INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. Nr 8, poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2012 r. (data wpływu 19 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką akcyjną prowadzącą pełną rachunkowość i będącą czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka zajmuje się głównie wykonywaniem robót budowlanych w branży energetycznej, w tym kompleksową realizacją umów na projektowanie i wykonanie obiektów i urządzeń elektroenergetycznych wraz z pozyskaniem wszelkich wymaganych w tym względzie pozwoleń administracyjnych i pozyskaniem prawa do terenów pod budowę tych obiektów i urządzeń. Zleceniodawcami Spółki są najczęściej zakłady energetyczne.

W ramach realizacji przedmiotowych umów, często Spółka, czyli Wnioskodawca zawiera (podpisuje) na rzecz inwestorów (zakładów energetycznych) umowy z właścicielami nieruchomości gruntowych. Umowy te mają na celu umożliwienie wejścia na grunty i wybudowanie na nich obiektów i urządzeń służących do doprowadzania energii elektrycznej - np. słupów napowietrznych linii energetycznych, a także zapewnienia późniejszego dojścia do tych obiektów i urządzeń, w celu usunięcia ewentualnie występujących na nich awarii lub dokonania ich remontu, a także bieżącej ich konserwacji. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego zawarcie takich umów następuje w formie aktu notarialnego przez ustanowienie na nieruchomościach „służebności przesyłu" w rozumieniu art. 305^1-4 i wypłaceniu stosownej rekompensaty finansowej za korzystanie w ten sposób z nieruchomości gruntowych.

Umowy o ustanowieniu służebności przesyłu zawierane są pomiędzy właścicielami obiektów i urządzeń energetycznych, a właścicielami nieruchomości gruntowych. Wnioskodawca w umowach tych występuje w roli wypłacającego - za inwestorów, w ramach zawartych z nimi wcześniej stosunków prawnych - należność za ustanowienie tych służebności. Ustalone umownie należności stanowią rekompensatę za szkody powstałe w następstwie wybudowania obiektów i urządzeń na gruntach, powodujące głównie ograniczenie sposobu korzystania z nich oraz zmniejszenie ich wartości. Właścicielami gruntów są rolnicy ryczałtowi, osoby prowadzące samodzielną działalność gospodarczą jak i inne osoby fizyczne (emeryci, renciści), a grunty te są zarówno gruntami rolnymi wchodzącymi w skład gospodarstw rolnych, jak i gruntami o innym charakterze.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wypłatą wynagrodzenia (odszkodowania) na rzecz posiadaczy gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, nie prowadzących działalności gospodarczej, za ustanowienie służebności przesyłu na gruncie rolnym wchodzącym w skład gospodarstwa rolnego, ciąży na Wnioskodawcy obowiązek podatkowy wynikający z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności czy Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawienia informacji PIT-8C...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 120 ustawy o podatku od osób fizycznych zwolnione od podatku są kwoty odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

• w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.).

Pod pojęciem budowy urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych (art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Poza sporem jest więc to, że budowa (modernizacja) linii energetycznych mieści się pod tym pojęciem.

Wnioskodawca wskazuje, iż o ile kwoty odszkodowań za wejście na grunt wchodzący w skład gospodarstwa rolnego i za dokonane zniszczenia są zwolnione z opodatkowania na podstawie wskazanego wyżej przepisu to wątpliwości budzi zwolnienie kwot wypłacanych w zamian za ustanowienie służebności przesyłu.

