POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wadowicach działając na podstawie przepisów art. 14a § 1 oraz § 4 i art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 22.03.2005 r. (data wpływu do tut. Organu podatkowego 23.03.2005) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych - stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W przedmiotowym wniosku zostały zawarte pytania odnoszące się do dwóch różnych podatków t. j. podatku VAT oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. W takich przypadkach o liczbie postanowień decyduje liczba problemów przedstawionych we wniosku i wymagających interpretacji i stąd wymagane jest odrębne postanowienie w zakresie każdego z podatków. Niniejszym postanowieniem zajmuję stanowisko w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym pomocy prawnej świadczonej przez adwokata z urzędu.

Z wniosku z dnia 22.03.2005 r. Wynika, że jest Pan adwokatem prowadzącym kancelarię adwokacką. Równocześnie, wykonuje czynności obrońcy z urzędu w postępowaniu karnym i cywilnym na zlecenie stosownych organów (zarządzenie prezesa sądu czy też odpowiednie postanowienie sądu).
Koszty tzw. nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu zasadniczo pokrywa Skarb Państwa - kasa właściwego Sądu.
Od wypłacanego adwokatowi wynagrodzenia z tytułu zastępstwa z urzędu sąd potrąca jako płatnik zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych według stawki podatkowej 19% i przy zastosowaniu zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20%. Wynagrodzenie netto wypłacane jest adwokatowi, a po zakończeniu roku podatkowego sąd przesyła rozliczenie roczne PIT-8B.
Tak uzyskane dochody adwokat opodatkowuje za dany rok podatkowy na zasadach ogólnych według skali podatkowej.
Wątpliwość Pana sprowadza się do wyjaśnienia kwestii czy przychody adwokatów pochodzące z wykonywania zadań zleconych przez sąd należy kwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 oraz art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr. 14, poz. 176 ze zm.)
Zdaniem Pana w odniesieniu do opodatkowania podatkiem dochodowym wynagrodzeń z tytułu pomocy prawnej świadczonej z urzędu przez adwokata stanowisko Jego jest tożsame ze stanowiskiem zajętym przez Ministerstwo Finansów w interpretacji zawartej w piśmie z dnia 04 września 2002 r. znak PB/KD-033-317-2122/02.

W przedmiotowej sprawie należy zauważyć, iż w myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 i art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.):
- źródłem przychodów jest działalność wykonywania osobiście
- za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej alko samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.
W świetle powyższego, przychody adwokatów z tytułu świadczenia z urzędu, na zlecenie sądu, pomocy prawnej (osobiście), należy kwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w powołanym wyżej art. 13 pkt 6 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przychody w zakresie świadczenia pomocy prawnej z urzędu dla osób fizycznych, stanowią odrębne od działalności gospodarczej źródło uzyskania przychodów, ponieważ na zlecenie sądu adwokat udziela jej osobiście.
Ponadto należy podkreślić, iż na gruncie prawa podatkowego nie ma przeszkód, aby osoby prowadzące działalność, równocześnie wykonywały na zlecenie sądu określone czynności i osiągały z tego tytułu przychody, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powołany przepis (w przeciwieństwie do art. 13 pkt 8 regulującego przychody z tytułu osobistego wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub o dzieło) nie zawiera żadnych wyłączeń.
Konsekwencją takiej kwalifikacji przychodu, jest spoczywający na sądach dokonujących wypłaty przedmiotowych kwot, obowiązek płatnika, określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tej regulacji, płatnicy (sądy), które dokonują wypłaty należności między innymi z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 6 są obowiązani pobierać zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.
Z kolei na podstawie art. 42 ust. 1 tej ustawy, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, płatnicy mają obowiązek przekazania kwoty pobranych zaliczek na podatek dochodowy na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy wg miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby, bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklaracje wg ustalonego wzoru. Następnie, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy obowiązani są przesłać podatnikom oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi wg miejsca zamieszkania podatnika – imienne informacje o wysokości dochodu sporządzone wg ustalonego wzoru.
Jednocześnie, osiągający przedmiotowe dochody podatnicy są obowiązani wykazać je, łącznie z dochodami uzyskanymi z innych źródeł, (z wyjątkiem podlegających podatkowi liniowemu), w składanym do dnia 30 kwietnia następującego roku po roku podatkowym w zeznaniu rocznym i do obliczenia należnego podatku dochodowego, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, t. j. według obowiązującej w danym roku skali podatkowej.
Należy dodać, że w myśl art. 155 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) w przypadkach nieuregulowanych w odrębnych przepisach, do przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług oraz zwróconej różnicy podatku od towarów i usług.
Zatem w przypadku opodatkowania tego rodzaju wynagrodzeń podatkiem od towarów i usług dla celów obliczenia zaliczki na podatek dochodowy podstawę winien stanowić przychód pomniejszony o podatek VAT.
Wyżej wymienione wynagrodzenie nie podlega ewidencjonowaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów albowiem w myśl art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą są obowiązane prowadzić tę księgę i rejestrować w niej przychody uzyskane z tej działalności.

W świetle powyższego tut. organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku jest prawidłowe pod względem prawnym.

Powyższa interpretacja:
1. dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
2. nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Z posiadanych danych przez tutejszy organ podatkowy wynika, że wobec Podatnika nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r.
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wadowicach w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia - na podstawie art. 14a § 4, w związku z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.