INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2012 r. (data wpływu 2 maja 2012 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia wyrobów węglowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne. W ramach prowadzonego przedsiębiorstwa zajmuje się między innymi produkcją w gorzelni alkoholu etylowego/destylatu rolniczego (PKD 2007 20.14.Z - produkcja pozostałych podstawowych chemikaliów organicznych). Produkcja objęta jest szczególnym nadzorem podatkowym Urzędu Celnego. Gorzelnia prowadzi na bieżąco ścisłą ewidencję zużytych surowców i produkcji alkoholu etylowego. W procesie produkcji zużywany jest węgiel, służący do opalania kotła parowego w celu wytworzenia pary technologicznej zużywanej w procesie wytwarzania alkoholu. Węgiel zużywany jest wyłącznie dla potrzeb gorzelni.

Z uwagi na rodzaj działalności i pewną odrębność funkcjonowania gorzelni Wnioskodawca może wydzielić przychody i koszty związane z jej działalnością. Gorzelnię można wydzielić pod względem organizacyjnym - składniki majątkowe stanowią wyodrębnioną całość, finansowym - przyporządkować przychody, koszty, należności, zobowiązania do tej części przedsiębiorstwa i funkcjonalnym - przeznaczone jest do realizacji określonych zadań gospodarczych, w przedsiębiorstwie służy do realizacji samodzielnych zadań gospodarczych.

Zainteresowany wskazuje, że gorzelnia posiada potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego. W 2011 r. wartość sprzedaży destylatu wyniosła 1.294.564,50 zł, natomiast koszt zakupu węgla niezbędnego do wytworzenia pary technologicznej wyniósł 323.835,32 zł. Tym samym udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wyniósł w skali roku 2011 - 25,02 %.

Ponadto w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się usługami: przechowywania zboża, przyjęcia/wydania zboża, usługami transportowymi zboża oraz sprzedażą zboża pochodzącego z zakupu. Działalność ta wykonywana jest w magazynie zbożowym o pojemności 10.000 ton, oddalonym od gorzelni o 50 km. W magazynie prowadzi się skup zboża oraz jego sprzedaż.

Wnioskodawca dla celów podatkowych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zainteresowany wskazuje, iż magazyn zbożowy jest odrębną jednostką od gorzelni. W obu miejscach prowadzone są różne działalności. Dzieli je znaczna odległość. Dla celów działalności wykorzystuje się odrębne, inne składniki majątkowe. Zatrudnieni pracownicy przypisani są do konkretnego miejsca. W magazynie nie zużywa się węgla. Odbiorcy usług i produkcji, dla każdego miejsca są odrębni, każde z tych miejsc funkcjonuje niezależnie i zachowuje pewną odrębność finansową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca może uznać za zakład energochłonny, o którym mowa w art. 31a ust. 10 ustawy, jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa, tylko gorzelnię, czy też definicję zakładu energochłonnego zawartą w wymienionym przepisie powinno się odnosić do całego przedsiębiorstwa...
2. Czy Wnioskodawca dla określenia swojego statusu, tzn. uznania bądź nie, za zakład energochłonny powinien przyjmować całą wartość sprzedaży w przedsiębiorstwie, czy tylko sprzedaż w gorzelni, która zdaniem Wnioskodawcy spełnia kryteria do uznania jej za zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa...
3. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 31a ust. 2 pkt 8...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, gorzelnia wypełnia definicję zakładu energochłonnego zawartą w art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z tą definicją zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Dodatkowo udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez niego gorzelnia spełnia przytoczone w tym przepisie wymagania, tj. można ją uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz zakup wyrobów węglowych w 2011 r. stanowił 25,02% sprzedanej produkcji destylatu.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, iż analizując art. 31a ust. 10 ustawy zwrócić należy uwagę na pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Podstawowym wymogiem jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Stosownie do tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmującym m.in. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), koncesje, licencje i zezwolenia, własność lub tytuł prawny do nieruchomości, składników majątkowych, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Ze stanu faktycznego, zdaniem Wnioskodawcy wynika, iż jest zakładem energochłonnym, tj. w ramach jego struktury organizacyjnej posiada gorzelnię, która stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W związku z powyższym, iż skoro gorzelnia spełnia ww. wymogi z art. 31a ust. 10 ustawy - dotyczące zorganizowanej części przedsiębiorstwa i udziału zakupu węgla powyżej 10% w produkcji sprzedanej - to jest ona zakładem energochłonnym.

