DECYZJA

Na podstawie art. 233 i art. 239 w związku z art. 14 b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami)po rozpatrzeniu zażalenia Sp. z o. o. "C", z dnia 23.09.2005r., bez nr, na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie Nr 1472/ROP1/423-178-226/05/JL z dnia 14.09.2005r. w sprawie uznania za nieprawidłowe stanowiska Podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
.

zmienia zaskarżone postanowienie uznając stanowisko podatnika przedstawionew zapytaniu za prawidłowe.

.
U z a s a d n i e n i e

Wnioskiem z dnia 15.06.2005 r. (wpływ do Urzędu 17.06.2005 r.), uzupełnionym pismami z dnia 13.07.2005 r., 03.08.2005 r., 17.08.2005 r. oraz 05.09.2005 r., Sp. z o. o. "C" zwróciła się do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14 a § 1 Ordynacji podatkowej, co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego. Zapytanie dotyczyło potwierdzenia, że wydatki poniesione przez Spółkę w związku ze składnikami wynagrodzenia zagranicznego menedżera z tytułu zasiadania w zarządzie Spółki, takimi jak: koszty przeprowadzki, wynajmu domu oraz koszty eksploatacyjne, koszty szkoły lub przedszkola dzieci, koszty podróży całej rodziny do domu lub na wakacje, koszty uzyskania pozwolenia na pobyt w Polsce dla członków rodziny, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu Spółki "C" (Polska).
Wg przedstawionego stanu faktycznego Spółka prowadzi działalność, która obejmuje między innymi przetwórstwo rolno-spożywcze i handel zbożami. Jest częścią międzynarodowego koncernu, którego siedziba znajduje się w Stanach Zjednoczonych. Tam też znajduje się centrum badawczo-rozwojowe, gdzie przeprowadzane są analizy i badania związane z zastosowaniem danych pasz, ich wpływem na rozwój zwierząt itp. Dyrektorzy zarządzający zakładami produkcyjnymi na terenie Stanów Zjednoczonych mają największą i najbardziej aktualną wiedzę na temat produkcji i zastosowania pasz zwierzęcych. Niejednokrotnie fachowcy ci są delegowani do pracy w zakładach "C" poza Stanami Zjednoczonymi w celu uruchomienia lub, jak w przypadku Polski, nadzorowania i wprowadzania zmian w zakładach zajmujących się produkcją pasz zwierzęcych. Spółka posiada w Polsce 6 fabryk wytwarzających pasze zwierzęce. Dyrektorem zarządzającym całym działem produkcji pasz jest obywatel amerykański, który został oddelegowany do pracyw Polsce w celu nadzorowania i wprowadzania zmian w zakładach zajmujących się produkcją pasz zwierzęcych, w związku z jego wieloletnim doświadczeniem zdobytym w fabrykach tego typu znajdujących się na terenie USA i Azji.
Menedżer oddelegowany do pracy w Polsce:

• jest pracownikiem Spółki w rozumieniu przepisów prawa pracy - umowa o pracę z dnia10 stycznia 2002 roku, na stanowisko Dyrektora Oddziału Pasz w Polsce,
• pełni funkcję członka zarządu - powołanie uchwałą Zgromadzenia Wspólników Spółki nr 1/01z dnia 16 stycznia 2002 r.

Obecna wysokość wynagrodzenia członka zarządu została ustalona uchwałą Zgromadzenia Wspólników Spółki nr 5/03 z dnia 29 maja 2003 r. Zgodnie z tą uchwałą, wynagrodzenie z tytułu zasiadania w zarządzie polskiej Spółki wypłacane jest przez spółkę macierzystą, a następnie kosztami tego wynagrodzenia spółka macierzysta obciąża polską Spółkę, dla której dany menedżer świadczy usługi zarządu. Ta sama uchwała Zgromadzenia Wspólników zobowiązuje Spółkę "C" (Polska) do pokrywania w ramach tego wynagrodzenia wydatków związanych z oddelegowaniem pracownika do pracy w Polsce, tj. między innymi:

• koszty przeprowadzki,
• koszty wynajmu domu oraz koszty eksploatacyjne (energia, gaz, woda),
• koszty szkoły lub przedszkola dzieci,
• koszty podróży całej rodziny do domu (raz do roku),
• koszty podróży całej rodziny związanej z wyjazdem wakacyjnym (raz do roku),
• koszty podróży całej rodziny do kraju pochodzenia w wyjątkowych sytuacjach rodzinnych,
• koszty uzyskania pozwolenia na pobyt w Polsce dla członków rodziny.

Spółka wyjaśniła, że przyjęcie powyższych zasad wynagradzania menedżera było warunkiem koniecznym jego zatrudnienia w Polsce. Pozyskanie przez Podatnika pracy wysokiej klasy specjalisty było bowiem możliwe wyłącznie dzięki temu, że wynagrodzenie wypłacane mu przez Spółkę pokryło (pokrywa) koszty jego przeprowadzki do Polski, koszty wynajmu i eksploatacji domu, koszty szkoły oraz przedszkoli dla dzieci, itd. Nieobjęcie powyższych wydatków wynagrodzeniem wypłacanym przez Spółkę menedżerowi skutkowałoby po stronie tego menedżera odmową podjęcia przez niego zatrudnienia w Polsce.
Ponadto Podatnik poinformował, że uzyskiwane przez menedżera świadczenia w postaci pokrywanych kosztów oddelegowania, o których mowa wyżej, stanowią jeden ze składników jego wynagrodzenia i jako takie wliczane są do przychodów z tytułu zasiadania w zarządzie i opodatkowane ryczałtowo podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Postanowieniem z dnia 14.09.2005 r. Nr 1472/ROP1/423-178-226/05/JL Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. W uzasadnieniu stwierdzono, iż zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest możliwe jedynie w przypadku wypełnienia przesłanki wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. poniesienia wydatku w celu uzyskania przychodu. W ocenie organu podatkowego I instancji powyższy warunek nie został spełniony, a wydatki związanez oddelegowaniem menedżera do pracy w Polsce mają charakter osobisty.

Pismem z dnia 23.09.2005 r. Spółka złożyła zażalenie na powyższe postanowienie zarzucając organowi podatkowemu pierwszej instancji dokonanie błędnej analizy przedstawionego stanu faktycznego sprawy w korelacji z art. 15 oraz 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie podatnika Naczelnik Urzędu Skarbowego wadliwie określił charakter prawny poniesionych wydatków, skoncentrował się na ich formie, pomijając niezbity fakt, że poniesione wydatki stanowiły element wynagrodzenia należnego zagranicznemu menedżerowi z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu i z tego punktu widzenia powinny być oceniane. Ponadto Spółka podnosi, że sposób wypłaty wynagrodzenia pozostaje bez znaczenia dla jego kwalifikacji prawnopodatkowej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

Zażalenie wniesione przez Spółkę zasługuje w ocenie organu odwoławczego na uwzględnienie.
W myśl w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, za wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Przy czym zwrot "w celu" oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. A zatem przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanymi w ustawie - wymaga nie tylko oceny pod kątem czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Niezależnie od tego do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki dotyczące funkcjonowania podmiotu gospodarczego, których poniesienie nie jest związane z uzyskaniem konkretnego przychodu, jednakże jest to uzależnione od rzetelnej i całościowej oceny, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności i przy zachowaniu reguł należytej staranności w momencie dokonywania wydatku podatnik mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do osiągnięcia lub zwiększenia przychodu. Omawiane koszty stanowiące składniki wynagrodzenia osoby zagranicznej powołanej uchwałą Zgromadzenia Wspólników na członka zarządu Spółki w Polsce, w związku z uchwałą Zgromadzenia Wspólników określającą składniki wynagrodzenia, mieszczą się w pojęciu kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Takie działanie jest ekonomicznie uzasadnione.