Jest to niewątpliwie nowa instytucja wprowadzona do Kodeksu cywilnego. Do sierpnia 2008 r. służebność tzw. przesyłu nie była skodyfikowana i dlatego posługiwano się służebnością gruntową w odpowiedni sposób sformułowaną. Jednak od 3 sierpnia 2008 r. weszła w życie nowelizacja Kodeksu cywilnego, która wprowadziła nowy, odrębny od służebności gruntowej typ służebności - przesyłu (art. 305¹ - art. 305⁴). Jednak, zdaniem Wnioskodawcy jest to instytucja analogiczna do służebności gruntowej będąca w zasadzie jej uściśleniem.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód za ustanowienie służebności przesyłu korzysta ze zwolnienia na mocy art. 21 ust 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym Wnioskodawca zwolniony jest z obowiązku wystawiania i wysyłania informacji PIT-8C. W ocenie Wnioskodawcy - jest bowiem bezsporne - w świetle przepisu art. 305⁴ Kodeksu cywilnego - że do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych. Powyższe wywodzi się z faktu, że zarówno służebności gruntowe ( art. 285 K.c.), jak i służebności przesyłu ( art. 305) podstawę swoją mają w obciążeniu własnej nieruchomości gruntowej prawem przysługującym osobie trzeciej. System prawa w swoim założeniu jest systemem zwartym, jednolitym. Nie można zakładać więc niekonsekwencji ustawodawcy i przyjmować, iż zwalniając kwoty z tytułu służebności gruntowej ustawodawca pomija zwolnienie z tytułu instytucji służebności przesyłu - tym bardziej, że sam ustawodawca nakazuje stosować do służebności przesyłu przepisy dotyczące służebności gruntowych, a to odesłanie należy rozumieć jako odesłanie do wszelkich przepisów, w tym ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uważa, że ustawodawca podatkowy mógł - korzystając z autonomii prawa podatkowego - dopisać w art. 21 wyłączenie służebności przesyłu ze zwolnienia. Skoro tego nie uczynił, to zdaniem Wnioskodawcy dał pierwszeństwo ww. przepisowi prawa cywilnego, zrównującemu służebność przesyłu ze służebnością gruntową - co daje skutek zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Podobne stanowisko w tej sprawie - w opinii Wnioskodawcy - zajmują sądy administracyjne. Wskazuje, iż w wyroku z dnia 29 września 2011 r. sygn. II FSK 654/10) NSA stwierdził, że: "przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt. 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulga podatkowa z tytułu odszkodowania wypłaconego, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, przysługuje także z tytułu ustanowienia służebności przesyłu jako odmiany służebności gruntowej”. Z kolei w wyroku z dnia 1 czerwca 2011 r. (sygn. II FSK 88/10) NSA uznał, że zwolnienie podatkowe z art. 21 ust.1 pkt. 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie do wszystkich świadczeń z tytułu ustanowienia służebności przesyłu - nie tylko nazwanych mianem odszkodowań lecz posiadających charakter rekompensaty (ekwiwalentu) za ograniczenie prawa własności w zakresie takich gruntów na rzecz przedsiębiorcy przesyłowego, a zatem także tych które w zawieranych umowach są określane jako wynagrodzenie. Analogicznie wypowiedział się w przedmiotowej sprawie także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, który w wyroku z dnia 6 kwietnia 2011 r. stwierdził, iż (…) zastąpienie w sferze cywilistycznej służebności gruntowej służebnością przesyłu ustanawianych w związku z budową lub użytkowaniem przedmiotowych urządzeń (sieci), nie zmieniło ani celu ani treści tych służebności. Zatem, nie można uznać za prawidłowe stanowisko organu, iż zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nadal, tj., po 2 sierpnia 2008 r. odnosi się (wyłącznie) do służebności gruntowych ustanawianych w okolicznościach wskazanych w tym przepisie". Ponadto WSA wskazał, iż ze zwolnienia od opodatkowania powinny korzystać wszelkie formy wynagrodzenia należnego z tytułu służebności przesyłu niezależnie od tego czy jest to jednorazowa rekompensata pieniężna na podstawie art. 124 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami z tytułu odszkodowania za wszelkie szkody powstałe w trakcie budowy urządzeń przesyłowych, czy wynagrodzenia wynikające z tytułu zawartej umowy przesyłu. Stanowisko takie zostało także zawarte w wyroku WSA w Warszawie sygn. III SA/Wa 2493/10 z dnia 24 maja 2011 r. „ (…) nazwanie w art. 305² § 1 i § 2 K.c. odpłatności, której może żądać właściciel nieruchomości za ustanowienie służebności przesyłu, "wynagrodzeniem" a nie "odszkodowaniem", nie może prowadzić do pozbawienia właściciela gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego prawa do zwolnienia podatkowego otrzymanego z tego tytułu świadczenia pieniężnego (mającego charakter odszkodowania)".

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wynagrodzenie (odszkodowanie) za ustanowienie służebności przesyłu nie stanowi dla podatnika przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, a co za tym idzie, zgodnie z art. 42a ustawy Spółka nie ma obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, przekazania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

• w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, ze zm. );

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Służebność gruntowa, uregulowana została w art. 285 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zmianami). Stanowi on, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Zgodnie natomiast z art. 305¹ Kodeksu cywilnego nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Z kolei, jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu (art. 305²§ 2 Kodeksu cywilnego).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca – Spółka akcyjna – zajmuje się wykonywaniem robót budowlanych w branży energetycznej.

