POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Kraków działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 01.06.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z odbywaniem podróży służbowych wspólnika spółki jawnej, stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe w części dotyczącej diet, zwrotu kosztów podróży oraz zwrotu kosztów noclegu do wysokości stwierdzonej rachunkiem, natomiast nieprawidłowe w części dotyczącej ryczałtu za nocleg.

UZASADNIENIE

Pan X prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w formie spółki jawnej Y, w zakresie usług związanych z wykonywaniem instalacji elektrycznych oraz projektowaniem, montażem, uruchamianiem i wdrażaniem systemów elektroenergetycznych. W dniu 01.06.2005 r. Pan X złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie, czy w koszty uzyskania przychodów można zaliczyć diety z tytułu podróży służbowych wspólników spółki jawnej, wydatki związane z przejazdami środkami transportu oraz zwrot kosztów noclegów do wysokości poniesionych na ten cel wydatków udokumentowanych rachunkiem, bądź w przypadku jego braku do wysokości ryczałtu. Podatnik stoi na stanowisku, iż wyżej wymienione wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów.

Tutejszy Organ podatkowy w odpowiedzi na postawione zapytanie informuje, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14 , poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (...).

W odniesieniu do diet z tytułu podróży służbowej tutejszy Urząd informuje, iż w czasie podróży przedsiębiorcy przysługuje dieta i stanowi ona koszt uzyskania przychodów. Wynika to z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Tymi odrębnymi przepisami określającymi wysokość przysługujących diet pracownikom z tytułu podróży służbowych są:
1) rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 roku w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na terenie kraju (Dz. U. Nr z 2002 r., Nr 236, poz. 1990),
2) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r., Nr 236, poz. 1990).

Kosztem może więc być dieta do wysokości określonej w wyżej wymienionych rozporządzeniach. Diet nie trzeba dokumentować fakturami ani rachunkami. Powinny być natomiast wykazane w dowodzie wewnętrznym, zwanym rozliczeniem podróży służbowej. Wobec powyższego stanowisko podatnika dotyczące kwestii diet uznaje się za prawidłowe.

W sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przejazdami decyduje głównie rodzaj środka lokomocji. W sytuacji, gdy podróż odbywana jest samochodem osobowym niebędącym środkiem trwałym, wydatki zaliczamy do kosztów na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie mogą one przekroczyć kwoty wynikającej z przemnożenia kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km (właściwej dla danego pojazdu). Stawki za 1 km przebiegu pojazdu ustalone są w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych,motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 ze zm.).

Jeżeli podatnik uda się w podróż służbową innym środkiem transportu (np. pociągiem, autobusem, samolotem), do kosztów uzyskania przychodów możemy zaliczyć kwotę odpowiadającą cenie biletu. Wysokość kosztów związanych z wyjazdami nie jest limitowana, ale wydatki te muszą być udokumentowane biletami. W związku z powyższym stanowisko podatnika dotyczące zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z przejazdami jest prawidłowe.

Odnośnie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na noclegi tutejszy Organ informuje, iż wydatki z nimi związane mogą być kosztem w pełnej wysokości, pod warunkiem udokumentowania fakturą VAT lub rachunkiem. Właścicielowi firmy nie przysługuje jednak ryczałt za nocleg, który dotyczy tylko przebywających w podróży służbowej pracowników. Co za tym idzie, właściciela firmy nie dotyczą również limity wydatków na hotele. Zatem stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe w części dotyczącej zwrotu kosztów noclegów udokumentowanych rachunkami wystawionymi przez świadczącego takie usługi.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podmiotu podatnika/płatnika/inkasenta/następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

POUCZENIE:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Krakowie, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.