POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie warunków od jakich zależy prawo do zastosowania stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, na podstawie art. 42 przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą o VAT, w przypadku sprzedaży rzeczy ruchomych nabytych w ramach zakupionego przedsiębiorstwa

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Podatnik w dniu 18.01.2005 r. zakupił przedsiębiorstwo w upadłości. Obecnie planuje sprzedaż nabytych w ramach zakupionego przedsiębiorstwa rzeczy ruchomych.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy dostawa towarów dla kontrahenta z państwa członkowskiego UE, w sytuacji wysłania lub transportowania towaru i posiadania przez Podatnika dowodu odbioru na terytorium państwa członkowskiego, niebędącego terytorium kraju, będzie opodatkowana stawką 0% jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w art. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) –zwanej dalej ustawą o VAT.

W ocenie Podatnika taka dostawa będzie opodatkowana stawką podatku 0% jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w art. 13 ustawy o VAT i to niezależnie od okresu użytkowania tych towarów przez Wnioskodawcę, będącego ich dostawcą.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, tut. Organ stwierdza, co następuje:

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na podstawie przepisu art. 41 ust. 3 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0 %, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z zapisem ust. 1 art. 42 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 %, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury dostawy,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
4. dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Zastrzeżenie z ust. 4 dotyczy przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, wówczas podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
2. adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy;
3. określenie towarów i ich ilości;
4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Ustawodawca nie określił żadnych szczegółów dotyczących dokumentów potwierdzających przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium innego państwa członkowskiego, jednak w ocenie tut. Organu podatkowego muszą to być dowody, które łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy. Z istoty tego przepisu wynika więc, że nie decyduje ilość dokumentów, lecz to co z tych dokumentów wynika.

Istotnym z tego punktu widzenia jest zapis ust. 11 art. 42 ustawy o VAT, który stanowi, iż w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.

Dokumenty, o których mowa w wyżej cytowanym przepisie, wymieniono przykładowo, a zatem Podatnik nie jest ograniczony do przedstawienia tylko takich dowodów. Może on również przedstawić inne dowody, jeśli tylko potwierdzają odebranie towaru przez nabywcę na terytorium innego państwa członkowskiego, bowiem to na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia, że towar został wywieziony i dostarczony do nabywcy.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, że wśród zastrzeżeń zawartych w art. 42 ustawy o VAT brak jest kryterium okresu użytkowania przez podatnika towarów będących przedmiotem dostawy jako przesłanki, od której uzależnione jest zastosowanie stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Uznanie zatem przedmiotowej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ustawy o VAT, i spełnienie wskazanych przez ustawodawcę warunków z przepisu art. 42 ustawy o VAT będzie skutkowało opodatkowaniem czynności stawką podatku w wysokości 0%.

Przepisy ustawy o VAT, w ocenie tut. Organu, nie przewidują wyłączenia z zakresu transakcji wewnątrzwspólnotowych dostawy towarów zwolnionych od podatku od towarów i usług, w tym także dostawy towarów używanych, o których stanowi przepis art. 43 ust. 1 pkt 2. ustawy o VAT.