P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów:

- art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),

po rozpatrzeniu wniosku, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać pogląd Podatnika, w części dotyczącej obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupu produktów przekazywanych do zużycia potencjalnym klientom, za nieprawidłowy.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca przekazuje na spotkania z klientami artykuły spożywcze i napoje (w tym alkohol). Artykuły są zużywane w siedzibie Podatnika lub na imprezach targowych podczas spotkań z obecnymi i potencjalnymi klientami, mających na celu zaprezentowanie oferty towarowej Wnioskującej.

Przedmiotem działalności Podatnika jest sprzedaż barwników do tworzyw sztucznych oraz sprzedaż tworzyw sztucznych w granulacie.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskująca zwróciła się z zapytaniem, czy w związku ze zmianami w ustawie o podatku od towarów i usług, które weszły w życie z dniem 1.06. 2005 r., analizując brzmienie art. 7 ust. 2-3, art. 86 ust. 1 i ust. 8 pkt 2, ma Ona prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie kupowanych produktów przekazywanych do zużycia potencjalnym klientom ...

Wnioskująca, powołując się na regulacje art. 86 ust. 1 i art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy, stoi na stanowisku, iż dokonując zakupów towarów (artykułów spożywczych i napojów) na spotkania z klientami, przysługuje Jej prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie kupowanych towarów.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 a w/w ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle przepisów art. 88 ust. 1 pkt 2 przywoływanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Przepis ten zawiera zatem regułę (oraz jedno z odstępstw w jej stosowaniu), wyłączającą możliwość odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego wszystkich wydatków, które nie podlegają zaliczeniu na poczet kosztów uzyskania przychodów. Wyłączenie stosowania tej zasady następuje jedynie na podstawie przepisów szczegółowych.

Przepis art. 88 ust. 3 przywoływanej ustawy podatkowej, określa natomiast przypadki, w których pomimo braku możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku poniesionego w związku z takim wydatkiem. Stosownie do ust. 3 pkt 3 tegoż artykułu, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane.

Oznacza to, że w przypadku wydatków, które z uwagi na przekroczony limit nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, możliwość odliczenia podatku istnieje jedynie wówczas, gdy są one przedmiotem czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, tzn. są przeznaczone na określone w tych przepisach nieodpłatne przekazania towarów oraz nieodpłatne świadczenia usług, jeżeli czynności te zostały opodatkowane.

Czynność zużycia towarów na cele reprezentacji i reklamy w przypadku gdy beneficjentem jest kontrahent podatnika, nie jest przedmiotem czynności określonych w ww. art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 przywoływanej ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, w przypadku tym nie może mieć zastosowania art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy. Oznacza to, że Podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie towarów związanych z reprezentacją i reklamą, w przypadku przekroczenia limitu - 0,25 % przychodu (określony przepisami art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania oraz stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskującą, stanowisko Podatnika wyrażone w złożonym wniosku należało uznać za nieprawidłowe i orzec jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.