POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, iż stanowisko Podatnika przedstawione w piśmie z dnia 1 sierpnia 2005r. w sprawie opodatkowania usług doradztwa technicznego, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2005r. do kancelarii tut. Urzędu wpłynęło pismo z dnia 1 sierpnia 2005r., w którym Podatnik zwrócił się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Stan faktyczny:

Podatnik jest obywatelem Szwecji posiadającym kartę stałego pobytu w Polsce. Od 1998r. prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski, będąc równocześnie czynnym podatnikiem podatku VAT, polegającą na świadczeniu usług niematerialnych z zakresu:

• Usług doradztwa technicznego w zakresie odlewnictwa stali i żeliwa
• Usług w zakresie badań i analiz technicznych procesu odlewnictwa stali i żeliwa
• Usług analiz kontroli jakości, składu i czystości substancji produktu końcowego - stali i żeliwa
• Usług w zakresie monitorowania kompletności i terminowości dostaw, zgodnie ze zleceniem od kontrahentów z Unii Europejskiej

Powyższe usługi, zgodnie z dołączoną opinią Urzędu Statystycznego w Łodzi, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 74.20.31-00.00 "Usługi doradztwa i konsultacji inżynierskich" oraz grupowaniu PKWiU 74.30.1 "Usługi w zakresie i badań i analiz technicznych". Podatnik świadczy wyżej wymienione usługi w polskich firmach produkujących stal i żeliwo, na zlecenie firm będących ich stałymi odbiorcami, posiadającymi siedzibę na terenie Szwecji.

Wątpliwości Podatnika dotyczą określenia miejsca świadczenia dla przedmiotowych usług oraz podmiotu obowiązanego do zapłaty podatku VAT.

Stanowisko Podatnika

Zdaniem Podatnika w przypadku świadczenia wymienionych powyżej usług inżynierskich (PKWiU 74.2) na rzecz nierezydentów tj. firmy z krajów Unii Europejskiej, zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT, miejscem świadczenia tych usług będzie miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę. Równocześnie podatek VAT od tychże usług odprowadzi nabywca w swoim kraju.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego informuje co następuje:

Zgodnie z treścią art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Natomiast w myśl art. 27 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

• miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Powyższy przepis ma zastosowanie, zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT, m. in. w przypadku świadczenia usług architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1 oraz usług w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3).

Z przedstawionego przez Podatnika we wniosku stanu faktycznego wynika, iż świadczy on na rzecz firm posiadających siedzibę na terenie Szwecji usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 74.20.31-00.00 "Usługi doradztwa i konsultacji inżynierskich" oraz w grupowaniu PKWiU 74.30.1 "Usługi w zakresie i badań i analiz technicznych". W konsekwencji, gdy nabywcą przedmiotowych usług świadczonych przez Podatnika będzie podatnik podatku od wartości dodanej to miejscem ich świadczenia będzie kraj, w którym nabywca tychże usług posiada siedzibę, tj. w przedmiotowej sprawie terytorium Szwecji i tam też usługi te podlegają opodatkowaniu.

Jednocześnie Podatnik musi spełnić określone warunki, dotyczące dokumentowania świadczonych usług. Zgodnie bowiem z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które powinny one zwierać określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 95, poz. 798). Zgodnie z § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia przepisy § 9 i 11-23 oraz 26 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Natomiast w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju (§ 27 ust. 4) oraz informuje, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Mając na uwadze powyższe zasada określona w art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT będzie miała zastosowanie pod warunkiem, że Podatnik wykaże na fakturze dokumentującej wykonanie usług o których mowa w zapytaniu, numer pod którym nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. W tym przypadku kontrahent Podatnika będzie zobowiązany do rozliczenia podatku na terenie Szwecji.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje również, iż interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 w związku z art. 223 § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej. Zgodnie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zmianami) opłacie tej podlegają podania i załączniki do podań składane w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej. Szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej zawiera załącznik do ww. ustawy. Zgodnie z pozycją 1, części I, powołanego załącznika do ustawy o opłacie skarbowej z dnia 9 września 2000r. opłata skarbowa od podania wynosi 5zł natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50gr.