P o s t a n o w i e n i e
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art.216 i art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz.60) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 07 czerwca 2005 r. w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie powstania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej z uwagi na nieodpłatne używanie samochodu, telefonu komórkowego i laptopa, stwierdza, że stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe

U z a s a d n i e n i e
Działając, zgodnie z przepisem art.14a §1 ww. Ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości, m.in. naczelnik urzędu skarbowego, na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Natomiast zgodnie z §2 tegoż art.14a składając wniosek podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

Z przedstawionego, w piśmie z dnia 07 czerwca 2005 r. stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pan działalność gospodarczą a zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W czerwcu 2005 r. podpisał Pan z kontrahentem umowę na świadczenie usług, w celu wykonywania przedmiotu umowy przekazano Panu nieodpłatnie do używania samochód, telefon komórkowy i laptop.

W związku z powyższym, zdaniem Pana, z ww. tytułu powstanie przychód z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, który powinien Pan wyliczyć szacunkowo według cen, jakie obowiązywałyby w instytucjach trudniących się wynajmem ww. rzeczy.

Mając na uwadze zaistniały stan faktyczny i prawny stwierdza się, iż powyższe stanowisko jest prawidłowe.

Zgodnie z art.14 ust.2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz.176 ze zm.) za przychód z działalności gospodarczej uważa się wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art.11 ust.2-2b, z wyjątkiem otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn.

Natomiast z przepisu art.11 ust.2a pkt 4 wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnienie rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Wobec powyższego stanowisko Pana zawarte w piśmie jest słuszne bowiem wartość nieodpłatnych świadczeń jest przychodem i może być ustalona w sposób podany przez Pana tj. w oparciu o ceny rynkowe stosowane przez podmioty trudniące się wynajmem rzeczy o tym samym charakterze.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż powyższa interpretacja o zakresie stosowania przepisów prawa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Ponadto w myśl przepisów art.14b §1 i §2 ww. ustawy Ordynacji podatkowej nie jest dla Pana wiążąca, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Pana i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w §5.

Zgodnie z art.14a §4 na powyższe postanowienie służy zażalenie, które zgodnie z przepisem art.236 §2 pkt 1 wnosi się w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego.

Zgodnie z przepisem art.222, w związku z art.239 Ordynacji podatkowej, zażalenie to powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.