Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż jeśli Spółka wyraża zgodę na pokrycie kosztów dojazdu pracownika w podróży służbowej taksówką w sytuacji, kiedy istnieje taka konieczność (np. nocna pora, ograniczony czas, brak szybkiego połączenia, itd.), a pracownik udokumentuje rachunkiem lub fakturą poniesiony koszt, to wówczas Spółka zwraca pracownikowi koszt przejazdu taksówką. W związku z powyższym Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie informacji, iż zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych będą podlegały kwoty zwrotu kosztu dojazdu taksówką pracownika w podróży służbowej.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy dn. 26.07.1991r. (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dn. 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej odbywanej na obszarze kraju (Dz.U z 2002r. Nr 236, poz. 1990), należność przysługująca pracownikowi z tytułu zwrotu kosztów dojazdu taksówką jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie w/w ustawy.

Spółka stoi na stanowisku, iż pomimo braku wyraźnej definicji w przepisach pojęcia "środki komunikacji miejscowej" oraz "inne udokumentowane wydatki", ustawodawca nie miał na celu przerzucania konsekwencji podatkowych na pracownika z tytułu wykonywania przez niego zadania zleconego przez pracodawcę w podróży służbowej.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie potwierdza stanowiska przedstawionego przez Spółkę.

Zgodnie z art. 21 ust.1pkt 16 ustawy z dn.26.07.1991r. (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są diety i inne należności za czas:

- podróży służbowej pracownika,

- podróży osoby niebędącej pracownikiem

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju z zastrzeżeniem ust. 13 niniejszej ustawy.

W § 6 ust.1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej odbywanej na obszarze kraju z dn. 19 grudnia 2002r. (Dz.U z 2002r. Nr 236, poz. 1990) został określony ryczał na pokrycie kosztów dojazdu środkami komunikacji miejscowej, który wynosi 20% diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży służbowej. Przepisu ust.1 nie stosuję się, jeżeli na wniosek pracownika pracodawca wyrazi zgodę na pokrycie udokumentowanych kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej.

W związku z powyższym koszty dojazdu środkami komunikacji miejscowej, które pokrywa pracodawca na wniosek pracownika zgodnie z art. 21. ust.1pkt 16 ustawy z dn.26.07.1991r. (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) o podatku dochodowym od osób fizycznych są zwolnione od podatku.

Należy zauważyć, iż Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego jest organem właściwym do interpretowania jedynie przepisów prawa podatkowego, a w/w rozporządzenie nie można zaliczyć do tej gałęzi prawa. Z uwagi na powyższe, zakwalifikowania taksówki jako środka komunikacji miejscowej powinien dokonać właściwy organ, tj. Minister właściwy w sprawach pracy i polityki socjalnej.

Niezależnie od powyższego Naczelnik tut. Urzędu wyraża pogląd, iż do środków komunikacji miejscowej można zaliczyć m. in. takie pojazdy jak autobusy, tramwaje, metro - mogące poruszać się w obrębie strefy miejskiej. Natomiast taksówki mogą służyć do przemieszczania pasażerów na znacznie większe odległości niż strefa miejska.

Całkowity zwrot kosztów wolnych od podatku przewiduję §3 pkt 4 w/w rozporządzenia w stosunku do innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb. Przepis ten nie ma jednak zastosowania do podróży służbowej odbytej za pomocą środków komunikacji miejscowej, która wymieniona jest w pkt 3 §3. Przykładem wydatków o których jest mowa w §3 pkt 4 niniejszego rozporządzenia są wydatki inne niż wymienione w pkt 1; 2; 3; §3 np.: wydatki za wstęp na targi i inne imprezy wystawiennicze.