Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dnia 12.09.2005 r. uzupełnionego pismem z dnia 28.09.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Z treści pisma Spółki wynika, że w dniu 28.04.2005 r. firma przewozowa podjęła się przewozu przesyłki. Przedmiotem przesyłki była produkowana przez Spółkę armatura pneumatyczna oraz faktura Nr 92330/05 wystawiona na odbiorcę. Towar wraz z fakturą nie dotarł do odbiorcy. W dniu 9.05.2005 r. Spółka złożyła u przewoźnika reklamację. Stojąc na stanowisku, że wydając przesyłkę firmie przewozowej doszło do sprzedaży, w deklaracji VAT za kwiecień 2005 r. wykazała VAT z faktury, która uległa zaginięciu. Należny podatek VAT został odprowadzony na konto urzędu skarbowego w terminie do 25.05.2005 r. W wyniku złożonej reklamacji, w dniu 16.06.2005 r. przewoźnik dokonał zapłaty na rzecz Spółki kwoty 338,00 zł, co stanowi wartość netto zaginionej przesyłki. Jednocześnie Spółka otrzymała od przewoźnika pismo, w którym stwierdzono, że Spółka winna dokonać korekty faktury VAT (zaginionej), a następnie deklaracji VAT i w ten sposób odzyskać zapłacony podatek. Zdaniem Spółki, z chwilą uzyskania informacji od spedytora o zagubieniu przesyłki, nie mogła dokonać korekty deklaracji VAT, ponieważ nie posiadała oryginału faktury, którą można by anulować, jak również nie posiadała faktury korygującej podpisanej przez odbiorcę na którego była wystawiona faktura w momencie wysyłki dostawy. W związku z powyższym, Spółka zażądała od przewoźnika odszkodowania za zagubioną przesyłkę w wysokości wynikającej z kopii faktury, a więc w wartości brutto. Według Spółki działania jej były prawidłowe. Przewoźnik odmówił wypłaty odszkodowania w kwocie brutto i zwrócił Spółce kwotę netto w związku z czym Spółka posiada na rozrachunkach nie zapłaconą kwotę, która odpowiada wartości podatku VAT. Spółka pyta czy może dokonać korekty deklaracji VAT o kwotę podatku VAT wynikającego z zagubionej faktury, na podstawie faktury korygującej nie podpisanej przez odbiorcę.

Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach informuje, że zgodnie z art. 2 pkt 22, art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 19 ust. 1 i 4 cyt. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 - 21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W myśl art. 535 § 1 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Z opisanego przez Spółkę przypadku wynika, że sprzedaż nie miała faktycznie miejsca, ponieważ towar nie został odebrany przez kontrahenta krajowego, ani też zapłacony. Kontrahent nie miał żadnej możliwości rozporządzania armaturą pneumatyczną wyszczególnioną na zaginionej fakturze. Spółka natomiast była obowiązana w momencie wydania towaru przewoźnikowi i jednoczesnego wystawienia faktury, do zadeklarowania należnego podatku pod datą wystawienia faktury, niezależnie od późniejszych zdarzeń.

Przepisy w/w ustawy nie przewidują, aby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegał obrót nie będący sprzedażą. Zasady wystawiania faktur korygujących normują przepisy § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). Z przepisów wynika, że co do zasady - wystawienie faktury dotyczy sytuacji, gdy została zrealizowana umowa sprzedaży, a nabywca jest w posiadaniu faktury pierwotnej. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że nie doszło do realizacji umowy sprzedaży. Ponadto nabywca towarów nie był w posiadaniu faktury pierwotnej.

Wobec powyższego Spółka nie ma podstaw do wystawienia faktury korygującej. Zatem, aby odzyskać podatek należny Spółka powinna dokonać korekty deklaracji VAT - 7 za miesiąc, w którym wykazała podatek należny z tytułu rzekomej sprzedaży.