DECZYJA

Na podstawie art. 14 b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 28 kwietnia 2005r. nr PD/415-9/MM/05 dotyczące interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwestii zwolnienia w 2005r. płatnika z obowiązku odprowadzania zaliczek od wypłaconych wynagrodzeń pracownikom oddelegowanym do pracy w Holandii, gdyż zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2005r. do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego wpłynął ponowny wniosek o udzielenie interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii obowiązku odprowadzania przez płatnika w 2005r. zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń wypłacanych w Polsce pracownikom oddelegowanym do pracy w Holandii.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest agencją pracy czasowej rekrutującą i zatrudniającą osoby mające stałe miejsce zamieszkania na terytorium Polski, na podstawie umów o pracę na czas określony. Pracownicy ci świadczą usługi na terytorium Holandii na rzecz holenderskich podmiotów, a za wykonywaną pracę otrzymują wynagrodzenie od Spółki.

Spółka zwróciła się z wnioskiem o potwierdzenie, czy stanowisko zawarte we wniosku o interpretację z dnia 10 grudnia 2003r. jest prawidłowe, a także czy w 2005r. nie uległa zmianie sytuacja pracowników w kwestii zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i form w jakich miałoby to następować, poza tym czy w 2005r. można zaniechać poboru zaliczek od wynagrodzeń osób których pobyt przekroczył 183 dni.
Zgodnie z przedstawionym - we wniosku z dnia 10 grudnia 2003r. - stanowiskiem Spółka uważa, iż jest uprawniona do zaniechania poboru zaliczek od wynagrodzeń osób, których umowy o pracę zostały podpisane na okresy przekraczające 183 dni, od pierwszego miesiąca ich pracy w Holandii, oraz jeżeli okres pobytu w Holandii przekroczył 183 dni, od miesiąca następującego po miesiącu, w którym ich pobyt przekroczył wymieniony powyżej okres.

W dniu 28 kwietnia 2005r. Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego postanowieniem nr PD/415-9/MM/05 udzielił interpretacji przepisów prawa podatkowego, w którym uznał, iż stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe. Stwierdził, iż w sytuacji gdy okres wykonywania pracy w Holandii przekroczy 183 dni, Spółka jako płatnik jest zwolniona z obowiązku naliczania, pobierania i odprowadzania podatku dochodowego od wynagrodzeń uzyskanych w Holandii.

Dokonując weryfikacji postanowienia Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu stwierdził, iż zostało ono wydane z rażącym naruszeniem przepisów prawa, a mianowicie art. 15 ust. 1 i art. 23 ust. 5 lit. a Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 lutego 2000r. (Dz. U. z 2003r. Nr 216, poz. 2120).

Zatem stosownie do 14 b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów, orzeczono jak w sentencji.

Kwestie związane z opodatkowaniem wynagrodzeń za pracę regulują przepisy Konwencji podpisanej między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 lutego 2000r. (Dz. U. z 2003r. nr 216, poz. 2120).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 powyższej konwencji uposażenia, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (tj. w tym przypadku w Polsce) otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie (tj. w Holandii), wówczas otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie (tj. w Holandii). Powołany wyżej przepis daje prawo do opodatkowania dochodu z pracy zarówno w Holandii, jak i w Polsce.

Od powyższej zasady istnieje wyjątek zapisany w art. 15 ust. 2 wyżej powołanej konwencji z Holandią, z którego wynika, iż bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy, rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i
2. wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków oznacza, że wynagrodzenie uzyskane w Holandii może być tam opodatkowane. W przypadku - opisanym w zapytaniu Jednostki - gdy umowy o pracę zostały podpisane na okresy przekraczające 183 dni, warunek określony w punkcie a nie jest spełniony i wynagrodzenia uzyskane w Holandii powinny być tam opodatkowane od początku zatrudnienia.

Ponadto gdy pracownik mający miejsce zamieszkania w Polsce uzyskuje dochody za pracę w Holandii, zawsze podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce, bez względu na okres pobytu za granicą i bez względu na to, że w Holandii został odprowadzony z tego tytułu podatek.

Metodę rozliczenia podatku, która ma zapobiec podwójnemu opodatkowaniu reguluje art. 23 ust. 5 lit. a wyżej powołanej konwencji. Zgodnie z tym przepisem, w odniesieniu do osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób, jeżeli osoba osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami Konwencji może być opodatkowany w Holandii, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconego w Holandii, jednak do wysokości nie przekraczającej tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Holandii.

Z powyższych przepisów wynika, że objęcie osób mających miejsce zamieszkania w Polsce obowiązkiem podatkowym w Holandii z tytułu dochodów uzyskiwanych tam z pracy najemnej nie wyłącza w żadnej części tych dochodów z obowiązku podatkowego kształtowanego w Polsce przez ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jedynie ma wpływ na wysokość obciążenia podatkowego płaconego w Polsce. W żadnym przypadku przepisy powyższej konwencji nie oznaczają, iż uzyskane z pracy najemnej w Holandii wynagrodzenie i tam opodatkowane nie może być opodatkowane w Polsce. O tym decyduje przytoczona wyżej metoda unikania podwójnego opodatkowania.

Wobec powyższego Spółka jako płatnik - stosownie do przepisu art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - jest zobowiązana do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek za pracę wykonywaną w Holandii za cały okres pobytu pracowników w tym państwie.

Jednocześnie tut. organ informuje, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Na decyzję przysługuje prawo wniesienia odwołania do tut. organu w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.