Naczelnik Urzędu Skarbowego w Końskich działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 ze zmianami) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 01 sierpnia 2005 roku w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Przedsiębiorstwo od wypłaconego wyrokiem sądu odszkodowania pobrało pracownikowi zaliczkę na podatek dochodowy.

Z pracownikiem tym nie rozwiązano umowy o pracę, otrzymał on jedynie wypowiedzenie zmieniające stanowisko pracy bez zmiany wynagrodzenia.

Z opinii wyrażonej w piśmie z dnia 13.09.2005 roku uzupełniającym wniosek wynika, że według Przedsiębiorstwa odszkodowania tego nie ma wśród zwolnień z podatku dochodowego i jest to przychód ze stosunku pracy. Wobec tego od kwoty tej została pobrana zaliczka na podatek dochodowy.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 ze zmianami) stanowi, że wolne od podatku dochodowego są odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem określonych w lit. a - g ww. przepisu.

Z przedłożonych dokumentów (wyrok Sądu Okręgowego w Kielcach wraz z uzasadnieniem) wynika, że odszkodowanie zasądzone zostało na podstawie art. 45 § 2 Kodeksu pracy za niezgodne z przepisami wypowiedzenie warunków pracy, tj. naruszenie art. 32 ustawy o związkach zawodowych.

Zgodnie z przepisem art. 45 § 1 Kodeksu pracy w razie nieuzasadnionego wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub naruszenia przepisów o wypowiedzeniu umów o pracę, Sąd Pracy, stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Stosownie do postanowień przepisu art. 45 § 2 Kodeksu pracy - Sąd Pracy może nie uwzględnić żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub nie celowe.

W takim przypadku Sąd Pracy orzeka o odszkodowaniu.

Jak wynika z wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach niemożliwe było przywrócenie pracownika do pracy na zajmowanym poprzednio stanowisku w związku z jego likwidacją.

Zatem Sąd zasądził odszkodowanie.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż przedmiotowe odszkodowanie wynika wprost z przepisów odrębnej ustawy, tj. Kodeksu pracy i nie jest jednym z odszkodowań wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. a - g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem odszkodowanie to korzysta ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 3 powołanej wyżej ustawy.