Stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podmiotem zajmującym się m.in. pośrednictwem finansowym w zakresie obrotu wierzytelnościami. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę z punktu widzenia PKWiU klasyfikowane są jako czynności pośrednictwa finansowego – sekcja J (65 – 67 PKWiU).

W ramach działalności w zakresie obrotu wierzytelnościami, Spółka nabywa na podstawie umowy przelewu powierniczego wierzytelności spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w stosunku do członków tych kas. Na skutek tej umowy właścicielem wierzytelności staje się Spółka. Następnie nabyta powierniczo wierzytelność jest windykowana jako wierzytelność własna Spółki. Jeżeli windykacja okaże się bezskuteczna, procedura windykacyjna zostaje zakończona. Jeżeli windykacja okaże się skuteczna, kwoty uzyskane w wyniku windykacji wierzytelności przekazywane są przez Spółkę na rzecz spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, po potrąceniu należnego Spółce dyskonta.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Wierzytelność jest prawem majątkowym, które nie może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Jednakże obrót wierzytelnościami tj. zakup w celu ich dalszej odsprzedaży lub windykacji stanowi odpłatne świadczenie usług. Zgodnie bowiem z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy. W dalszej części art. 8 sprecyzowano, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 509 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93) wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew). Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa. Przeniesienie wierzytelności następuje generalnie na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności. Z powyższego wynika, iż w przypadku zbycia wierzytelności, w wyniku której ma miejsce przeniesienie prawa majątkowego wierzyciela na rzecz osoby trzeciej (cesja, przelew), mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu, ponieważ przeniesienie prawa do wierzytelności jako niematerialnego prawa majątkowego stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 41 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 - 12, art. 83 art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 3 niniejszego załącznika, w wykazie usług zwolnionych od podatku VAT wymieniono usługi pośrednictwa finansowego o symbolu PKWiU sekcja J ex (65 – 67). Ze zwolnienia od podatku VAT wyłączone natomiast zostały usługi ściągania długów i faktoringu (pkt 5 poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT).

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu, Podatnik nabywa wierzytelności poprzez powierniczy przelew wierzytelności, jednakże z obowiązkiem zwrotnego przelania uzyskanych środków po potrąceniu należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia. W przypadku zawarcia umowy przelewu powierniczego, cedent (dotychczasowy wierzyciel) przenosi – z reguły na podstawie umowy zlecenia - na cesjonariusza (osobę trzecią) wierzytelność w celu jej ściągnięcia lub też dalszej odsprzedaży. Cesjonariusz, jako powiernik winien stosować się do zaleceń cedenta. Chociaż działa we własnym imieniu, to z gospodarczego punktu widzenia cesjonariusz działa na rachunek cedenta.

W analizowanym stanie faktycznym, niewątpliwie celem umów zawieranych przez Wnioskodawcę jest wyegzekwowanie (ściągnięcie) należności od dłużników cedenta. Fakt, iż strony dążą do osiągnięcia tego celu poprzez przelanie wierzytelności na Podatnika nie pozostaje w sprzeczności ze stwierdzeniem, że podstawowym celem umowy jest zaspokojenie cedenta jako wierzyciela, za co Podatnik otrzyma stosowne wynagrodzenie.

Usługi windykacyjne, które co do zasady zmierzają wprost do odzyskania od dłużnika należnych kwot, należą do usług wyłączonych ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z treścią poz. 3 pkt 5 załącznika nr 4 do ustawy o VAT.

Zatem czynności te podlegają opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22% na podstawie art. 41 ust. 1 w/w ustawy