając powyższe Organ podatkowy pismem z dnia 18.09.2012 r. znak IPPP2/443-18/10/12-5/S/IZ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 27.09.2012 r. Strona uzupełniła złożony wniosek w przedmiotowym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego w dniu wydawania interpretacji z dnia 12.04.2010 r. oraz w dniu wydawania niniejszej interpretacji stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W świetle art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zaś przez świadczenie usług – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2010 r., zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym pod poz. 2 wymienione zostały usługi świadczone przez pocztę państwową sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 64.11.

Uwzględniając zalecenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zawarte w wyroku z dnia 30.03.2011 r. oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10.05.2012 r. tut. Organ zobowiązany jest do analizy złożonego wniosku z uwzględnieniem obowiązującej od 1 stycznia 2011 roku nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchyliły załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 2 wymieniał jako zwolnione usługi w świadczone przez pocztę państwową (PKWiU 64.11) i przeniosły uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktu 17, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi pocztowe oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną – realizowane przez operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych. Natomiast zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 01.01.2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.) w tytule IX rozdział 2 wymienia zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym. I tak, w art. 132 ust. 1 pkt a, państwa członkowskie zwalniają świadczenie usług przez pocztę państwową i dostawę towarów z tymi usługami związaną, z wyjątkiem przewozu osób i usług telekomunikacyjnych. Przepis ten został sformułowany w sposób identyczny jak art. 13A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. L 1450).

Zagadnienie dotyczące możliwości zastosowania zwolnienia dla świadczonych przez podatników usług pocztowych było przedmiotem rozważań Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-357/07 pomiędzy TNT Post UK Ltd a The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs przy udziale Royal Mail Group Ltd – wyrok z dnia 23 kwietnia 2009 r.

Z wyroku tego wynika, że pojęcie „publicznych służb pocztowych”, zawarte w art. 13 część A ust. 1 lit. a) VI Dyrektywy, należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono operatorów publicznych lub prywatnych, którzy zobowiążą się do zapewnienia w danym państwie członkowskim całości lub części powszechnych usług pocztowych, zgodnie z definicją zawartą w art. 3 dyrektywy 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług, zmienionej dyrektywą 2002/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r.

Zwolnienie przewidziane w art. 13 część A ust. 1 lit. a) VI Dyrektywy ma zastosowanie do świadczenia usług i dostaw towarów z nimi związanych — z wyjątkiem transportu osób i usług telekomunikacyjnych — które publiczne służby pocztowe wykonują jako takie, a więc w charakterze operatora, który zobowiązał się do zapewnienia w danym państwie członkowskim całości lub części powszechnych usług pocztowych. Zwolnienie to nie ma zastosowania do świadczenia usług ani dostaw towarów z nimi związanych, których warunki zostały wynegocjowane indywidualnie.

Przepis art. 3 Dyrektywy 97/67 stanowi, że:

1. Państwa członkowskie zapewnią, by użytkownicy korzystali z prawa do usług powszechnych obejmujących ciągłe świadczenie usług pocztowych o określonej jakości we wszystkich punktach na swoich obszarach, po przystępnych cenach dla wszystkich użytkowników.
2. W tym celu państwa członkowskie podejmą działania w celu zapewnienia, by gęstość punktów kontaktowych i punktów dostępu uwzględniała potrzeby użytkowników.
3. Podejmą one działania w celu zapewnienia, by operator/operatorzy świadczący usługi powszechne gwarantował/gwarantowali w każdy dzień roboczy i nie mniej niż pięć dni w tygodniu, poza okolicznościami lub warunkami geograficznymi uważanymi, przez krajowe organy regulacyjne, za wyjątkowe, jako minimum:
   • jedno przyjmowanie,
   • jedno doręczenie do domu lub siedziby każdej osoby fizycznej lub prawnej lub, w wyniku derogacji, na podstawie warunków ustalonych przez krajowy organ regulacyjny, jedno doręczenie do odpowiednich instalacji.
   O jakimkolwiek wyjątku lub derogacji przyznanej przez krajowy organ regulacyjny zgodnie z niniejszym ustępem należy powiadomić Komisję oraz wszystkie krajowe organy regulacyjne,
4. Każde państwo członkowskie podejmie działania konieczne do zapewnienia, by usługi powszechne obejmowały przynajmniej następujące świadczenia:
   • przyjmowanie, sortowanie, przemieszczanie i doręczanie przesyłek pocztowych do dwóch kilogramów,
   • przyjmowanie, sortowanie, przemieszczanie i doręczanie paczek pocztowych do 10 kilogramów,
   • usługi obejmujące przesyłki polecone i przesyłki wartościowe.
5. Krajowe organy regulacyjne mogą podwyższyć limit wagowy w ramach usług powszechnych dla paczek pocztowych do dowolnej wagi nieprzekraczającej 20 kilogramów oraz mogą określić specjalne zasady dostarczania takich paczek "od drzwi do drzwi".
   Z zastrzeżeniem limitu wagowego w ramach usług powszechnych dla paczek pocztowych, przyjętego przez państwo członkowskie, państwa członkowskie zapewnią doręczanie na ich obszarach paczek pocztowych otrzymywanych od innego państwa członkowskiego i ważących do 20 kilogramów.
6. Minimalne i maksymalne wymiary przesyłek pocztowych, o których mowa, zostały określone w konwencji i porozumieniu o paczkach pocztowych przyjętych przez Światowy Związek Pocztowy.
7. Usługi powszechne zdefiniowane w niniejszym artykule obejmują usługi zarówno w obrocie krajowym, jak i zagranicznym.
   
   

W tym miejscu wskazać należy, iż w przyjętej dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/6/WE z dnia 20 lutego 2008 r. zmieniającej dyrektywę 97/67/WE w odniesieniu do pełnego urzeczywistnienia rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty (Dz. U. L 52 z 27.02.2008, s. 3), zapisano, iż otwarcie rynków pocztowych we wszystkich krajach członkowskich nastąpi w 2011 r. Jednocześnie przewidziano możliwość odstępstwa dla krajów, które spełniają kryteria określone w dyrektywie (m.in. ze względu na późniejsze włączenie się do procesu reformy pocztowej i warunki topograficzne) i zadeklarują chęć skorzystania z tej derogacji do 2013 r. Polska skorzystała z przewidzianej w dyrektywie możliwości i przesunęła wprowadzenie pełnej konkurencji na dzień 1 stycznia 2013 roku.

Regulacje dotyczące rynku usług pocztowych zawarte w dyrektywie 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług (Dz. U. L 15/14 z 21.01.1998 r.), zmienionej dyrektywą 2002/39/WE zostały implementowane do prawa polskiego ustawą z dnia 12 czerwca 2003 r. Prawo pocztowe ( tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1159, z późn. zm.).

Ustawa ta określa zasady wykonywania działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług pocztowych w obrocie krajowym lub zagranicznym, zwanej dalej „działalnością pocztową” – art. 1 ustawy. Stosownie do zapisu art. 3 pkt 11 ustawy Prawo pocztowe przez operatora rozumie się przedsiębiorcę uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej, natomiast za operatora publicznego rozumie się operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych - pkt 12 art. 2 ustawy.

Jednocześnie w art. 3 pkt 25 ustawy zdefiniowano co należy rozumieć przez powszechne usługi pocztowe. Usługi te polegają między innymi na przyjmowaniu, przemieszczaniu i doręczaniu:

przesyłek listowych, przesyłek poleconych, paczek pocztowych, doręczaniu nadesłanych z zagranicy paczek pocztowych, realizowaniu przekazów pocztowych świadczone w obrocie krajowym i zagranicznym.

Zgodnie z zapisem art. 46 ust. 2 ww. ustawy obowiązek wykonywania zadań operatora publicznego powierza się Poczcie Polskiej S.A.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka prowadzi m.in. działalność gospodarczą sklasyfikowaną w Polskiej Klasyfikacji Działalności jako „pozostała działalność pocztowa” pod numerem 53.20.Z. Obejmuje w szczególności zbieranie, sortowanie, przewóz i doręczanie listów, kopert, paczek i palet. Strona prowadzi działalność pocztową, która nie wymaga zezwolenia Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Spółka jest wpisana do rejestru operatorów pocztowych prowadzonego przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w zakresie tej działalności.

Spółka zamierza rozszerzyć wachlarz świadczonych usług i wystąpić do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej o zezwolenie na świadczenie usług pocztowych wymagających zezwolenia, uregulowanych w przepisach ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. Prawo pocztowe. W ofercie Spółki, usługi kurierskie podzielone są na usługi: (1) lokalne, (2) krajowe, (3) specjalne, oraz (4) dodatkowe.

(1) Usługi lokalne

Usługi lokalne świadczone są w granicach działania właściwego Oddziału Spółki. W ramach serwisu lokalnego, Spółka świadczy usługi miejskie (tj. takie, w których przesyłki są odbierane i doręczane w granicach administracyjnych miasta — siedziby Oddziału Spółki) oraz podmiejskie (tj. takie, w których przesyłki są odbierane i doręczane na terenie działania lokalnego Oddziału Spółki).

(2) Usługi krajowe

Usługi krajowe świadczone są na terenie całego kraju.

(3) Usługi specjalne

Usługi specjalne świadczone są w odpowiedzi na indywidualne potrzeby różnych sektorów rynku.

(4) Usługi dodatkowe

Usługi dodatkowe dostosowane są do indywidualnych potrzeb klientów Spółki. Usługi dodatkowe obejmują wsparcie w procesie obsługi przesyłek, specjalne czasy odbioru i doręczenia oraz opcje finansowe.

Bez względu na powyższe, Spółka świadczy w chwili obecnej niektóre kategorie usług wymienione w art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. Prawo pocztowe, w tym w szczególności usługi przyjmowania, przemieszczania i doręczania przesyłek listowych do 2.000 g; z uwagi na obowiązujący do 1 stycznia 2013 r. monopol Poczta Polska .A. na przesyłki poniżej 50g, Spółka nie przyjmuje tego rodzaju przesyłek, (np. usługi przesyłek poleconych świadczone na rzecz banków w związku z zawieraniem z klientami umów z wykorzystywaniem środków komunikacji elektronicznej). W chwili obecnej, z uwagi na dyspozycję art. 6 ust. 1 pkt 2 Prawa pocztowego, Spółka nie musi uzyskiwać zezwolenia na prowadzenie tego rodzaju działalności. Spółka poprzestaje jedynie na zgłoszeniu, o którym mowa w art. 6 ust. 2 Prawa pocztowego.

W przyszłości, Spółka rozważa rozszerzenie zakresu działalności o świadczenie powszechnych usług pocztowych w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy Prawo pocztowe, tj. usług polegających na przyjmowaniu, przemieszczaniu i doręczaniu: (i) przesyłek listowych do 2.000 g, w tym przesyłek poleconych i przesyłek z zadeklarowaną wartością, (ii) paczek pocztowych do 10.000 g, w tym z zadeklarowaną wartością, (iii) doręczanie nadesłanych z zagranicy paczek pocztowych do 20.000 g. W przypadku podjęcia ostatecznej decyzji o rozpoczęciu działalności w zakresie powszechnych usług pocztowych, Spółka wystąpi do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z wnioskiem o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 Prawa pocztowego.

W opinii Spółki, zakres powszechnych usług pocztowych został zdefiniowany w Prawie pocztowym w taki sposób, aby spełniony był warunek zaspokojenia podstawowych potrzeb społeczeństwa. Zatem, jeśli w przyszłości Spółka uzyska stosowne zezwolenie na świadczenie powszechnych usług pocztowych należy uznać, iż usługi te odpowiadać będą ze swej natury (zdefiniowanej przepisami prawa) podstawowym potrzebom społeczeństwa.

W chwili obecnej, Spółka posiada 40 centrów dystrybucyjnych (placówek) oraz 475 punktów obsługi klienta. Przyjęty przez Spółkę plan rozwoju firmy zakłada, iż w styczniu 2013 r. liczba punktów obsługi klienta wzrośnie do 1000. Rozszerzenie działalności w zakresie powszechnych usług pocztowych będzie się wiązało z dalszym zwiększeniem liczby punktów obsługi klienta.

Podsumowując, w opinii Spółki, liczba punktów obsługi klienta będzie w stanie w przyszłości sprostać potrzebom użytkowników. Spółka zakłada, iż we wszystkich posiadanych punktach obsługi klienta użytkownicy będą mogli w sposób ciągły (w dni robocze, co najmniej pięć dni w tygodniu), korzystać z pełnego zakresu powszechnych usług pocztowych, po przystępnej dla nich cenie. Celem Spółki jest bowiem osiągnięcie sukcesu handlowego, zarówno poprzez konkurencję cenową jak i jakościową w stosunku do pozostałych dostawców usług powszechnych, w tym w szczególności w stosunku do operatora publicznego (po uwolnieniu rynku z dniem 1 stycznia 2013 r.).

W przypadku ostatecznego podjęcia decyzji o rozpoczęciu świadczenia powszechnych usług pocztowych, Spółka będzie świadczyła swoje usługi w każdy dzień roboczy i nie mniej niż 5 dni w tygodniu, poza okolicznościami lub warunkami geograficznymi uważanymi, przez krajowe organy regulacyjne, za wyjątkowe, jako minimum: jedno przyjmowanie, jedno doręczenie do domu lub siedziby każdej osoby fizycznej lub prawnej lub, w wyniku derogacji, na podstawie warunków ustalonych przez organ regulacyjny, jedno doręczenie do odpowiednich instalacji).

W chwili obecnej, usługi kurierskie świadczone przez Spółkę obejmują przyjmowanie, sortowanie, przemieszczanie i doręczania wszelkiego rodzaju przesyłek o wadze powyżej 50 g. W zakres powszechnych usług pocztowych, których świadczenie Spółka rozważa, wchodzić będzie w szczególności przyjmowanie, sortowanie, przemieszczenie oraz doręczanie przesyłek pocztowych do 10.000 g. w obrocie krajowym oraz doręczanie przesyłek do 20 000 g. w obrocie zagranicznym.

Świadczone w przyszłości powszechne usługi pocztowe obejmować będą przesyłki polecone i przesyłki wartościowe. W chwili obecnej w ofercie Spółki również znajdują się przesyłki polecone i przesyłki wartościowe.

W chwili obecnej Spółka świadczy usługi bez udziału pośredników jedynie na terenie Polski. W obrocie zagranicznym, Spółka współpracuje z niezależnymi podmiotami działającymi na zlecenie Spółki. W przyszłości, Spółka rozważa bezpośrednie świadczenie usług w obrocie zagranicznym lub kontynuować będzie współpracę z zagranicznymi podwykonawcami.

Obecnie, Spółka świadczy usługi obejmujące przyjmowanie, przemieszczenie i doręczanie w obrocie krajowym wszelkich przesyłek w tym przesyłek gabarytowych i dłużycowych. Waga przesyłek, co do zasady, nie jest limitowana. W przyszłości, w ramach świadczenia powszechnych usług pocztowych Spółka będzie przyjmować, przemieszczać i doręczać paczki pocztowe w obrocie krajowym o wadze do 10000 g oraz doręczać paczki pocztowe w obrocie zagranicznym, w tym z krajów unijnych, o wadze do 20.000 g.

Spółka dopuszcza również, iż limity wagowe dostępne w ramach powszechnych usług pocztowych będą wyższe niż wskazane powyżej.

Analizując treść art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31.12.20110 r.) należy zauważyć, iż kreuje on zwolnienie o charakterze przedmiotowo-podmiotowym.

Wyżej powołany przepis pozwala na zwolnienie z podatku usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 64.11. świadczonych przez pocztę państwową.

Spółka nie spełnia warunku podmiotowego, o którym mowa w wyżej wskazanym przepisie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, nie jest bowiem pocztą państwową.

Analiza treści art. 43 ust. 1 pk 17 ustawy (obowiązującego od dnia 01.01.2011 r. wskazuje również, że przewidziane w nim zwolnienie ma również charakter przedmiotowo-podmiotowy. Zwolnienie to obejmuje nie wszystkie podmioty świadczące usługi pocztowe, ale tylko te, które posiadają status operatora publicznego zobowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych.

