Postanowienie

Działając na podstawie art. 14a §4 i art. 14a §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki dotyczące stosowania przepisu art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opisane w piśmie z dnia 5 lipca 2005 r. jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Pismem nr ES/1763/2005 z dnia 5 lipca 2005 r.(data wpływu do urzędu – 7 lipiec 2005 r.) Spółka zwróciła się z wnioskiem do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego. Organ podatkowy pismem nr PD-423-69-1/GC/2005 z dnia 13 lipca 2005 r. wezwał Spółkę do usunięcia braków we wniosku. Wskazane braki zostały przez Spółkę usunięte pismem z dnia 20 lipca 2005 r.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku jest następujący:

Na podstawie umowy zawartej w 1998 r. z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie zwanego dalej „Funduszem”, Spółka otrzymała pożyczkę na dofinansowanie przedsięwzięcia inwestycyjnego pod nazwą „budowa jednostki produkcji skojarzonej, składającej się z turbiny gazowej oraz kotła odzysknicowego i gazowego”
Pożyczka miała być spłacona w trzynastu ratach w okresie od 31 grudnia 1999 r. do 30 września 2005 r.W dniu 27 października 2003 r. Spółka zawarła kolejną umowę z Funduszem. Według postanowień tej umowy, Fundusz zobowiązał się do umorzenia Spółce z dniem 31 grudnia 2004 r. części pożyczki. Spółka natomiast, została zobowiązana do wykorzystanie w terminie do 31 grudnia 2003 r. umorzonej kwoty na przedsięwzięcie ekologiczne.
Spółka spełniła powyższy warunek i równowartość umorzonej kwoty przeznaczyła na:
•zakup i montaż kotła,
•zadanie inwestycyjne pod nazwą „modernizacja środków trwałych – wymiana układów hydraulicznych odżużlania i wentylacyjno – grzewczych”

Wobec tak przedstawionego stany faktycznego Spółka zwróciła się z pytaniem, w jaki sposób prawidłowo zastosować przepisy art. 17 ust. 1 pkt. 21 ustawy do rozliczenia tej części umorzonej pożyczki, która dotyczyła zarówno budowy nowych środków trwałych jak i modernizacji istniejących. Zgodnie z umową Spółka przedstawiła Funduszowi zbiorcze zestawienie faktur potwierdzających wydatkowanie środków na zaakceptowane przedsięwzięcie. Faktura dotycząca zadania inwestycyjnego pod nazwą „Modernizacja środków trwałych – wymiana układów hydraulicznych odżużlania i wentylacyjno – grzewczych” przedłożona Funduszowi opiewała na kwotę 599 400 zł, z czego kwota 549 400 zł dotyczyła budowy pięciu nowych środków trwałych a kwota pożyczki umorzonej z tego tytułu wyniosła 500 000 zł.Zdaniem Spółki, ma Ona prawo do zwolnienia z podatku dochodowego pełnej kwoty otrzymanego umorzenia w wysokości 500 000 zł, uznając, że cała ta kwota dotyczy powstałych nowych środków trwałych. Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy odpisy z tytułu zużycia tych środków dokonywane według zasad określonych w art. 16a-16m nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Organ podatkowy po przeanalizowaniu stanu faktycznego zajmuje następujące stanowisko:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm. - zwanej dalej „ustawą” stanowiącym, że „do przychodów zalicza się w szczególności wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów) z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy”, kwota pożyczki umorzonej przez Fundusz stanowi dla Spółki przychód podatkowy.Z kolei na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy „wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14 i 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a - 16m”. Jak wynika więc z przytoczonego wyżej przepisu zwolnienie, o którym w nim mowa dotyczy wydatków dotyczących nowych środków trwałych natomiast nie ma ono zastosowania do wydatków poniesionych na ulepszenie posiadanych środków trwałych. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zadanie nazwane jako „modernizacja środków trwałych – wymiana układów hydraulicznych odżużlania i wentylacyjno – grzewczych” w istocie nie było wyłącznie modernizacją środków trwałych w ścisłym tego słowa znaczeniu. Skoro zatem:
•większość nakładów dotyczyła nowych środków trwałych,
•wynikiem realizacji przedsięwzięcia było powstanie pięciu nowych środków trwałych,
• wysokość wydatków związanych z nowymi środkami trwałymi przedstawiona zgodnie z umową Funduszowi (549 400 zł), przekraczała przeznaczoną na ten cel wysokość środków pochodzących z umorzenia pożyczki (500 000 zł),
to w sytuacji faktycznej opisanej we wniosku, stosownie do przedstawionego stanu prawnego, zwolnienie wynikające art. 17 ust. 1 pkt. 21 ustawy będzie miało zastosowanie do sfinansowanych z umorzonej pożyczki wydatków na wytworzenie środków trwałych w wyniku realizacji zadania „Modernizacja środków trwałych – wymiana układów hydraulicznych odżużlania i wentylacyjno – grzewczych”. Konsekwentnie zatem, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy, odpisy z tytułu zużycia tych środków dokonywane według zasad określonych w art. 16a-16m nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień jej wydania.

Zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Spółki, ale jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Spółki do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych.

Na podstawie art. 14a § 4, art. 236 § 2 pkt 1 i art. 223 § 1, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.), podania i załączniki do podań składane w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej podlegają opłacie skarbowej. Szczegółowy wykaz opłaty skarbowej zawiera załącznik do wyżej wymienionej ustawy. Zgodnie z poz. 1 części I tego załącznika, opłata skarbowa od podania wynosi 5 zł, natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50 gr.