W wykonaniu art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w wyniku weryfikacji pisma Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 28 grudnia 2004 r. znak: PD-II/423/105/04, stanowiącego pisemną informację w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wydaną w trybie art. 14a § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie wyjaśnia, co następuje.

Zapytanie Podatnika dotyczy:
1. możliwości zaliczenia przez Bank do kosztów uzyskania przychodów rezerwy utworzonej na pokrycie wymagalnej należności, której nieściągalność została uprawdopodobniona, w innym roku podatkowym niż ten w którym nastąpiło uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności, oraz
2. możliwości odliczenia od dochodu darowizny, w kwocie nie przekraczającej 10% dochodu, dokonanej na rzecz Rady Rodziców działającej przy szkole podstawowej oraz Uczniowskiego Klubu Sportowego.

Ad) 1
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54. poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Natomiast przepis art. 16 ust. 1 pkt 26 stanowi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem rezerw które zostały enumeratywnie wymienione w tym przepisie. Ponieważ rezerwy nie są bezpośrednio związane z określonym przychodem podatnika, stosownie do postanowień art. 15 ust. 4 ustawy podatkowej podatnik winien je potrącić w roku, w którym zostaną spełnione znane podatnikowi przesłanki, określone w ustawie jako niezbędne do uznania rezerwy za koszt uzyskania przychodów. Ponadto w związku z art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy, który stanowi, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione, należy przyjąć, że zaliczenie rezerwy do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z wyżej przywołanymi przepisami może nastąpić wyłącznie do momentu przedawnienia wierzytelności.
Uwzględniając powyższe w zakresie stanu faktycznego przedstawionego przez Bank w przedmiotowej sprawie, wyjaśnia się co następuje.
W czerwcu 2003 r. Bank zakwalifikował należność do kategorii „straconych”. Jednocześnie działając w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków nie utworzył rezerwy celowej, ponieważ podstawa tworzenia rezerwy celowej została obniżona o wartość posiadanych zabezpieczeń. Zauważyć w tym miejscu należy, że przywołane przez Podatnika rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2003 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (Dz. U. Nr 218 poz. 2147) weszło w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. a do 31 grudnia 2003 r. obowiązywało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2001 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (Dz. U. Nr 149 poz. 1672). Następnie po wystawieniu bankowego tytułu egzekucyjnego i uzyskaniu postanowienia sądu w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności w październiku 2003 r. skierowano wniosek o wszczęcie egzekucji do komornika sądowego. W 2004 r., z uwagi na utratę możliwości obniżenia rezerwy o wartość niektórych z posiadanych zabezpieczeń, Bank utworzył rezerwę celową na tę wierzytelność. Uwzględniając przedstawiony powyżej stan faktyczny uznać należy, że mimo iż do uprawdopodobnienia nieściągalności w rozumieniu art. 16 ust. 2a pkt 2 doszło w 2003 r. (opóźnienie w spłacie kapitału przekraczało 6 m-cy a wierzytelność została skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego), z uwagi na fakt nie utworzenia rezerwy na wierzytelność zgodnie z przepisami w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków, przy uwzględnieniu art. 16 ust. 2b i 2c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, możliwe było zaliczenie przez bank rezerwy do kosztów uzyskania przychodów w dacie jej utworzenia, t. j. w 2004 r.
Natomiast w przypadku, gdy Bank miał możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów utworzonej rezerwy na wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, w tym samym roku w którym uprawdopodobnienie miało miejsce, jednak z możliwości tej nie skorzystał, winien skorygować koszty uzyskania przychodów tego roku podatkowego w którym uprawdopodobnienie nieściągalności zgodnie z przepisami prawa podatkowego nastąpiło.

Ad 2)
Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczeniu od podstawy opodatkowania tym podatkiem podlegają darowizny przekazane na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 ze zm.), organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1 ustawy podatkowej.
Stosownie do treści art. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 ze zm.) działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie. Organizacjami pozarządowymi są, niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych i niedziałające w celu osiągnięcia zysku, osoby prawne lub jednostki nieposiadające osobowości prawnej utworzone na podstawie przepisów ustawy, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem art. 3 ust. 4 tej ustawy. Podmiot prowadzący działalność pożytku publicznego, w sferze zadań publicznych określonych w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, na rzecz którego przekazywana jest darowizna podlegająca odliczeniu od dochodu nie musi posiadać statusu organizacji pożytku publicznego.
Uwzględniając powyższe darowizny przekazane na rzecz Uczniowskich Klubów Sportowych, w rozumieniu art. 7 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U z 2001 r. Nr 81 poz. 889 ze zm.), prowadzących działalność pożytku publicznego, w sferze zadań publicznych określonych w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. mogą być odliczone od dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Natomiast wobec tego, że rady rodziców będącej organem szkoły, nie można uznać za organizację pozarządową, zdefiniowaną w art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, darowizny przekazywane na rzecz rad rodziców w szkołach, na realizowane przez te organy cele oświatowe, nie podlegają odliczeniu od dochodu na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższych wyjaśnień udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu Podatnika.