D E C Y Z J A

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 13.07.2005 r. Nr DP5/423-3/05/50441 w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ przedmiotowe postanowienie rażąco narusza prawo; i stwierdza, iż przedstawione we wniosku Spółki stanowisko jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 10.05.2005 r. Strona zwróciła się do Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie informacji o zakresie zastosowania prawa podatkowego przedstawiając następujący stan faktyczny:
Spółka w kwietniu 2005 r. otrzymała z Urzędu Miasta fakturę VAT, na której wykazano umówioną kwotę opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, powiększoną o podatek od towarów i usług. Kwoty wykazane w otrzymanej fakturze (wartość netto, VAT, wartość brutto) są niezgodne z warunkami ugody zawartej w dniu 23 kwietnia 2004 r. pomiędzy Spółką a Prezydentem Miasta K. w sprawie wysokości opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste. W związku z tym Spółka zwróciła się z zapytaniem: kiedy w świetle przepisów art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów stanowią koszty uzyskania przychodów.

W ocenie Podatnika zaliczenie powyższej opłaty do kosztów uzyskania przychodów winno nastąpić w dacie jej poniesienia, w wysokości dokonanej zgodnie z warunkami umowy, a z chwilą otrzymania poprawnie wystawionej faktury (lub faktury korygującej) spółka winna dokonać stosownej korekty kosztów uzyskania przychodów za okres rozliczeniowy, w którym otrzymano fakturę.

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 13.07.2005 r. Nr DP5/423-3/05/50441 stwierdził, że przedstawione wyżej stanowisko jest nieprawidłowe, opierając swoje uzasadnienie na treści art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 Nr 54, poz. 654 ze zm.), które określają istotę kosztów generalnie jako wydatków poniesionych w celu uzyskania przychodów, z wyłączeniem wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1 . Natomiast treść art. 15 ust. 4 cyt. ustawy, zdaniem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego wyraźnie wskazuje, iż roczne opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, chyba, że zostały poniesione w roku którego dotyczą. Natomiast otrzymane poprawnie wystawione faktury (lub faktury korygujące) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów za okres rozliczeniowy, w którym otrzymano fakturę tylko wtedy, gdy nie ma możliwości ich zarachowania do roku podatkowego, którego dotyczą.
Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie nie akceptując stanowiska organu pierwszej instancji stwierdza co następuje:
Zgodnie z art. 15 ust. 4 cyt. ustawy koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, t. j. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Przywołana regulacja konstruuje zasadę, iż koszty podatkowe dotyczące określonych przychodów winny być rozliczone w roku podatkowym, w którym osiągnięto przychód związany z ich poniesieniem. Jeśli koszty nie są związane z określonym przychodem, lecz z całokształtem działalności podatnika, to zalicza się je do kosztów uzyskania przychodów w roku, w którym zostały faktycznie poniesione. Zdaniem organu odwoławczego, wydatki poniesione na opłatę roczną za wieczyste użytkowanie gruntów stanowią koszty wykazujące pośredni związek z osiąganym przychodem, ponieważ dotyczą całokształtu działalności Podatnika, związane są z funkcjonowaniem Firmy i zostały poniesione w celu zachowania źródła przychodów. Zatem wydatki te winny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.
Zwraca się uwagę na treść art. 14b § 5 pkt 2 ustawy – Ordynacja podatkowa, który stanowi, że zmiana albo uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy – począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi.

Na powyższą decyzję przysługuje prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji.