POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście działając na podstawie art. 14a§1-5 oraz art. 216 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z wnioskiem z dnia o interpretację przepisów prawa podatkowego, po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz stanowiska strony w sprawie, zaprezentowanego w w/w piśmie

postanawia

- potwierdzić stanowisko zawarte w piśmie

UZASADNIENIE

W piśmie z dnia strona przedstawia następujący stan faktyczny:

w dniu 18.04.1996r. na zasadach współwłasności zakupiła działkę budowlaną,

w dniu 10.12.1999r. nabyła 182 m2 terenu przyległego do w/w działki,

w dniu 07.10.1999r. uzyskała pozwolenie na budowę trzech domów mieszkalnych w zabudowie szeregowej na w/w działce,

w dniu 15.12.2004r. zostało wydane zaświadczenie o wyodrębnieniu czterech lokali mieszkalnych i dwóch lokali użytkowych,

w dniu 02.02.2005r. wydano decyzję zatwierdzającą podział w/w działki na dwie odrębne nieruchomości na których kontynuowano budowę w oparciu o ten sam dziennik budowy,

w dniach 16.05.2005r. i 08.08.2005r. dokonała sprzedaży kilku z wyodrębnionych lokali,

powyższa sprzedaż nie została dokonana w ramach prowadzonej przez działalności gospodarczej.

Pytanie dotyczy obowiązku zapłaty 10% zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych. Zdaniem Pani obowiązek zapłaty 10% zryczałtowanego podatku dochodowego nie występuje, gdyż prawo do powyższej nieruchomości zostało nabyte w 1996 i 1999 roku.

W powyższej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub postępowanie przed sądem administracyjnym.

Organ podatkowy podziela stanowisko w sprawie.

W przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie maja następujące przepisy prawa:

art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.(Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt lit. a)-c) w/w ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego prawo do nieruchomości gruntowej nabyła Pani kolejno w 1996r. i 1999r. Na w/w działce wybudowała Pani budynek mieszkalny, z którego następnie wyodrębnione zostały lokale mieszkalne. W myśl art. 46§1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) Kodeks cywilny, podstawową kategorią nieruchomości są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności, które ustawodawca ujmuje jako grunty. Zgodnie z zasadą superficies solo cedit, budynki, ich części i inne urządzenia trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości gruntowej i dzielą jej los prawny.

Do nabycia nieruchomości w rozumieniu powyższych przepisów nie dochodzi:

w przypadku wybudowania przez podatnika budynku na gruncie stanowiącym jego własność,

w przypadku podziału nieruchomości na mniejsze części składowe i uczynieniu każdej z nich odrębnym przedmiotem obrotu,

Zatem za moment nabycia nieruchomości należy uznać datę nabycia gruntu, a więc zbycie w 2005 roku wymienionych we wniosku z dnia 26.08.2005r. lokali nie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono jak w sentencji.

POUCZENIE

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji przez organ odwoławczy.

Na postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, o czym stanowi art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.