POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a §1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r- Ordynacja podatkowa (jedn. tekst 2005r Dz. U. Nr 8 poz. 60 ) po rozpatrzeniu wniosku XXX Spółka z o.o.z dnia 04.04.2005r żądającego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu prawa podatkowego w sprawie prawidłowego kwalifikowania kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży (na podstawie umowy cesji) wierzytelności

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe,

Uzasadnienie

Ze stanowiska faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka XXX prowadzi działalność gospodarczą polegającą na handlu hurtowym wyrobami farmaceutycznymi. Spółka zawiera umowy cesji (przelewu) wierzytelności powstałych z tytułu takiej sprzedaży na rzecz firm, które zajmują się obrotem wierzytelnościami.

Na łączną wartość sprzedanych wierzytelności składają się :

• należność główna wynikająca z faktur sprzedaży towarów handlowych (zaznaczono, że wartość netto była przychodem należnym opodatkowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych),
• odsetki ustawowe naliczone do dnia zawarcia umowy, nie były przychodem należnym,
• odsetki ustawowe naliczone od faktur zapłaconych nieterminowo, nie były przychodem należnym.

Za sprzedawane wierzytelności Spółka otrzymuje wynagrodzenie równe :

• 100 % wartości należności głównej
• niewielką część odsetek np. 5% ich wartości lub zupełnie bez odsetek.

Spółka kwalifikuje jako przychód podatkowy wynagrodzenie określone w umowie czyli 100% należności głównej oraz ewentualne odsetki. Za datę powstania przychodu ze zbycia praw majątkowych uważa się dzień zawarcia umowy.

Spółka kwalifikuje jako przychód podatkowy wynagrodzenie określone w umowie czyli 100 % należności głównej oraz ewentualne odsetki. Za datę powstania przychodu ze zbycia praw majątkowych uważa się dzień zawarcia umowy.

Przychód ten jednostka wykazuje w poz. 25 części D deklaracji CIT-8. Jako koszt uzyskania przychodu Spółka uznaje wartość netto należności głównej. Kosztu uzyskania przychodu nie stanowi:

• wartość należnego podatku zawartego w kwocie wierzytelności, który nie stanowił przychodu podatkowego,
• wartość odsetek z tytułu zwłoki w zapłacie, która również nie stanowiła przychodu podatkowego.

Koszt uzyskania przychodu jednostka wykazuje w poz 29 części D deklaracji CIT-8. Pytanie Spółki brzmi:

• czy Spółka prawidłowo kwalifikuje przychód i koszt jego uzyskania oraz datę powstania przychodu?
• czy w deklaracji podatkowej CIT-8 należy pokazywać przychód lub stratę na sprzedaży wierzytelności czy odrębnie kwalifikować przychód i koszt uzyskania przychodu?

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego W Radomiu informuje, że skutki podatkowe odpłatnego zbycia wierzytelności w zakresie kosztów uzyskania przychodów w danym przypadku reguluje art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) zgodnie z którym "nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, chyba że wierzytelność ta uprzednio, na podstawie art. 12 ust 3, została zarachowana jako przychód należny."

Jednocześnie przepis art. 12 ust 3 ustawy stanowi, iż "przychodami związanymi z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągniętymi w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont."

Kolejnym przepisem, który ma wpływ na ocenę podatkową czynności przedstawionych w piśmie, jest art. 12 ust 4 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym "do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, ale nie otrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów)." Przy sprzedaży wierzytelności powstaje przychód w wysokości kwoty należnej z tytułu sprzedaży wierzytelności. Koszt uzyskania przychodu ustala się w wysokości wartości netto (tj. bez VAT) wierzytelności, gdyż kwota ta uprzednio uznana została za przychód podlegający opodatkowaniu. Oceniając czy VAT należny wpływa w jakikolwiek sposób na transakcję sprzedaży wierzytelności, którą uprzednio zaliczono do przychodów należnych warto zwrócić uwagę, że co do zasady:

• podatek VAT nie stanowi przychodu dla celów podatkowych
• podatek VAT nie stanowi kosztów uzyskania przychodów.

W przypadku podatników podatku dochodowego od osób prawnych zasady te wynikają odpowiednio z art 12 ust.4 pkt 9 oraz art.16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odsetki powinny być rozpoznawane w przychodach w chwili ich otrzymania. przypadku sprzedaży wierzytelności, przeniesienie prawa do otrzymania odsetek od dłużnika stanowi przychód Spółki podlegający opodatkowaniu w chwili sprzedaży, w wysokości kwoty należnej za to prawo (ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie cesji). Odsetki ustawowe naliczone do dnia zawarcia umowy oraz odsetki od faktur zapłaconych nieterminowo, księgowane przez Spółkę w koszty "do celów bilansowych" , w świetle w/w przepisu art.16 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, gdyż nie stanowiły przychodu na postawie art. 12 ust. 4 pkt 2 w/w ustawy z dnia 15.02.1992r.

Zgodnie z art. 12 ust 3a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu w przypadku zbycia wierzytelności uważa się dzień wystawienia faktury, (rachunku), (zawarcia umowy), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca w którym nastąpiło zbycie praw majątkowych (zbycie wierzytelności).

Stosownie do art. 15 ust. 1 i 4 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty związane ze sprzedażą wierzytelności będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w dacie ustalenia przychodu podlegającego opodatkowaniu związanego z tą sprzedażą.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę nie poniesie ona straty z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności.

W deklaracji podatkowej CIT-8 należy pokazywać cały przychód ze sprzedaży wierzytelności jak również przyporządkowane tym przychodom koszty uzyskania przychodów zakwalifikowane jak powyżej zgodnie z cytowanymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko przedstawione przez Spółkę w piśmie odnośnie kwalifikacji kosztów oraz wykazywania kosztów uzyskania przychodów związanych ze sprzedażą wierzytelności w zeznaniu CIT-8 jest prawidłowe.

Pouczenie

• Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
• Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
• Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wniesione za pośrednictwem organu wydającego postanowienie w terminie 7 dni licząc od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 2 pkt 1). Zażalenie podlega opłacie skarbowej stosownie do art.1 ust.1 pkt 1 lit. A ustawy z dnia 9 września 2000r o opłacie skarbowej (jednolity tekst Dz. U. z 2004r Nr 253 poz. 2532 z późn. zm.) zażalenie podlega opłacie skarbowej w kwocie 5 zł oraz 50 groszy od załącznika do zażalenia w formie naklejenia znaków opłaty