P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1-4 w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8, poz.60 z 2005 r. ze zm.), postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Urzędowi Miasta X, oceniając stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 17.09.2005 r. (data wpływu: 22.09.2005 r.) o udzielenie interpretacji jako nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę. Gmina X oddaje nieruchomości gruntowe w użytkowanie wieczyste. Z tego tytułu pobiera m.in. opłaty roczne, które zgodnie z art. 71 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 261 z 2004 roku, poz. 2603 ze zm.) wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku za dany rok z góry. Na wniosek użytkownika wieczystego, można ustalić inny termin zapłaty, nie przekraczający danego roku kalendarzowego. Ponadto część opłat jest windykowanych od użytkowników bądź też wpłacanych prze nich dobrowolnie (z opóźnieniem).

2. Przedmiot interpretacji. Czy w świetle art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o podatku VAT, w stanie prawnym obowiązującym od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2004 roku, zwanej dalej ustawą o VAT, opłaty z tytułu użytkowania wieczystego należne za 2004 rok (termin płatności do dnia 31 marca 2004 roku) podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w następujących sytuacjach: a) gdy rozłożenie na raty opłaty z tytułu użytkowania wieczystego nastąpiło przed dniem 1-szym maja 2004 roku, b) gdy rozłożenie na raty opłaty z tytułu użytkowania wieczystego nastąpiło po dniu 1-szym maja 2004 roku.

3. Stanowisko Wnioskodawcy. Jako własne stanowisko Podatnik podaje, iż w stanie prawnym obowiązującym do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opłaty z tytułu użytkowania wieczystego nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak wyżej wskazano, należne one były za rok 2004 (termin płatności wskazany w ustawie do dnia 31 marca 2004 roku), zatem fakt ich uiszczenia po ww. ustawowym terminie nie powinien decydować o ich opodatkowaniu. Wg Podatnika opłaty te nie powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust.1, art. 8 ust. 1, art. 19 ust. 1, ust. 4, ust. 11, ust. 13 pkt 4, ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą; § 3a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.); § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 stycznia 2005 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 17, poz. 150). Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska Podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Stosownie do postanowień art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Art. 8 ust. 1 w/w ustawy stanowi zaś, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą towarów, gdyż nie daje prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel, ani nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w tym przepisie. Uznać zatem należy, że jest ono świadczeniem usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 w/w ustawy o VAT.

Obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4). Art. 19 ust. 11 w/w ustawy stanowi, że jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze (...).

Zgodnie z § 3a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) - obowiązującym od dnia 25 czerwca 2004 r. do dnia 14 lutego 2005 r., w przypadku oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych opłat z tego tytułu.

Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 stycznia 2005 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 17, poz. 150), m.in. skreślono § 3a rozporządzenia, określający szczególny moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste (który powstawał z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu). Rozporządzenie weszło w życie 15 lutego 2005 r. Wykreślenie z ww. rozporządzenia Ministra Finansów przepisu § 3a powoduje, że do czynności oddania nieruchomości gruntowych w użytkowanie wieczyste zastosowanie będą miały ogólne reguły dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego, wynikające z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisami ustawy (art. 19 cyt. jw.) obowiązek podatkowy powstaje co do zasady z chwilą dokonania dostawy towarów lub z chwilą wykonania usługi. W przypadku, gdy czynność powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej wystawienia, nie później niż 7 dnia od dnia dokonania tej czynności. Jeżeli natomiast przed wykonaniem usługi pobrano część należności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tej części. Ponieważ użytkowanie wieczyste ma charakter usługi ciągłej, zgodnie z ww. ogólnymi zasadami przewidzianymi w ustawie, obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą otrzymania zapłaty poszczególnych opłat należnych z tytułu oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych. W § 2 ww. rozporządzenia, zawarty został przepis przejściowy, odnoszący się do sytuacji, gdy opłaty z tytułu użytkowania wieczystego wniesione zostały po 24 czerwca 2004 r. (czyli po wprowadzeniu uchylonego obecnie przepisu § 3a), a przed dniem wejścia w życie przedmiotowego rozporządzenia i przed upływem terminu płatności tych opłat - w takim przypadku obowiązek podatkowy nadal powstawał będzie z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych rat. Opodatkowaniu podlegają wszystkie opłaty wnoszone z tytułu użytkowania wieczystego, których termin płatności upływa po dniu wejścia w życie ustawy o podatku od towarów i usług. Oddanie bowiem gruntu w użytkowanie wieczyste, które nastąpiło przed dniem 1 maja 2004 r., jest usługą, która trwa, tak więc opłaty wnoszone z tego tytułu, których termin płatności upływa po dniu 1 maja 2004 r., podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tak więc, w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 25.06.2004 r. oraz od dnia 15 lutego 2005 r. obowiązek podatkowy z tytułu użytkowania wieczystego wynika z przepisu art. 19 ustawy o VAT (z chwilą otrzymania zapłaty lub jej części). W przypadku pobrania po dniu 24 czerwca 2004 r., a przed dniem wejścia w życie w/w rozporządzenia (14.02.2005 r.), całości lub części należności z tytułu oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych przed upływem terminu ich płatności, obowiązek podatkowy z tytułu pobrania tych należności powstaje z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych opłat (wpłat).

Oznacza to, że opłaty wnoszone po 1 maja 2004 r., których termin płatności upłynął wcześniej (przed dniem wejścia w życie ustawy o VAT), nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sytuacja wygląda inaczej, gdy termin płatności został przesunięty na mocy ustawy o gospodarce nieruchomościami - cyt. jw. W takim przypadku, gdy rozłożenie na raty nastąpiło przed dniem 1-szym maja 2004 r. lub gdy nastąpiło po 1-szym maja 2004 r., gdzie ustawowy termin płatności za użytkowanie nieruchomości upływał 31.03.2004 r., ale na mocy ustawy o gospodarce nieruchomościami został przesunięty (ustalono nowy termin) z terminem płatności po 1-szym maja 2004 r., to takie opłaty z tytułu użytkowania wieczystego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko podatnika, iż fakt uiszczenia opłat z tytułu użytkowania wieczystego po ustawowym terminie, tj. po 31.03.2004 r., w sytuacji przesunięcia terminu płatności, nie powinien decydować o ich opodatkowaniu, jest zdaniem Naczelnika tut. Urzędu nieprawidłowe. Stąd postanowiono, jak w sentencji.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).