INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2012r. (data wpływu 20 września 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług

• jest nieprawidłowe w zakresie uznania nieodpłatnego przekazania parkingu na rzecz Gminy za czynność niepodlegającą opodatkowaniu,
• jest prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług związanych z budową parkingu ogólnodostępnego.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nieodpłatnego przekazania parkingu na rzecz Gminy za czynność niepodlegającą opodatkowaniu oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług związanych z budową parkingu ogólnodostępnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej w zakresie wynajmu lokali użytkowych, a także budowy lokali mieszkalnych, które są następnie sprzedawane ostatecznemu odbiorcy na wolnym rynku. Budynek, w którym znajdują się zarówno lokale użytkowe jak i lokale przeznaczone do sprzedaży stanowi własność wspólników.Przy realizacji zabudowy mieszkaniowej zasadą jest aby inwestor zapewnił co najmniej jedno miejsce parkingowe dla każdego budowanego lokalu. Dla realizacji tego warunku zawarto z gminą pisemną umowę na wybudowanie parkingu (ogólnodostępnego) na gruntach gminnych. Przy czym ilość miejsc parkingowych wybudowanych w oparciu o powyższą umowę znacząco przewyższała ilość budowanych lokali. W końcowej fazie realizacji inwestycji nadzór budowlany zakwestionował umowę zawartą z gminą i zażądał, aby miejsca parkingowe dla budowanych lokali były umiejscowione na działkach inwestora.

Efektem zmiany pierwotnych uzgodnień jest:

• wybudowanie parkingu ogólnodostępnego na gruntach gminy;
• wybudowanie garażu na gruntach własnych inwestora.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie skutki podatkowe w podatku VAT rodzi nieodpłatne przekazanie Gminie poczynionych nakładów inwestycyjnych na budowę parkingu ogólnodostępnego na gruntach gminnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 UVAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług określonych w art. 8 ust. 1 jako każde świadczenie nie będące dostawą towarów.

Roboty budowlane traktowane są jako usługa.W przedstawionym stanie faktycznym nakłady poniesione na budowę parkingu poczynione zostały na gruncie gminy, co dodatkowo sprawia. że wybudowany parking nie może być traktowany jako towar, przez który ustawodawca rozumie (art. 7 ust. 1) prawo do rozporządzania (towarami) jak właściciel. Nie będąc właścicielem gruntu nie posiada się prawa do jego rozporządzaniem.

Jak już wspomniano wyżej opodatkowaniu podlegają usługi wyświadczone odpłatnie. Zatem odpłatność za usługę stanowi przesłankę dla jej opodatkowania. W ust. 2 art. 8 wymienione zostały przypadki nieodpłatnego (świadczenia) wykonania usług, które zrównano z usługami odpłatnymi - podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Wśród nich wymieniono:

1. użycie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika dla celów innych niż jego działalność gospodarcza,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników,
3. nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Poczynione nakłady inwestycyjne na budowę parkingu dotyczyły nabycia wyłącznie usług dla realizacji zamierzonego celu. Spółka nie dokonała zakupu żadnych materiałów, które zużyte byłyby na budowę przedmiotowego parkingu. Zatem nie może być mowy o użyciu materiałów przedsiębiorstwa. Również przypadek wskazany pod lit. b) nie ma zastosowania w omawianej sytuacji.

