P O S T A N O W I E N I E
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bolesławcu stwierdza, że stanowisko Pana... – przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2005 r., który wpłynął w dniu 17.05.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kosztu dojazdów własnym samochodem do biur maklerskich niezbędnych przy zakupie i sprzedaży akcji,
jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E
W dniu 17 maja 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bolesławcu wpłynął wniosek Pana... o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Pan... w roku 2004 dojeżdżał własnym samochodem do biur maklerskich położonych poza miejscem zamieszkania tj. do Wrocławia, Jeleniej Góry i Lubinia, celem złożenia i podpisania zamówień na akcje oraz uiszczenia odpowiedniej opłaty.

Stanowisko podatnika jest następujące:
Pan... uważa, iż koszty niezbędnych wyjazdów do zamiejscowych biur maklerskich należy uznać za koszt uzyskania przychodu z tytułu przychodu uzyskanego ze sprzedaży akcji. Koszty te zostały wyliczone jako iloczyn przejechanych kilometrów, średniego zużycia paliwa jego samochodu i ceny zakupowanej etyliny bezołowiowej E-95.

Stanowisko podatnika jest prawidłowe:
Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 tej ustawy między innymi wydatków na objęcie lub nabycie udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji).

Koszty te można podzielić na dwie grupy:
1. bezpośrednio przypisane do konkretnej transakcji – koszt nabycia zbywanego papieru wartościowego (cena jednostkowa x ilość papierów wartościowych),
2. koszty poniesione przez podatnika w roku podatkowym związane z obsługą rachunku przez biuro maklerskie, w celu uzyskania przychodu (koszty: prowizji, w tym prowizji kupna i sprzedaży, poniesionych w roku, związanych z prowadzeniem lub założeniem rachunku, koszty transferu, zdeponowania papierów itp.).

Koszty dojazdów do zamiejscowych biur maklerskich związanych z zakupem i sprzedażą akcji nie zostały wymienione w art. 23, jako nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu, a zatem mogą być zaliczone do kosztów uzyskania. Tak więc, o ile celem ich poniesienia było uzyskanie przychodu z papierów wartościowych i dotyczyło ono źródła przychodu jakim są kapitały pieniężne – świetle art. 22 ust. 1 ustawy stanowią koszt uzyskania przychodów. Należy jednak zauważyć, że wszelkie koszty poniesione na sprzedane papiery wartościowe można dopiero ustalić w prawidłowej wysokości z chwilą ich sprzedaży wyłącznie do tej ich części, z których uzyskano przychód. W przypadku wydatków poniesionych na dojazd własnym samochodem do zamiejscowych biur maklerskich w celu zakupu i sprzedaży akcji, kosztami uzyskania przychodów będzie wyłącznie ta część tych wydatków, która rzeczywiście została poniesiona na ww. cel.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że to na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia poniesionych wydatków i istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem, jeżeli z faktu tego wywodzi skutki prawne, a do organu podatkowego należeć będzie ocena czy fakty te zostały w wystarczający sposób udowodnione i udokumentowane.

W związku z powyższym przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu, Ośrodek Zamiejscowy w Jeleniej Górze za pośrednictwem Naczelnika tut. urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.