Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), uchyla z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Dębicy z dnia 15.07.2005 r. (znak: PO I 415-14/05) w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Pismem z dnia 23.06.2005 r. pani Grażyna K. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Dębicy z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie (art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa). Wniosek dotyczył kwestii „(...) możliwości zaliczania w koszty uzyskania przychodów próbek towarów dawanych klientom jako wymóg konieczny startowania w przetargu lub jako wzornik towarów proponowanych danemu klientowi”. Zdaniem wnioskodawczyni „takie testery są kosztami uzyskania przychodu, ale nie w ramach kosztów reprezentacji i reklamy”. Pani Kozak informuje ponadto, że przekazanie próbek towarów klientom „(..) jest to często wymóg konieczny aby wziąć udział w przetargu czy mieć możliwość złożenia oferty handlowej”.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dębicy w postanowieniu z dnia 15.07.2005 r. (znak: PO I 415-14/05) uznał za prawidłowe stanowisko strony zawarte w przedmiotowym wniosku. W uzasadnieniu postanowienia stwierdził, że działania opisane przez podatniczkę są formą przekazania podstawowych informacji o towarze. Nie jest to zatem forma reklamy danego towaru. Stąd też w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione na przekazywanie próbek - jako koszty ściśle związane z przychodem - są kosztami uzyskania przychodu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, analizując przedmiotowe postanowienie, zważył, co następuje:

W myśl art. 14a § 1 ordynacji podatkowej naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika obowiązany jest udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach. Zgodnie z § 2 tego przepisu podatnik składając wniosek obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Jeżeli wniosek nie odpowiada wymogom ustawowym, organ podatkowy, na podstawie art. 14a § 5 w związku z art. 169 § 1 i § 2 ordynacji podatkowej (który ma odpowiednie zastosowanie w procedurze wydawania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego), wzywa podatnika do usunięcia braków podania w terminie 7 dni z pouczeniem o konsekwencjach niewypełnienia tego obowiązku (pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia).

Odnosząc ww. stan prawny na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że wniosek złożony przez podatniczkę nie spełnia wymogów określonych w art. 14a § 2 ordynacji podatkowej. Podatniczka nie poinformowała, jaki rodzaj działalności gospodarczej prowadzi, a w konsekwencji, jaką przyjmuje metodologię uwzględniania kosztów uzyskania przychodów. Nie wyjaśniła także - o ile nie jest producentem przekazywanych „wzorników towarów” - kwestii sposobu i zasad finansowania nabycia „testerów” przekazywanych następnie nieodpłatnie kontrahentom. Wyjaśnienie powyższych kwestii w ramach prezentacji stanu faktycznego jest o tyle istotne, że w przypadku, gdy wydatki związane z przekazywanymi rzeczami (np. koszty nabycia towarów handlowych ewentualnie materiałów do produkcji) jeśli uprzednio znalazły się w kosztach uzyskania przychodów - brak podstaw do powtórnego zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów z uwagi na przekazywanie kontrahentom w związku ze złożoną ofertą handlową. Równocześnie należy wziąć pod uwagę, że działania opisane przez podatniczkę mogą być związane np. z realizacją przez nią kampanii reklamowej innego przedsiębiorcy (np. producenta rzeczy), w ramach której podatniczka, nabywając nieodpłatnie reklamowane przez nią rzeczy, przekazuje je jedynie pozyskanym przez siebie kontrahentom.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że wniosek nie zawierając w swej treści informacji istotnych z punktu widzenia kwalifikacji prawno podatkowej nakreślonego stanu faktycznego, nie spełnia warunku określonego w ww. art. 14a § 2 ordynacji podatkowej. Zaprezentowane braki formalne skutkują uchyleniem przedmiotowego postanowienia w trybie art. 14b § 5 pkt 2 ordynacji podatkowej, nakładającego na organ odwoławczy obowiązek uchylenia z urzędu postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 tej ustawy, m.in. wówczas, gdy rażąco narusza prawo.