P O S T A N O W I E N I E
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław - Śródmieście stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31.05.2005 r. złożonym w Urzędzie Skarbowym w Lubinie dnia 03.06.2005 r., (wpływ do tut. organu podatkowego w dniu 04.07.2005 r.), o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej obowiązku podatkowego w przypadku otrzymania od kontrahenta rabatu towarowego jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 03.06.2005 r. wpłynął do Urzędu Skarbowego w Lubinie wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Zgodnie z właściwością miejscową został przesłany do Urzędu Skarbowego Wrocław-Śródmieście pismem z dnia 28.06.2005 r. (wpływ do tut. Urzędu 04.07.2005 r.). Braki formalne wniosku zostały uzupełnione dnia 22.06.2005 r. oraz dnia 12.08.2005 r.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cyt. ustawy udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Podatnik prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego. Jeden z jego głównych dostawców przyznał mu rabat towarowy w związku z przekroczeniem pewnego określonego poziomu obrotów. Podatnik umawia się z dostawcą, że jeżeli kupi od niego pewną ilość towaru X, to dostanie od niego dodatkowo inne towary o ustalonej wartości za darmo. Rabat ten nie łączy się z daną dostawą i jest dokumentowany na osobnej fakturze.
Podatnik zwrócił się do tut. Organu Podatkowego o potwierdzenie stanowiska, zgodnie z którym otrzymanie rabatu towarowego należy traktować jako nieodpłatne otrzymanie towarów, które nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług po stronie obdarowanego. Zdaniem Podatnika w transakcji polegającej na udzieleniu rabatu towarowego obowiązek podatkowy powstaje natomiast po stronie kontrahenta, który tego rabatu udziela.
Odnosząc się do powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje:
Jak wynika z opisanego stanu faktycznego, stosunki handlowe pomiędzy Podatnikiem a jego kontrahentem regulowane są w ten sposób, iż jedna ze stron zobowiązuje się do darmowego przekazania dodatkowych towarów, pod warunkiem, że druga strona nabędzie od niego pewną ilość towarów. Zatem otrzymanie rabatu towarowego pozostaje w ścisłym związku z określonymi zachowaniami po stronie nabywcy (nabycie konkretnej ilości towarów). W takiej sytuacji należy uznać, iż otrzymanie rabatu towarowego stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, jest uważane za świadczenie usługi.
Przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wskazuje na odpłatność, jako kryterium oceny, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Odpłatność nie jest jednak równoznaczna ze świadczeniem pieniężnym. Wynagrodzeniem może być również świadczenie o charakterze rzeczowym. Zamianę usługi na towar i towaru na usługę należy uznać za odpłatne świadczenie usług z jednej i dostawę towarów z drugiej strony. W tym przypadku mamy bowiem do czynienia z korzyścią należną za dokonane świadczenie. Wynagrodzenie, które dostaje Podatnik od swojego kontrahenta, jest konkretną wielkością, gdyż jak sam wyjaśnia, otrzymuje dodatkowo towary o ustalonej wartości, a na fakturze dokumentującej tę czynność wyszczególniona jest cena towarów.
Z dokonanych ustaleń wynika, iż czynności będące przedmiotem zapytania stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Powyższe oznacza, że stanowisko Podatnika wyrażone w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 14 a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja, nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.