Działając na podstawie art. 14 b § 5 pkt 1 w związku z art. 210 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 5 ust. 1, art. 29 ust. 1 i 2, art. 106 ust.1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz 798) Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie po rozpatrzeniu zażalenia Pani A T z dnia 31.08.2005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Przemyślu z dnia 18.08.2005 r. znak US IX/443-35/IG/05 dotyczącego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w części dotyczącej opodatkowania kaucji z tytułu zawarcia umowy najmu - odmawia zmiany lub uchylenia zaskarżonego postanowienia.

W oparciu o przepis art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wnioskiem z dnia 6.06.2005 r. Pani A T zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Przemyślu o udzielenie informacji co do zakresu i stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczącej opodatkowania kaucji z tytułu zawarcia umowy najmu.

Podatniczka prowadzi działalność w zakresie handlu oraz wynajmu pomieszczeń. W 2004 r. podpisała umowę o najem lokalu z przeznaczeniem na działalność gospodarczą. W umowie zawarto zapis o wpłacie przez najemcę kaucji. Wpłata kaucji winna być dokonana w ciągu siedmiu dni po przekazaniu lokalu najemcy. Następnie kaucja ta zostanie od dnia 1.11.2005 r. przez okres sześciu miesięcy zaliczana na poczet najmu w ten sposób, że miesięczna wartość czynszu w tym okresie zostanie pomniejszona miesięcznie o 1/6 kwotywpłaconej kaucji. W złożonym wniosku Pani A T wyraziła stanowisko, z którego wynika, że kaucja nie stanowi należności za wykonanie świadczenia, ani też sama w sobie nie jest usługą, nie stanowi też zaliczki ani zadatku, a więc nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ani też nie należy jej fakturować. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu w odpowiedzi na powyższy wniosek postanowieniem z dnia 18.08.2005 r. znak US.IX/443-35/IG/05 udzielił interpretacji, zgodnie z którą stanowisko uznał za nieprawidłowe. Na powyższe postanowienie podatniczka złożyła zażalenie z dnia 31.08.2005 r. uważa bowiem, że otrzymaną kaucję błędnie potraktowano jako zaliczkę. Twierdzi, że wpłacona należność w terminie siedmiu dni od daty wydania lokalu jest gwarancją dotrzymania zobowiązania. Natomiast otrzymaną kaucję opodatkować należy dopiero w momencie zaliczenia jej na zapłatę za czynsz.

Po rozpatrzeniu złożonego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził co następuje. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług. Zgodnie zaś z art. 29 ust. 2 cyt. ustawy w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze. Zgodnie z art. 19 ust. 11 cyt. ustawy jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Natomiast kaucja jest to suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania umowy, stanowiąca odszkodowanie w razie niedopełnienia zobowiązania umowy. Kaucja nie podlega opodatkowaniu, gdyż ma charakter zabezpieczenia prawidłowego wykonania umowy najmu i w całości, podlega zwrotowi po wygaśnięciu umowy.Mając powyższe na uwadze pobranie kaucji zwrotnej, będącej zabezpieczeniem wykonania przyszłej umowy kupna sprzedaży, która jest zwracana kontrahentowi po realizacji umowy w całości, nie jest obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 2 cyt. ustawy i nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług na podstawie art. 19 ust. 11 cyt. ustawy. W przypadku zaś, gdy powyższa kaucja gwarancyjna zostanie zaliczona na poczet czynszu najmu, co wynika z § 16 przedłożonej przez Panią umowy, należałoby ją traktować jako formę zaliczki lub zadatku będącej obrotem, w rozumieniu cyt. wyżej art. 29 ust. 2. Wówczas na podstawie art. 19 ust. 11 cyt. ustawy należałoby przyjąć, że w momencie pobrania kaucji powstał obowiązek podatkowy.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej wpłaconą kwotę "kaucji" należy traktować jako formę zaliczki lub zadatku i w myśl § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) powstaje obowiązek wystawienia faktury. Fakturę VAT należy wystawić nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy.

W świetle powyższego orzeczono jak w sentencji. Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku postępowania.