Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piszu stwierdza, że stanowisko strony zawarte we wniosku z dnia 07.06.2005 r. jest prawidłowe.

W dniu 07.06.2005 r. wpłynął do tutejszego urzędu wniosek Pana Jacka O. oudzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że strona na potrzeby własnej działalnościgospodarczej wybudowała budynek hurtowni. Od zużytych do budowy materiałówdokonywała odliczenia podatku VAT. W bieżącym roku podatnik użyczył małżonce częśćlokalu na cele prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, na okoliczność czegowystawia faktury wewnętrzne. Wobec tego, że małżonkowie nie posiadają rozdzielnościmajątkowej użyczenie lokalu potraktował jako nieodpłatną usługę. Podstawę opodatkowaniautalono posiłkując się wartością czynszową nieodpłatnego udostępnienia lokalu, czylirównowartością czynszu, jaki byłby należny w przypadku zawarcia umowy najmu.W tym stanie rzeczy strona uważa, że użyczanie lokalu jest nieodpłatną usługą, dla którejtrudno ustalić podstawę opodatkowania w związku z brakiem w ustawie precyzyjnej regulacjiodnośnie podstawy opodatkowania.

Ustosunkowując się do powyższego, organ podatkowy zważył, co następuje.Umowa użyczenia jest umową uregulowaną w art. 710 - 719 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Użyczenie jest umową, w której użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z powyższego wynika więc, że co do zasady opodatkowaniu podlegająjedynie odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Jednakże przepis art. 8 ustawy wskazuje, że jako odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu traktować należy każde nieodpłatne świadczenie usług, niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

W przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia, iż z punktu widzenia prawa cywilnego budynek ten stanowi współwłasność małżonków. Istoine jest jedynie to, że wybudowany budynek wchodzi w skład prowadzonego przez podatnika przedsiębiorstwa i odliczył on podatek VAT z faktur dotyczących zakupu materiałów wykorzystanych do jego budowy. Jakiekolwiekwykorzystanie tego budynku lub jego części na cele inne niż związane z prowadzeniem tegowłaśnie przedsiębiorstwa np. jego użyczenie stanowi podlegające opodatkowaniu świadczenieusług.

W związku z powyższym oddana przez podatnika części budynku do używania żonie diacelów prowadzonej przez nią działalności powinna być zakwalifikowana jakonieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą, zrównane z odpłatnym świadczeniemusług, gdyż nie jest związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, apodatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczonyprzy nabyciu towarów zużytych do budowy.

Podstawą opodatkowania w takim przypadku, zgodnie z przepisem art. 29 ust. 12 ustawy, jestkoszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika udokumentowany stosownie dotreści art. 106 ust. 7 ustawy.
W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę orazstanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe iorgany kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 i 239 Ordynacji podatkowej służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem tutejszego organu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Wniesienie zażalenia podlega opłacie skarbowej w znakach skarbowych za 5,00 zł (od zał. 0,50 zł).
Zgodnie z art. 238 Ordynacji podatkowej wniesienie zażalenie nie wstrzymuje wykonania postanowienia.