Pozostaje do rozważenia trzecia możliwość, czy wyświadczone usługi wykonano dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Związek z działalnością gospodarczą polega na tym, że wykonanie parkingu było realizowane w celu spełnienia wymogu zawartego w pkt 1.6 decyzji Prezydenta Miasta z dn. 17.07.2006r., nr xx/x/2006 o warunkach zabudowy oraz w oparciu o ustalenia (umowę) z władzami Gminy, zgodnie z którymi z 48 wybudowanych na gruntach gminnych miejsc parkingowych, 16 miało stanowić pokrycie bilansu, w myśl którego jedno miejsce parkingowe za każdy wybudowany lokal mieszkalny. Zmiana tych ustaleń sprawiła, że parking wybudowany na gruntach gminy zmienił swą funkcję celowościową z powiązań mieszkaniowych na powiązania usługowe przy zachowaniu funkcji parkingu ogólnodostępnego. W tym miejscu przypomnieć należy bowiem, że w ramach działalności gospodarczej Spółka zajmuje się wynajmowaniem lokali użytkowych zlokalizowanych w parterowej części (w dolnych kondygnacjach) budynku mieszkalnego. Wybudowany parking ułatwia zatem dostęp do usługodawców zlokalizowanych w wynajmowanych lokalach i tym samym wpływa na wzrost ich atrakcyjności (lokali). W ocenie Spółki nie można zatem stwierdzić, że roboty budowlane polegające na budowie parkingu wykonano dla celów innych niż działalność gospodarcza.

Reasumując Wnioskodawca uważa, że nieodpłatne przekazanie gminie, poniesionych nakładów inwestycyjnych na budowę parkingu ogólnodostępnego, nie rodzi skutków podatkowych w podatku od towarów i usług. Na podstawie wyżej przedstawionych przepisów czynność ta nie podlega opodatkowaniu. Jednocześnie podatek naliczony związany z poniesionymi nakładami będzie podlegał odliczeniu na podstawie art. 86 ust. 1 uVAT, gdyż Spółka wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane. Dla ustalenia prawa do odliczenia podstawowe znaczenie ma deklarowany związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, który może mieć zarówno charakter bezpośredni jak i pośredni.

Pośredni związek nabywanych towarów i usług z opodatkowaną działalnością będzie miał miejsce wówczas, gdy ponoszony wydatek będzie wiązał się z całokształtem działalności przedsiębiorcy, nie będzie mu można przypisać związku z konkretną czynnością opodatkowaną, musi jednak istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanym wydatkiem, a powstaniem obrotu.

Tak więc, pomimo że poniesione wydatki w sposób bezpośredni odnoszą się do czynności niepodlegającej opodatkowaniu, to będąc pośrednio związanymi z całokształtem działalności przedsiębiorstwa (sprzedawanymi lokalami mieszkalnymi i wynajmowanymi lokalami użytkowymi), które podlegają opodatkowaniu, stanowią przesłankę określoną w art. 86 ust. 1 uVAT i dają prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

• za nieprawidłowe w zakresie uznania nieodpłatnego przekazania parkingu na rzecz Gminy za czynność niepodlegającą opodatkowaniu, oraz
• za prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług związanych z budową parkingu ogólnodostępnego.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Aby móc uznać, że dana czynność może być traktowana jako dostawa towarów, warunkiem koniecznym jest uznanie przedmiotu transakcji za towar. Stosownie zatem do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Powyższe oznacza, że zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem, co do zasady nie podlegają opodatkowaniu. Jednakże od zasady tej określono wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu VAT podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej w zakresie wynajmu lokali użytkowych, a także budowy lokali mieszkalnych, które są następnie sprzedawane ostatecznemu odbiorcy na wolnym rynku. Budynek, w którym znajdują się zarówno lokale użytkowe jak i lokale przeznaczone do sprzedaży stanowi własność wspólników.

Przy realizacji zabudowy mieszkaniowej zasadą jest aby inwestor zapewnił co najmniej jedno miejsce parkingowe dla każdego budowanego lokalu. Dla realizacji tego warunku zawarto z gminą pisemną umowę na wybudowanie parkingu (ogólnodostępnego) na gruntach gminnych. Przy czym ilość miejsc parkingowych wybudowanych w oparciu o powyższą umowę znacząco przewyższała ilość budowanych lokali. W końcowej fazie realizacji inwestycji nadzór budowlany zakwestionował umowę zawartą z gminą i zażądał, aby miejsca parkingowe dla budowanych lokali były umiejscowione na działkach inwestora. Efektem zmiany pierwotnych uzgodnień jest:

• wybudowanie parkingu ogólnodostępnego na gruntach gminy;
• wybudowanie garażu na gruntach własnych inwestora.
  
