P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 09.06.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 15.06.2005.), uzupełnione dnia 11.07.2005 r.

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Spółka zarejestrowała przedstawicielstwo w Moskwie. Zgodnie z przepisami Federacji Rosyjskiej przedstawicielstwo nie prowadzi działalności gospodarczej, a jedynie działalność w zakresie szeroko rozumianej reprezentacji i reklamy Spółki (nawiązywanie kontaktów handlowych, promocja wyrobów Spółki itp.). W związku z powyższym Przedstawicielstwo Spółki w Moskwie nie uzyskuje żadnych dochodów, co oznacza, że nie płaci w Federacji Rosyjskiej podatków dochodowych. Ponieważ Przedstawicielstwo nie prowadzi działalności gospodarczej, wszelkie koszty jego działalności (wynajem biura, wszelkie koszty obsługi prawnej, finansowej itp., pensję Dyrektora Przedstawicielstwa, koszty kupna i eksploatacji samochodu, koszty reprezentacji i reklamy) ponosi Spółka.

W związku z powyższym Spółka zwraca się z wnioskiem o wyjaśnienie, czy powyższe koszty można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem spółki, koszy działalności w całości stanowią koszt uzyskania przychodów.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego, uznając stanowisko Podatnika za prawidłowe, informuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Są to dochody osiągane zarówno w kraju, jak i zagranicą.

Natomiast przepisy umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, zawarte z Rzeczpospolitą Polską mają pierwszeństwo przed stosowaniem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowej sprawie Polska zawarła taką umowę z Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr poz. 125 poz. 569).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Przedstawicielstwo nie prowadzi działalności gospodarczej i nie uzyskuje żadnych dochodów, wobec czego nie odprowadza z tego tytułu podatków dochodowych.

Przedstawicielstwo zgodnie z przepisem art. 93 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807) jest częścią jednostki macierzystej i w przedstawionym stanie faktycznym, nie jest też zakładem w rozumieniu ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 4 ust. 4 pkt d), wobec tego koszty związane z działalnością Przedstawicielstwa ponosi Spółka i w związku z tym, w opinii tutejszego organu, ma ona prawo do zaliczenia wydatków związanych z jego prowadzeniem do kosztów uzyskania przychodów.

Przedsiębiorstwo będące częścią polskiej Spółki dysponuje otrzymanymi środkami w celu pokrycia kosztów jego działalności, które są wydatkami jednostki macierzystej, a nie kosztami przedstawicielstwa.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które służą osiągnięciu przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem wydatku, a możliwością uzyskania dzięki temu przychodów. Wystarczającym jest, by poniesienie tych kosztów miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien spełniać łącznie następujące warunki:

- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,

- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 powyższej ustawy.

Reasumując, Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z prowadzeniem Przedstawicielstwa w Moskwie, jeżeli spełnione są powyższe przesłanki.

Niniejsza interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie Spółce służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia (art. 236 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł (ustawa z dnia 09.09.2000 r. o opłacie skarbowej - Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).