Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), po rozpatrzeniu pana wniosku z dnia 15.06.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdza, iż przedstawione we wniosku własne stanowisko pana w sprawie jest nieprawidłowe.

W dniu 8.07.2005 r. wpłynął do tut. organu podatkowego wniosek pana o udzielenie w jego indywidualnej sprawie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów równowartości diet z tytułu odbywania podróży służbowych. Przedstawiając stan faktyczny, wskazuje pan, że prowadzi działalność gospodarczą, która polega na świadczeniu usług kierowcy dla firmy O. sp. z o.o. Z dalszego uzasadnienia przedmiotowego wniosku wynika, że usługi prowadzenia samochodu (w ramach działalności gospodarczej) wykonuje pan głównie poza granicami kraju. Wniosek sprowadza się do udzielenia interpretacji, czy świadcząc ww. usługi kierowcy poza siedzibą firmy naliczone diety stanowią koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedstawiając własne stanowisko w sprawie uważa pan, że skoro działalność gospodarczą w zakresie usług kierowcy wykonuje poza siedzibą firmy, to właściwym byłoby zaliczenie diet z tyt. ww. podróży do kosztów uzyskania przychodów.

Problematykę zaliczania w koszty uzyskania przychodów wydatków z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą reguluje art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). W myśl tego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych tych osób - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. W przypadku zagranicznych podróży służbowych odrębnymi przepisami, o których mowa w powołanym powyżej art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy są przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.). Natomiast w przypadku podróży krajowych odrębnymi przepisami, o których mowa wyżej są przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.). Wymienione wyżej rozporządzenia nie zawierają definicji podróży służbowej. Została ona natomiast zawarta w art. 77⁵ § 1 ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). W kodeksie pracy pojęcie podróży służbowej określone zostało jako wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.

W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportu samochodowego brak jest podstaw do przyjęcia, iż wykonywanie przez te osoby zadań poza siedzibą firmy (miejscowością czy nawet określonym terytorium) podaną w zgłoszeniu o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej wiąże się z odbywaniem podróży służbowej o której mowa w powołanym na wstępie art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy bowiem uznać, że świadczenie usług prowadzenia samochodu w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej stanowi istotę tej działalności wykonywanej przez podatnika stale. Istotą pana działalności gospodarczej jest bowiem świadczenie usług kierowcy, które polegają na przemieszczaniu się określonym pojazdem samochodowym po dowolnym obszarze co oznacza, że nie ma stałego miejsca wykonywania działalności. Tym samym nie do zaakceptowania jest stanowisko pana wyrażone we wniosku jakoby wyjazdy poza siedzibę firmy wykraczały poza istotę tej działalności i stanowiły podróż służbową. Odmienna interpretacja prowadziłaby bowiem do sytuacji, w której wykonując cały czas te same usługi kierowcy powierzonym sprzętem, usługi te świadczy pan tylko w siedzibie firmy, natomiast wyjeżdżając w tym samym celu w trasę już usług tych pan nie świadczy, bowiem odbywa podróż służbową. W konsekwencji powyższego zarówno podróż krajowa, jak i zagraniczna wykonywana w ramach świadczonych przez pana usług kierowcy jako zwykła czynność będąca przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej stanowi istotę tej działalności, wobec czego brak jest jakichkolwiek podstaw do zaliczenia wartości diet do kosztów uzyskania przychodów.