Na podstawie art. 14a § 1 i § 4, art. 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko Urzędu Miasta i Gminy XX - przedstawione we wniosku z dnia 12.07.2005 r., który wpłynął do tutejszego organu podatkowego w dniu 14.07. 2005 r o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania zwaloryzowanych kaucji mieszkaniowych jest nieprawidłowe.

W dniu 14.07.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zawierciu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 27.07.2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku o:

- wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego to jest: jednoznaczne opisanie, które kaucje mieszkaniowe są przedmiotem wniosku, wypłacone na podstawie ugód, czy również na podstawie prawomocnych wyroków sądowych.

- zajęcie własnego stanowiska w sprawie.

Braki formalne wniosku zostały uzupełnione pismem z dnia 09.08.2005 r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z treści złożonego wniosku oraz uzupełnienia do wniosku wynika zapytanie czy zwaloryzowana kwota kaucji mieszkaniowej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Gmina XX jest właścicielem mieszkań komunalnych. Najemcy lokali w chwili ich zasiedlania wnosili kaucje mieszkaniowe.Kaucje te na konta gminy zostały wpłacone w roku 1990.

Obecnie wielu z najemców zwraca się o zwrot wpłaconych kaucji mieszkaniowych.

Zwrot zwaloryzowanych kaucji mieszkaniowych wypłaconych przez Urząd Miasta i Gminy następuje na podstawie zawartych ugód pomiędzy Gminą XX reprezentowaną przez Burmistrza Miasta i Gminy XX a najemcami lokali.

Zgodnie z ugodą zawartą pomiędzy Gminą XX, a właścicielem lokalu, Gmina XX zobowiązuje się wypłacić 30% zwaloryzowanej kaucji mieszkaniowej na podstawie art. 358 § 3 Kodeksu Cywilnego. W roku 2004 zawarto 45 ugód na zwrot kaucji.

Osoby, które otrzymały zwrot zwaloryzowanej kaucji otrzymały także "Informację o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych" PIT-8C celem rozliczenia się z Urzędem Skarbowym w rozliczeniu rocznym.

Według wnioskodawcy podlegająca zwrotowi kaucja mieszkaniowa nie jest świadczeniem pieniężnym, zatem nie może być opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.Świadczeniem pieniężnym jest natomiast kwota, która stanowi waloryzację tej kaucji.

Zdaniem wnioskodawcy przychód ten nie został wymieniony w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy więc go opodatkować.

Reasumując zdaniem Urzędu Miasta i Gminy XX kwota kaucji zwaloryzowanych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20ust.3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Podlegająca zwrotowi kaucja mieszkaniowa nie jest świadczeniem, zatem nie może być opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W tym względzie stanowisko organu podatkowego pokrywa się ze stanowiskiem wnioskodawcy.

Natomiast w przypadku kwoty, która stanowi waloryzację tej kaucji należy wziąć pod uwagę przepis art. 358 § 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z 1964 r. ze zm.), który stanowi, iż w razie istotnej zmiany siły nabywczej pieniądza po powstaniu zobowiązania, sąd może po rozważeniu interesów stron, zgodnie z zasadami współżycia społecznego, zmienić wysokość lub sposób spełnienia świadczenia pieniężnego chociażby były ustalone w orzeczeniu lub umowie. Przepis ten dotyczy wyłącznie sytuacji, gdy po powstaniu zobowiązania nastąpiła istotna zmiana siły nabywczej pieniądza.

Taka "istotna zmiana siły nabywczej pieniądza" odnosi się niewątpliwie do sytuacji wpłaty kaucji przed inflacją i jej zwrotu już po inflacji i denominacji złotego.

W przedmiotowym przypadku sprawy nie rozstrzygnął sąd, ale zawarte zostały ugody o zwrot kaucji i jej waloryzację.

Jak już wyżej wspomniano przedmiotowe kaucje mieszkaniowe zostały wpłacone na konto gminy w 1990 rok, a więc przed denominacją złotego. Ponadto ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie z dnia 12.07.2005 r., wynika, że wypłacone kaucje mieszkaniowe zostały zwaloryzowane na podstawie art. 358 § 3 Kodeksu Cywilnego.

Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jednolity Dz. U. Nr 31, poz. 266 z 2005 r.) kaucja wpłacona przez najemcę przed dniem 12 listopada 1994 r., pomniejszona o ewentualne należności wynajmującego z tytułu najmu, podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę.

Reasumując, należy zauważyć, że zwracana najemcom zwaloryzowana kaucja, wypłata zabezpieczeń należytego wykonania umowy, czy wypłata wadium są świadczeniami obojętnymi z punktu widzenia obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Mają one jedynie charakter zabezpieczenia prawidłowego wykonania postanowień umowy najmu, czy też stanowią gwarancję dotrzymania warunków przetargu.

Z uwagi na swój charakter zwrotny nie stanowią one zatem dochodu do opodatkowania, zarówno dla wynajmującego w momencie wypłaty kaucji przez najemcę, jak i dla najemcy w dacie jej zwrotu przez wynajmującego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż zwrócone zwaloryzowane kaucje mieszkaniowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie opisany stan faktyczny oraz wyżej powołane przepisy należy stwierdzić, iż stanowisko Urzędu Miasta i Gminy XX w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe..

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę według stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.