POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika dnia 20.06.2005 r. (złożonego osobiście w dniu 29.06.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środka transportu z innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W piśmie z dnia 29.06.2005 r. Podatnik przedstawił następujący stan faktyczny w sprawie:

Podatnik sprowadził z Niemiec (na lawecie) samochód, który „nie był w stanie samodzielnie poruszać się” z powodu uszkodzenia powypadkowego. Pojazd został zakupiony dnia 10 marca 2005 r., zaś pierwsza rejestracja pojazdu na terenie Niemiec miała miejsce w dniu 5 listopada 2004 r.

Wnioskodawca zapytuje czy z tytułu nabycia w/w samochodu zobowiązany jest do zapłaty podatku od towarów i usług.

Zdaniem Podatnika nabycie w/w pojazdu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż samochodu, który uległ wypadkowi nie można traktować jako nowego środka transportu.

W oparciu o przedstawiony przez Podatnika stan faktyczny tutejszy organ podatkowy stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z póź. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do treści art.9 ust. 1cyt. ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 cyt. ustawy z dnia 11 maca 2004 r. stanowi, iż przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem że:

1. nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,
b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
- z zastrzeżeniem art. 10;

2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zgodnie z brzmieniem art. 9 ust 3 w/w ustawy przepis ust. 1 stosuje się również, w przypadku gdy:

1. nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1;
2. dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

- jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Jak wynika z powyższego, przywóz z innego państwa członkowskiego nabywanego tam nowego środka transportu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co do zasady zawsze podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Definicja nowego środka transportu została zawarta w art. 2 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z póź. zm.), zgodnie z którym za nowe środki transportu uznaje się przeznaczone do transportu osób lub towarów (lit. a) pojazdy lądowe wymienione w poz. 1-4, 9, 10 i 15-20 załącznika nr 1 do ustawy, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechały nie więcej niż 6 000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Zgodnie z przytoczoną definicją nowego środka transportu spełnienie choćby jednego z warunków w niej zawartych wystarczy, aby nabywany z terytorium innego państwa członkowskiego samochód uznać za nowy środek transportu.

W przedmiotowej sprawie dokonano zakupu samochodu, w przypadku którego od momentu pierwszej rejestracji nie upłynęło 6 miesięcy. W związku z tym został spełniony jeden z warunków wymienionych w art. 2 pkt 10 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, który przesądza o fakcie, iż nabyty samochód stanowi nowy środek transportu.

A zatem na Podatniku ciąży obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nowego środka transportu wg stawki obowiązującej dla danego towaru na terytorium kraju. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT stawka podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu wynosi 22%.

W myśl art. 103 ust. 4 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju stosuje się przepis ust. 3, który stanowi, iż podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Natomiast obowiązek podatkowy w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, zgodnie z art. 20 ust. 9 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.