INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 28.06.2012 r. (data wpływu 02.07.2012 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (data nadania 13.09.2012 r., data wpływu 17.09.2012 r., na wezwanie Nr IPPB2/415-617/12-2/MK z dnia 22.08.2012 r. (data nadania 22.08.2012 r., data doręczenia 07.09.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczania od dochodu w zeznaniu podatkowym składek zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika na I., A. i P. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.07.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczania od dochodu w zeznaniu podatkowym składek zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika na I., A. i P..

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w zeznaniu podatkowym PIT-37, korzystając z pomocy i podpowiedzi broszury Ministerstwa Finansów PIT-37 str. 14 (dot. cześci D), w części D zeznania podatkowego PIT-37, poza odliczeniem składek potrąconych z środków Wnioskodawcy przez płatnika (wykazanych w deklaracji PIT-11), Wnioskodawca dokonał również odliczenia składek, cyt. z broszury „zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”, tj. na I., A. i P.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 22.08.2012 r. Nr IPPB2/415-617/12-2/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• sformułowanie pytania w zakresie przepisów prawa podatkowego.
  
  

Braki uzupełniono prawidłowo w wyznaczonym terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w rozliczeniu rocznym podatku dochodowego od osób fizycznych można odliczyć w części D zeznania podatkowego PIT-37 w ramach składek na ubezpieczenie społeczne, wpłacane składki do I. i A. za dany rok – zgodnie z objaśnieniem do rozliczenia podatku, tj. załączonym fragmentem broszury do PIT-37 Ministerstwa Finansów...

Zdaniem Wnioskodawcy, rozwinięcie ustawy w Broszurze Informacyjnej Ministerstwa Finansów dot. części D w PIT-37 (str. 14) obligowało Wnioskodawcę do takich odliczeń. Zdaniem Wnioskodawcy ww. tekst zawarty w broszurze upoważniał do dokonania takiego odliczenia. Instytucje, do których Wnioskodawca przystąpił funkcjonują w Polsce legalnie i nagminnie były reklamowane w środkach masowego przekazu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do postanowień art. 26 ust. 13a ww. ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) ubezpieczenia społeczne obejmują:

1. ubezpieczenie emerytalne;
2. ubezpieczenia rentowe;
3. ubezpieczenie w razie choroby i macierzyństwa, zwane dalej "ubezpieczeniem chorobowym";
4. ubezpieczenie z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zwane dalej "ubezpieczeniem wypadkowym".
   
   

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i pkt 18a stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 12 (art. 18 ust. 1 ww. ustawy

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ustawodawca określił, iż za przychód – należy uznać - przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca korzystając z pomocy i podpowiedzi broszury Ministerstwa Finansów PIT-37 str. 14, w części D zeznania podatkowego PIT-37, poza odliczeniem składek potrąconych z środków Wnioskodawcy przez płatnika (wykazanych w deklaracji PIT-11), dokonał również odliczenia opłacanych osobiście składek, na I., A. i P., sugerując się zapisem z ww. broszury „zapłacone w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”.

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne oraz przedstawiony stan faktyczny należy wskazać, iż odliczeniu od dochodu na podstawie cytowanego art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) i ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają tylko składki określone w przepisach ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, które zostały zapłacone w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe podatnika oraz osób z nim współpracujących, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”. Powyższy przepis dotyczy m.in. osób prowadzących działalność gospodarczą.

Natomiast dobrowolnie opłacone przez Wnioskodawcę z własnych środków składki na I., A. i P. nie stanowią składek, o których mowa w cytowanym powyżej art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą dokonywanych wpłat są uregulowania zawarte w przepisach ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1205 ze zm.).

Reasumując, dokonanie odliczenie składek w zeznaniu podatkowym PIT-37, wpłaconych przez Wnioskodawcę na I., A. i P. za dany rok podatkowy zostało dokonane nieprawidłowo, bowiem składki te nie są objęte dyspozycją przepisu art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) i ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.