Naczelnik Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kołobrzegu na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) na pisemny wniosek podatnika udziela interpretacji co do zakesu i sposobu zastosowania prawa podatkowego i uznaje przedstawione stanowisko za zgodne z prawem.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że 27 października 2004 r. podatnik nabył lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość z przeznaczeniem na wynajem. Nabycie lokalu zostało w części sfinansowane kredytem bankowym, zabezpieczonym ustanowioną na tym lokalu hipoteką. Po wykonaniu drobnych prac remontowych zakończonych 31 grudnia 2004 r. przedmiotowy lokal został przyjęty do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a następnie od 10 stycznia 2005 r. wynajęty na podstawie umowy cywilno-prawnej.

Uwzględniając powyższy stan faktyczny podatnik stoi na stanowisku, że odsetki od kredytu zapłacone do dnia oddania lokalu mieszkalnego do używania i wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powiększają wartość początkową tego środka trwałego, natomiast odsetki zapłacone po dniu oddania lokalu do używania stanowią koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zwanej dalej „ustawą” - źródłem przychodów jest m.in najem, z wyjątkiem najmu składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Podatnicy osiągający przychody z tego źródła mogą pomniejszać je o koszty uzyskania przychodu, w tym wypadku - stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy dochodem jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Pojęcie kosztów uzyskania przychodów zostało zdefiniowane w art. 22 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Kosztami uzyskania przychodu z najmu są więc wszelkie wydatki ponoszone przez wynajmującego w celu osiągnięcia przychodu oraz te, które ponosi on w związku z utrzymaniem określonego źródła przychodu, pod warunkiem jednakże, że nie zostały one wymienione w art. 23 ustawy. W przypadku środków trwałych - stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy - kosztami uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy. Definicję środków trwałych zawiera art. 22a ust. 1 ustawy. W punkcie 1 tego przepisu wskazano, że amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m. in. lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a ust. 1, zwane środkami trwałymi. Z powyższego zapisu wynika zatem, że środki trwałe kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania podlegają odpisom amortyzacyjnym, których - stosownie do art. 22f ust. 1 ustawy - dokonuje się od ich wartości początkowej. Za wartość początkową środków trwałych w razie nabycia w drodze kupna uważa się, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy - cenę ich nabycia. Definicję ceny nabycia zawiera natomiast art. 22g ust. 3 ustawy, zgodnie z którym jest to kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszona o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powyższej definicji wartości początkowej środka trwałego wynika, że odsetki od kredytu zapłacone do dnia przekazania środka trwałego do używania (dnia ujawnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) będą wchodziły w skład wartości początkowej środka trwałego. Natomiast odsetki zapłacone po tym dniu będą stanowiły wydatki uznane za koszty uzyskania przychodu ze źródła przychodu, jakim jest najem. Ustawodawca w art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy wprowadził bowiem uregulowanie prawne, zgodnie z którym wydatek poniesiony na spłatę odsetek od kredytu, aby mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu musi być poniesiony, nie stanowią bowiem kosztów uzyskania przychodów niezapłacone lub umorzone odsetki.