Zdaniem Zainteresowanego, to gorzelnia stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa choć Wnioskodawca jest podmiotem korzystającym ze zwolnienia w trybie art. 31 a ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednakże to nie on jest sensu stricte zakładem energochłonnym. Zakładem, o którym mowa w art. 31 a ust. 2 pkt 8 ustawy, zdefiniowanym w ust. 10 tego przepisu, jest gorzelnia. Z cyt. powyżej definicji zakładu energochłonnego wynika, iż to ten zakład - gorzelnia a nie całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy - może określać udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej. Skoro wynosi on nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, to Wnioskodawca może korzystać z analizowanego zwolnienia od akcyzy.

Ad. 2

W zakresie pytania 2 Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla spełnienia wymogu wynikającego z art. 31 a ust. 10 w zakresie udziału zakupu węgla w produkcji sprzedanej powinien uwzględniać wyłącznie produkcję sprzedaną w gorzelni, a nie przychody całego swojego przedsiębiorstwa. W szczególności, że jak wskazano wyżej gorzelnia może być uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ad.3

w zakresie pytania 3 Wnioskodawca uważa, iż może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 31a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 31a ust. 2 pkt 8. Powyższe uzasadnione jest tym, iż wydatki gorzelni - jako zakładu energochłonnego - na węgiel stanowią ponad 10% wartości sprzedaży. Wnioskodawca dla określenia swojego uprawnienia do zwolnienia od podatku w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, powinien zatem brać pod uwagę wartość produkcji sprzedanej przez gorzelnię. Z powyższych ustaleń wynika, iż Wnioskodawca spełnia warunki do korzystania ze zwolnienia od akcyzy, przeznacza bowiem wyroby węglowe do zużycia przez zakład energochłonny w celach opałowych. Może więc korzystać ze wskazanego wyżej zezwolenia. W tym przypadku przepis art. 31 a ust. 2 pkt 8 ustawy nie zawiera bowiem żadnych dodatkowych warunków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

• węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,
• węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,
• koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
2. dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
3. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
4. import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
5. eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Ponadto, zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, ze zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, ze zm.).
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 ,,produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, ze zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, ze zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W myśl ust. 10 cytowanego artykułu, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia określonego w art. 31 a ust. 2 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów zwolnionych i sposób jej prowadzenia, określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.).

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, iż zwolnienia związane z przeznaczeniem wyrobów węglowych wymienione w art. 31 a ust. 2 ustawy, obejmują wszystkie obligatoryjne i fakultatywne zwolnienia przewidziane w dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej. Zwolnieniu zatem, ze względu na przeznaczenie wyrobów węglowych podlega jego zużycie do: produkcji energii elektrycznej, produkcji wyrobów energetycznych, do przewozu towarów i pasażerów koleją, do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej, w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie, w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej, przez zakłady energochłonne do ogrzewania.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się między innymi produkcją w gorzelni alkoholu etylowego. Gorzelnia prowadzi na bieżąco ścisłą ewidencję zużytych surowców i produkcji alkoholu etylowego. W procesie produkcji zużywany jest węgiel, służący do opalania kotła parowego w celu wytworzenia pary technologicznej zużywanej w procesie wytwarzania alkoholu. Węgiel zużywany jest wyłącznie dla potrzeb gorzelni. Z uwagi na rodzaj działalności i pewną odrębność funkcjonowania gorzelni Wnioskodawca może wydzielić przychody i koszty związane z jej działalnością. Gorzelnię można wydzielić pod względem organizacyjnym - składniki majątkowe stanowią wyodrębnioną całość, finansowym - można przyporządkować przychody, koszty, należności, zobowiązania do tej części przedsiębiorstwa i funkcjonalnym - przeznaczone jest do realizacji określonych zadań gospodarczych, w przedsiębiorstwie służy do realizacji samodzielnych zadań gospodarczych. Zainteresowany wskazuje, że gorzelnia posiada potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. W 2011 r. wartość sprzedaży destylatu wyniosła 1.294.564,50 zł, natomiast koszt zakupu węgla niezbędnego do wytworzenia technologicznej pary wyniósł 323.835,32 zł. Tym samym udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wyniósł - 25,02 %.

W ocenie Spółki, Wnioskodawca jest podmiotem korzystającym ze zwolnienia w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy. Zakładem energochłonnym, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, zdefiniowanym w ust. 10 tego przepisu, jest gorzelnia. Gorzelnia, a nie całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy - może określać udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej. Skoro wynosi on nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, to Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od akcyzy.

Ponadto, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla spełnienia wymogu wynikającego z art. 31a ust. 10 ustawy w zakresie udziału zakupu węgla w produkcji sprzedanej powinien uwzględniać wyłącznie produkcję sprzedaną w gorzelni, a nie przychody całego swojego przedsiębiorstwa.

W ocenie Zainteresowanego, może on korzystać ze zwolnienia określonego w art. 31a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 31 a ust. 2 pkt 8 ustawy. Powyższe uzasadnione jest tym, iż wydatki gorzelni na węgiel - jako zakładu energochłonnego - stanowią ponad 10% wartości sprzedaży. Wnioskodawca dla określenia swojego uprawnienia do zwolnienia od podatku akcyzowego w trybie art. 31 a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 31 a ust. 2 pkt 8 ustawy, powinien zatem brać pod uwagę wartości produkcji sprzedanej przez gorzelnię. Z powyższych ustaleń wynika, iż Zainteresowany spełnia warunki do korzystania ze zwolnienia od akcyzy, przeznacza bowiem wyroby węglowe do zużycia przez zakład energochłonny w celach opałowych. Może więc korzystać ze wskazanego wyżej zezwolenia. W tym przypadku przepis art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy nie zawiera bowiem żadnych dodatkowych warunków.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że tutejszy organ nie może zgodzić się w pełni ze stanowiskiem Wnioskodawcy.

Trafne jest stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania opisanej we wniosku gorzelni za zakład energochłonny. Bowiem, jak wynika z opisu sprawy, gorzelnia spełnia przesłanki, o których mowa w art. 31a ust. 10 ustawy. Z treści wniosku wynika, iż gorzelnia jest wydzielona organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie i ponadto udział zakupu wyrobów węglowych w tej kotłowni w stosunku do wartości produkcji sprzedanej wyniósł ponad 10%. - w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego ustalony został udział procentowy.

W ocenie tutejszego organu należy także zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanego, iż w przypadku uznania gorzelni za zakład energochłonny udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej jest ustalany dla gorzelni a nie dla całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Jednakże odnosząc się do pozostałych twierdzeń Wnioskodawcy wskazać należy, że gorzelnia nie jest podmiotem korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem zwolniona od akcyzy jest sprzedaż wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy przy wypełnieniu warunków tego zwolnienia określonych w art. 31a ust. 3 ustawy. Natomiast w przedstawionej we wniosku sytuacji Wnioskodawca nie jest pośredniczącym podmiotem węglowym lecz podmiotem zużywającym wyroby węglowe do celów opałowych korzystającym ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

Ponadto, z treści wniosku wynika, iż w ocenie Wnioskodawcy do korzystania ze zwolnienia od akcyzy wystarczające jest wypełnienie wymogów określonych w ust. 10 wskazanego artykułu. Podkreślić w tym miejscu należy, iż oprócz wymagań wskazanych w ust. 10 podmiot zużywający wyroby węglowe jest obowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Wskazana Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że tutejszy organ nie mógł zgodzić się ze stanowiskiem Spółki w pełnym zakresie, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, iż definitywnej oceny, czy określony zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 31a ust.10 ustawy, dokonuje sam podatnik, a nie organ interpretacyjny, w związku z tym niniejsza interpretacja w tej części została wydana przy założeniu, że gorzelnia spełnia te wymogi.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.