  

Analiza przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia prowadzi do wniosku, iż przekazania parkingu ogólnodostępnego Gminie nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów. Gmina, jako właściciel gruntu, będzie posiadać również prawo własności do wszystkich jego części składowych, w tym do parkingu wybudowanego na tym gruncie i trwale z nim związanego. Zatem przekazania ogólnodostępnego parkingu przez Spółkę nie można uznać za dostawę towarów, o której mowa w ww. art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność ta stanowić będzie niewątpliwie świadczenie usług w rozumieniu ww. art. 8 cyt. ustawy. Z uwagi zaś na fakt, iż opisane przez Spółkę przekazanie nastąpi nieodpłatnie (bez wynagrodzenia), kwestia uznania tej czynności za świadczenie usług powinna być rozważana na gruncie ww. art. 8 ust. 2 cyt. ustawy.

Z przepisu tego wynika, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiące część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza, jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli zaś jeden z tych warunków nie jest spełniony – takie nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu. Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia stwierdzić należy, iż przepis ten, tj. art. 8 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ, jak wykazano powyżej, parking ogólnodostępny wybudowany na gruncie będącym własnością gminy, a następnie przekazany gminie – nie jest towarem.

Analizując z kolei treść art. 8 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, iż realizacja przedmiotowej inwestycji, tj. budowa parkingu miała na celu zapewnienie miejsc parkingowych mieszkańcom, na rzecz których Spółka dokona dostawy lokali mieszkalnych w wybudowanym przez Stronę budynku. Nadwyżka miejsc parkingowych, na podstawie umowy zawartej z Gminą, miała zostać przekazana nieodpłatnie na rzecz Gminy jako parking ogólnodostępny. Zatem Spółka poniosła nakłady na budowę parkingu w celu zapewnienia miejsc parkingowych dla mieszkańców, a nie w celu zapewnienia dojazdu do lokali usługowych, które również znajdują się w budynku należącym do Spółki i które będą przedmiotem najmu. Końcowo cały parking został przekazany Gminie i pełnił będzie rolę parkingu ogólnodostępnego. W tym kontekście nie można twierdzić, iż przeprowadzona inwestycja była związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Parking zgodnie z pierwotnymi założeniami miał bowiem zapewniać miejsca parkingowe mieszkańcom nabywającym lokale mieszkalne w budynku należącym do Spółki, a nie miejsca dojazdowe do lokali użytkowych znajdujących się w tym budynku. Żadna część parkingu nie była na ten cel przeznaczona. Konieczność zapewnienia dojazdu do lokali użytkowych nie wynika również z żadnych przepisów ani zawartych z Gminą umów. W związku z powyższym nie można twierdzić, iż nieodpłatne przekazanie parkingu ogólnodostępnego na rzecz Gminy związane jest z działalnością gospodarczą Spółki. Z uwagi na powyższe nieodpłatne przekazanie parkingu przez Spółkę Gminie uznać należy za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl generalnej zasady, wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika, z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Przy czym przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Jak już wskazano, podstawową zasadą określoną w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług istotną dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego, jest istnienie związku tego podatku z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika tego podatku. W niniejszej sprawie warunek ten zostanie spełniony, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i – jak powyżej wykazano - nieodpłatne przekazanie parkingu przez Spółkę Gminie uznać należy za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując stwierdzić należy, iż Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w celu budowy parkingu ogólnodostępnego. W przedmiotowej sprawie inwestycja ta ma związek z czynnościami opodatkowanymi wykonanymi przez Wnioskodawcę, tj. z podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatnym przekazaniem parkingu Gminie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.