POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 24.03.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 29.03.2005r.), uzupełnionego pismem z dnia 14.04.2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie określenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju usług dodatkowych takich jak: transport, montaż, strojenie, projektowanie, dodatek za ekspres, świadczonych w ramach usług na ruchomym majątku rzeczowym powierzonym przez podmiot z kraju trzeciego

stwierdza, że :

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Przedmiotem działalności Podatnika jest m.in. świadczenie usług uszlachetniania. Spółka otrzymuje towar powierzony od dostawcy z kraju trzeciego. Po wykonaniu usługi w/wym. towary są wywożone w ciągu 30 dni do nabywcy znajdującego się w kraju trzecim. Wraz z wysyłanym towarem wystawiana jest faktura na usługi uszlachetniania. Do usług, zgodnie z umową zawartą z ich nabywcą, jako oddzielne pozycje na fakturze doliczany jest transport, montaż, strojenie, projektowanie i dodatek za ekspres, ponieważ Spółka ponosi niezbędne dodatkowe wydatki. Wydatki te są związane z korzystaniem z transportu obcego oraz dodatkowymi godzinami pracy, jaką pracownicy Spółki zobowiązani są świadczyć, aby towar, na którym została wykonana usługa, mógł w jak najkrótszym czasie zostać zwrócony zamawiającemu. Zarówno transport jak i materiały nabywane są od dostawcy znajdującego się na terytorium kraju a pracownicy świadczą pracę w siedzibie Spółki.

W związku z powyższym stanem faktycznym Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy do podstawy opodatkowania usługi podstawowej wlicza się usługi dodatkowe takie jak transport, montaż, strojenie, projektowanie, dodatek za ekspres oraz inne usługi, za które nabywający jest obowiązany zapłacić.

Zdaniem Podatnika, zgodnie z kryterium miejsca świadczenia usługa uszlachetniania świadczona dla kontrahenta z kraju trzeciego została uznana za świadczoną poza granicami kraju.

Spółka spełniając warunek wywozu towaru w ciągu 30 dni po wykonaniu usługi ma prawo uznać usługi jako niepodlegające opodatkowaniu w Polsce, gdyż będą one podlegały opodatkowaniu w państwie nabywcy – na podstawie art. 27 ust. 2 pkt 3 d) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, miejscem świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym jest miejsce, gdzie są one faktycznie świadczone.

Zdaniem Podatnika podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, a zatem całość świadczenia należnego od nabywcy wykazanego w fakturze nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z Art. 11, A (2) Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) podstawę opodatkowania stanowi wszystko, co stanowi płatność wraz z wydatkami dodatkowymi.

Wobec powyższego, zdaniem Podatnika, zasadne jest uznanie usług dodatkowych takich jak transport, montaż, strojenie, projektowanie, dodatek za ekspres i innych bezpośrednio związanych z uszlachetnianiem jako usług niepodlegających opodatkowaniu.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza co następuje :

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik świadczy w kraju, dla kontrahenta z kraju trzeciego, usługi uszlachetniania na towarze powierzonym. Zgodnie z umową zawartą z nabywcą w/wym. usług Podatnik świadczy dodatkowo usługi transportu, montażu, strojenia, projektowania oraz obciąża nabywcę dodatkowymi kosztami z tytułu przyspieszenia terminu wykonania. Po wykonaniu usług towar jest wywożony w ciągu 30 dni do kraju nabywcy. Wraz z wysyłanym towarem wystawiana jest faktura za usługi uszlachetniania, do których jako oddzielne pozycje na fakturze doliczany jest transport, montaż, strojenie, projektowanie i dodatek za ekspres.

Pojęcie „usług na ruchomym majątku rzeczowym” nie zostało zdefiniowane w ustawie o VAT. W związku z tym należy termin ten interpretować w oparciu o wykładnię językową, jako wszelkie usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego. W takim przypadku należność Podatnika obejmuje wyłącznie samą wartość usługi.

Jak wynika z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego, świadczy on usługi na ruchomym majątku rzeczowym na rzecz kontrahenta z kraju trzeciego.

W ramach tych usług na podstawie zawartej między stronami umowy, Podatnik zobowiązał się do świadczenia obejmującego: transport, montaż, strojenie, projektowanie jak również szybsze wykonanie przedmiotowej usługi w ujęciu całościowym. Stosownie do powyższej umowy Podatnik dokonał kalkulacyjnego wyodrębnienia wartości tej części usług na fakturze dokumentującej transakcję.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że usługi: transportu, montażu, strojenia, projektowania oraz dodatek za ekspres, jako zawierające się w zasadniczej usłudze oraz zwiększające łączną kwotę należną z tytułu przedmiotowej transakcji, stanowią element świadczenia zasadniczego z wszelkimi konsekwencjami w zakresie miejsca ich świadczenia.

Zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT miejscem świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone. Jeżeli natomiast usługa jest świadczona dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane (art. 28 ust. 7 ustawy o VAT). Jeżeli świadczącym usługę jest podatnik określony w art. 15 ustawy, zasada powyższa ma zastosowanie pod warunkiem, że towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju (art. 28 ust. 8 ustawy o VAT).

Wskazane powyżej przepisy art. 28 ust. 7 oraz ust. 8 ustawy o VAT nie znajdą jednakże w niniejszym stanie faktycznym zastosowania, ponieważ nabywca usług nie podał Podatnikowi numeru, o którym mowa w poprzednim akapicie. Należy zatem uznać, iż przepisem właściwym dla określenia miejsca świadczenia (opodatkowania) przedmiotowych usług będzie przepis art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT. W związku z powyższym miejscem tym będzie terytorium kraju – Rzeczypospolitej Polskiej – jako miejsce ich faktycznego świadczenia (wykonania).

Z powyższego wynika, że usługi te (na ruchomym majątku rzeczowym) są uznawane za usługi świadczone przez Podatnika na terytorium kraju, a zatem usługi te podlegają opodatkowaniu w Polsce na podstawie przepisów ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (a więc również wartość usług dodatkowych – co wykazano powyżej).