Na gruncie regulacji prawa pocztowego - art. 46 ustawy prawo pocztowe - status podmiotu działającego w takim charakterze przypisuje się Poczcie Polskiej. Oznacza to zatem, że Wnioskodawca nie jest podmiotem zobowiązanym do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Zatem rozważenia wymaga, czy Strona świadczy powszechne usługi pocztowe.

Dokonując oceny przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego w kontekście tez wynikających z powołanego wyżej orzeczenia TSUE stwierdzić należy, iż Spółka nie świadczy powszechnych usług pocztowych.

Zgodnie z wyżej powołaną definicją powszechnych usług pocztowych usługi te obejmują między innymi przyjmowanie, przemieszczanie i doręczanie przesyłek listowych do 2.000 g. Ze złożonego wniosku wynika natomiast, że Spółka nie przyjmuje przesyłek listowych poniżej 50 g. Ponadto ze złożonego wniosku wynika, że w obrocie z zagranicznym Spółka współpracuje z niezależnymi podmiotami działającymi na jej zlecenie. Spółka dopiero rozważa, czy będzie te usługi świadczyła samodzielnie czy też nadal będzie kontynuowała współpracę z dotychczasowymi kontrahentami. Ponadto Spółka wskazała, że posiada 40 centrów dystrybucyjnych (placówek) oraz 457 punktów obsługi klienta. Spółka planuje zwiększenie punktów obsługi klienta do 1000. Z powyższego wynika zatem, że posiadana gęstość posiadanych przez Stronę punktów kontaktowych nie uwzględnia potrzeb użytkowników.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż Spółka nie spełnia warunków do zastosowania zwolnienia dla świadczonych usług zarówno wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2010 r. jak i z art. 43 ust. 1 pkt 15 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 roku.

Powyższe nie pozostaje w sprzeczności z zasadą neutralności, która sprzeciwia się temu, aby podmioty gospodarcze dokonujące tych samych czynności były traktowane w różny sposób pod względem podatku VAT. Przyznanie zwolnienia tylko jednemu podmiotowi, w sytuacji, gdy jego konkurent świadczy w części takie same usługi nie może automatycznie zostać uznane za naruszające zasadę neutralności.

W przedmiotowej sprawie bowiem Spółka nie dokonuje takich samych czynności jak operator publiczny, tj. Poczta Polska S.A. W tym kontekście warto podkreślić, że zasada równego traktowania służy eliminowaniu zakłóceń konkurencji, wynikających z różnego traktowania w świetle opodatkowania podatkiem VAT takich samych transakcji. Zasada ta nie wymaga, aby czynności te były identyczne. TSUE odwołał się do opinii rzecznika generalnego który wskazał, że dokonując oceny porównywalności usług nie należy się ograniczać do porównania poszczególnych usług, lecz należy również uwzględnić kontekst, w którym są one wykonywane.

W tym miejscu podkreślić należy, iż konstrukcja art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy wpisuje się w wyznaczony zapisami dyrektywy 2006/112/WE cel zwolnienia tego rodzaju czynności, którym jest zapewnienie usług pocztowych o określonej jakości, odpowiadających potrzebom społeczeństwa. Tak zaś nakreślony cel spełnić może jedynie operator, który w określonym reżimie prawnym został wyznaczony do świadczenia powszechnych usług pocztowych, tj. Poczta Polska S.A. Na podstawie przepisów Prawa pocztowego ma on bowiem obowiązek zachować warunki przewidziane do świadczenia tych usług, ponadto podlega w tym zakresie kontroli przez odpowiednie organy nadzoru.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż opłata za dostarczenie przesyłki pocztowej w sytuacji gdy zostanie ona uiszczona poprzez zakup za cenę równą wartości nominalnej naklejanych na przesyłkę pocztową znaków opłaty pocztowej podlega opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy z uwzględnieniem zapisów obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji z dnia 12.04.2010 r. oraz zgodnie z zaleceniami zawartymi w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30.03.2011 r. oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10.05.2012 r. stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.