P o s t a n o w i e n i e

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zabrzu s t w i e r d z a

że stanowisko podatnika Pana przedstawione we wniosku z dnia 24.08.2005r., który wpłynął do organu podatkowego w dniu 25.08. 2005r., uzupełniony pismem z dnia 21.10.2005r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów aktualizujących wierzytelność nieściągalną jest nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

W dniu 25.08.2005r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zabrzu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny

Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika, że podatnik prowadzący działalność gospodarczą w dniu 01.06.2004r. dokonał sprzedaży materiałów budowlanych i wystawił fakturę VAT. Podstawę dokonanej sprzedaży stanowił sfałszowany dokument przelewu bankowego. W związku z powyższym podatnik złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa do V Komisariatu Policji. W dniu 8 lipca 2005r. podatnik otrzymał postanowienie o umorzeniu dochodzenia z powodu nie wykrycia sprawcy. Podatnik zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczył ww sprzedaż do przychodów. Następnie został dokonany odpis aktualizujący wartość wspomnianej należności zgodnie z art. 35 b ustawy o rachunkowości . Podatnik zwraca się do organu podatkowego z zapytaniem, czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów ww wierzytelność.

Stanowisko podatnika:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 21 w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności w wysokości uprzednio zaliczonej do przychodów należnych - tj. w kwocie brutto - w przypadku uprawdopodobnienia ich nieściągalności na podstawie art. 23 ust. 3. Podatnik stoi na stanowisku, iż z uwagi na użycie w art. 23 ust. 3 słowa " w szczególności" uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności jest możliwe również poprzez wskazanie innych przesłanek , niż tylko te , które zostały wymienione w art.23 ust. 3. Podatnik uważa , że jego stanowisko jest zgodne z Pismem Ministerstwa Finansów z dnia 12 marca 1997r. Nr PO 3-MD-722-112/97 w którym wyrażono opinię "(...) jeżeli nie zachodzą okoliczności wymienione w ustawie, to wierzyciel musi zgromadzić takie dowody i przedstawić takie fakty, które będą pozwalały na wyciągnięcie wniosku, że istnieje duże prawdopodobieństwo nie ściągnięcia wierzytelności, co w każdej sytuacji jako indywidualny przypadek podlega ocenie organów skarbowych. Zdaniem podatnika do tego typu dowodów należy zaliczyć postanowienie o umorzeniu dochodzenia na podstawie art. 322 § 1 KPK z powodu nie wykrycia sprawcy przestępstwa . Zasądzenie wierzytelności prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowanie jej na drogę postępowania egzekucyjnego , w związku z powodem umorzenia dochodzenia , doprowadziłoby do uznania takiej wierzytelności za nieściągalną.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tekst jedn. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn zm.), dalej zwaną ,,ustawą"", kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy ( ... ).Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 21 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących , z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości , od tej części należności , która była uprzednia zaliczona na podstawie art. 14 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust.3. Zgodnie z art. 23 ust. 3 ustawy nieściągalność wierzytelności w przypadku określonym w ust.1 pkt 21 , uznaje się za uprawdopodobnioną , w szczególności gdy:1) dłużnik został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej , postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku albo2) zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków,albo 3) wierzytelność została zasądzona i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego , albo4) wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego.Jakkolwiek żadna z tych przesłanek nie wystąpiła w rozpatrywanej sprawie to nie oznacza (wbrew stanowisku podatnika), iż otwarty katalog przesłanek uprawdopodobniających nieściągalność poprzez ustawowy zwrot "w szczególności" obejmuje wszystkie inne nie wymienione w ustawie okoliczności. Zwrot "w szczególności" użyty w wyżej ww przepisie art. 23 ust.3 ustawy należy tak rozumieć, aby inne przesłanki tego uprawdopodobnienia miały charakter przesłanek o znaczeniu prawnym równorzędnym w stosunku do wskazanych w przepisie .Z opisu stanu faktycznego wynika, że podatnik posiada jedynie postanowienie Komisariatu Policji w Bytomiu o umorzeniu dochodzenia z powodu nie wykrycia sprawcy przestępstwa , zatwierdzone następnie przez Prokuraturę Rejonową w Bytomiu . Powyższe może potwierdzić zaistniałe zdarzenie oraz stratę jaką poniósł podatnik. Nie może natomiast stanowić udokumentowania nieściągalności wierzytelności w sposób przewidziany prawem tj. w myśl art. 23 ust. 3 ustawy. Brak dłużnika uniemożliwia obciążenie kosztów uzyskania przychodów odpisem aktualizującym należność za wyłudzone mienie, ponieważ nieściągalność wierzytelności dotyczy tylko sytuacji związanej z osobą dłużnika bądź kwestionowaniem przez niego długu na drodze sądowej. W związku z powyższym stanowisko przedstawione we wniosku przez podatnika jest nieprawidłowe.