W związku z powyższym, w ramach zawieranych z zakładami energetycznymi umów, często zmuszany jest do podpisywania umów z właścicielami gruntów, na których prowadzone są prace o umożliwienie wejścia na ich grunt w celu wybudowania na tych nieruchomościach urządzeń służących do doprowadzania energii elektrycznej jak i zapewnienie późniejszego dojścia w celu usunięcia awarii, dokonania remontu jak i bieżącej eksploatacji urządzeń właścicielowi, czyli zakładom energetycznym. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego odbywa się to w formie aktu notarialnego przez ustanowienie na nieruchomości służebności przesyłu w rozumieniu art. 305¹ - 305⁴ i wypłaceniu stosownej rekompensaty finansowej za korzystanie w ten sposób z cudzego gruntu. Umowa o ustanowieniu służebności przesyłu zawierana jest pomiędzy właścicielami sieci energetycznej, Wnioskodawcą jako wykonawcą prac oraz właścicielem gruntu. Wypłaty za ustanowienie służebności przesyłu właścicielom gruntów dokonuje Wnioskodawca, przy czym jest to rekompensata jednorazowa – choć nie można wykluczać, iż ustalona może być wypłata okresowa – dokonywana później przez właściciela sieci. Ustalone odszkodowanie (wynagrodzenie) stanowi wyrównanie szkody powstałej w następstwie ustanowienia służebności przesyłu, w tym również z tytułu zajęcia gruntu pod pas technologiczny, ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości oraz zmniejszenia jej wartości. W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca powziął wątpliwość co do opodatkowania wynagrodzenia (odszkodowania) wypłaconego na rzecz posiadaczy gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego za ustanowienie służebności przesyłu na gruncie rolnym wchodzącym w skład gospodarstwa rolnego, a w konsekwencji co do ciążącego na nim obowiązku, wynikającego z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności dotyczącego wystawienia informacji PIT-8C osobom nie prowadzącym działalności gospodarczej.

Oceniając tak przedstawione zagadnienie, mając na uwadze przedstawione przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że wynagrodzenie (odszkodowanie) za ustanowienie służebności przesyłu nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis ten stanowi bowiem, że zwolnieniu podlega odszkodowanie z tytułu ustanowienia służebności gruntowej a nie służebności przesyłu.

W tym miejscu, podkreślić należy, że zwolnienia podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Skoro więc we wskazanym przepisie regulującym zwolnienie przedmiotowe ustawodawca posłużył się zwrotem „służebność gruntowa” i nie zmienił w drodze nowelizacji jego treści, np. dodając do zakresu zwolnienia także służebność przesyłu, jak również w żadnej jego części nie odesłał do odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu cywilnego dotyczącego służebności przesyłu, to uznać należy, iż jego wolą było ograniczenie przedmiotowego zwolnienia jedynie do odszkodowania za ustanowienie służebności gruntowej.

Powyższe oznacza, iż wypłacone osobie fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej wynagrodzenie (odszkodowanie) z tytułu ustanowienia służebności przesyłu stanowi dla tej osoby przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z definicją przychodów z innych źródeł, określoną w art. 20 ust. 1 stanowią je w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty we wskazanym przepisie zwrot "w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy bowiem mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Stosownie natomiast do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z treści zacytowanego przepisu wynika, że obowiązek wystawienia informacji według ustalonego wzoru i przekazania jej podatnikowi oraz naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego, nie ciąży na podmiocie dokonującym wypłat należności lub świadczeń, które korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku,

W związku z powyższym, ponieważ w przedstawionej sytuacji wypłacone świadczenie nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, jak również nie jest to świadczenie od którego zaniechano poboru podatku, dokonując wypłaty wynagrodzenia (odszkodowania) z tytułu ustanowienia służebności przesyłu Wnioskodawca powinien sporządzić i przekazać właścicielowi nieruchomości jako osobie, która otrzymała świadczenie oraz właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, stosowną informację o wysokości osiągniętych przychodów z określeniem rodzaju przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.