Postanowienie

Na podstawie przepisów art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz.U.Nr 8, poz. 60 z 2005r.z późn.zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego po rozpatrzeniu wniosku złożonego do Urzędu Skarbowego dnia 30.08.2005r. uzupełnionego w dniu 30.09.2005r., postanawia uznać stanowisko zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji stosowania przepisów prawa podatkowego:

· w zakresie ponoszenia kosztów związanych z utrzymaniem budynku w należytym stanie technicznym oraz mediami zużywanymi w sklepie (energia elektryczna, woda, kanalizacja) za zgodne z przepisami prawa;

· w zakresie ponoszenia opłat podatku od nieruchomości za niezgodne z przepisami prawa.

Uzasadnienie

W dniu 30.08.2005 r. Podatniczka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Zgodnie z przepisem art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz.U.Nr 8, poz. 60 z 2005r.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wypełniając dyspozycje art. 14 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa w przedstawionym przez Podatniczkę stanie faktycznym i prawnym, obowiązującym w dniu zaistnienia zdarzenia, stanowisko zawarte we wniosku uznaję w pkt 1 - ponoszenie kosztów związanych z utrzymaniem budynku w należytym stanie technicznym i pkt 3 - ponoszenie kosztów związanych mediami zużywanymi w sklepie (energia elektryczna, woda, kanalizacja) za prawidłowe. Natomiast w w pkt 2 - ponoszenie kosztów związanych podatkiem od nieruchomości, od sklepu i terenu do niego przynależnego, za nie prawidłowe .

W złożonym wniosku Podatniczka pisze "Prowadzę działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego w budynku, który stanowi własność mojego ojca ale jest wybudowany na terenie, który stanowi własność jego ciotecznej babki, która zezwoliła mu na wybudowanie tego sklepu (oświadczenie z dnia 9 maja 1997r. potwirdzone notarialnie, decyzja o pozwoleniu na budowę Prezydenta Miasta z dnia 1998-02-20 Nr PPiB- IV-7351/68/98). Ojciec zezwolił mi używać ten budynek bezpłatnie. Do moich obowiązków należy ponoszenie kosztów związanych :
1) z utrzymaniem budynku w należytym stanie technicznym;
2) podatkiem od nieruchomości, od sklepu i terenu do niego przynależnego;
3) mediami zużywanymi w sklepie (energia elektryczna, woda, kanalizacja).
Na wyżej wymienione wydatki pobieram faktury VAT na własne nazwisko, a na podatek od nieruchomości pokwitowania z adnotacją, że opłacającym podatek jestem ja."
Zdaniem POdatniczki, wobec faktu, że ona pokrywa te koszty i są one związane z uzyskiwanym przychodem, może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Podatniczka prosi o potwierdzenie, że jest to stanowisko prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz. U. Z 200r. Nr 14 poz. 176 z późn.zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 w/w ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z treścią art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz.93 ze zm.) przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu przez czas oznaczony lub nie oznaczony na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Natomiast przepisy art. 713 Kodeksu cywilnego stanowią, iż biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy używanej.
Oznacza to ponoszenie przez biorącego kosztów pozwalających zachować rzecz w stanie nie pogorszonym, będą to zatem koszty związane z eksploatacją rzeczy. Strony umowy mogą nałożyć na użytkującego obowiązek regulowania określonych należności, tj. opłaty za energię elektryczną, wywóz nieczystości, zużycie wody, itp., za koszty uzyskania przychodów po stronie używającego należy również uznać koszty poniesione na drobne remonty, czy odnowienie użytkowanej nieruchomości lub jej części .

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Urzędu Skarbowego zgadza się ze stanowiskiem Podatniczki co do punktów 1) i 3) zawartych we wniosku.

Odnośnie pkt. 2) wniosku dotyczącego podatku od nieruchomości, od sklepu i terenu do niego przynależnego. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz dołączonej umowy użyczenia wynika, że przedmiotową nieruchomość ojciec użycza i daje Podatniczce w bezpłatne użytkowanie. Kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów.
Podatek od nieruchomości zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych ( Dz. U. Nr 9 poz. 84 z 2002r.) co do zasady, ciąży na właścicielu lub posiadaczu samoistnym. Posiadanie na podstawie tytułu prawnego jest posiadaniem zależnym, a nie samoistnym. Ppodatniczka nie musi więc uiszczać tego podatku. Skoro Podatniczka uczyni to dobrowolnie nie będzie to wydatek celowy w rozumieniu art. 22 ust.1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego wydatku tego nie będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego nie zgadza się ze stanowiskiem Podatniczki co do pkt 2 zawartego we wniosku.

Reasumując: wydatki związane z bieżącą eksploatacją Podatniczka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast wydatki związane z tą nieruchomością nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatniczkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia i nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w określonym trybie ( art.14a §1 i §2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Mając powyższe na uwadze postanawiam jak w sentencji postanowienia.