P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej we wniosku z dnia 20.06.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 24.06.2005.)

p o s t a n a w i a

uznać za nieprawidłowe stanowisko Podatnika w zakresie kwalifikowania kosztów prowadzonej sprzedaży premiowej do kosztów reklamy nie podlegającej limitowaniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest dystrybutorem narzędzi i urządzeń dla instalatorów i zamierza dokonywać sprzedaży premiowej swoich produktów. Sprzedaż ta miałaby się odbywać w taki sposób, że do każdej zakupionej sztuki towaru X lub złożonego zamówienia powyżej określonej kwoty przysługiwałaby nabywcy nagroda w postaci sztuki towaru Y. Towar Y wydawany jest po otrzymaniu zapłaty za towar X lub zamówienie, natomiast jego wydanie potwierdzane jest pisemnym protokołem odbioru.

Opis zasad prowadzonej sprzedaży premiowej znajdowałby się w folderach wkładanych do fachowych czasopism lub byłby rozsyłany do klientów oraz umieszczony w stendach, tak aby potencjalni nabywcy mieli możliwość zapoznania się z warunkami sprzedaży premiowej.

W odniesieniu do powyższego stanu faktycznego Spółka pyta, czy wydanie nagród w związku z sprzedażą premiową można zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych jako reklama nie objęta limitem?

Według stanowiska Spółki, sprzedaż premiowa stanowi formę reklamy, a wydanie nagrody w jej ramach jest zdaniem Spółki reklamą publiczną nie podlegającą limitowaniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelnik II MUS po zapoznaniu się z przedstawionymi we wniosku okolicznościami informuje, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. Nr 54 z 2000 r., poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęcia reklamy, w związku z tym należy ją definiować zgodnie z jej znaczeniem określonym w słowniku języka polskiego. Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka definiuje reklamę jako rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś lub czegoś.

W świetle powyższej definicji, wydanie nagrody w ramach sprzedaży premiowej nie będzie zdaniem Naczelnika II MUS reklamą publiczną nie podlegającą ograniczeniom z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podejmowane przez Podatnika działania w ramach sprzedaży premiowej wykraczają bowiem poza wyżej przywołaną słownikową definicję pojęcia reklamy, wobec czego w analizowanej sytuacji nie znajdzie zastosowania przepis z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Prowadzenie przez Podatnika sprzedaży premiowej mającej na celu uatrakcyjnienie sprzedawanych towarów nie stanowi formy reklamy, gdyż nie spełnia cech zawartych w wyżej przytoczonej słownikowej definicji tego pojęcia. Sprzedaż premiowa prowadzona przez Spółkę ma w tym przypadku charakter działań promocyjnych, nie noszących cech reklamy mającej na celu rozpowszechniania informacji o oferowanych towarach, ich zaletach czy możliwościach nabycia.

Mając na uwadze powyższe, wydawane nagrody w związku z prowadzoną sprzedażą premiową nie stanowią reklamy publicznej, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik II MUS postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez pytającego.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 ustawy Ordynacja podatkowa.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz po 0,50 zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 09.09.2000 r. o opłacie skarbowej - Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).